Liście równowąskie, zwykle skórzaste, z 3–7 równoległymi żyłkami przewodzącymi, o drobnoząbkowanych brzegach[6]. Pochwy liściowe otwarte, szybko rozkładające się do postaci wiązki włókien[5].
Rośliny dwupienne. Kwiaty zebrane w równowąską kolbę, wpierw otoczoną przez podsadkę w postaci pochwy kwiatostanowej, po dojrzeniu wystającą z pochwy[6], wyrastającą z pachwin liści, siedzącą, spłaszczoną, z rzędem wyraźnych klapowatych wyrostków po obu stronach osi[5]. Kolby z kwiatami żeńskimi z przysadkami. Słupki pojedyncze, z krótką szyjką i dwoma włoskowatymi znamionami[6], rożkowate[5]. Kolby męskie ze szczątkowymi słupkami[5]. Pręciki z dwukomorowymi główkami[6].
Phyllospadix iwatensis – ze statusem VU (narażony)
Phyllospadix japonicus – ze statusem EN (zagrożony)
Phyllospadix scouleri – ze statusem LC (mniejszej troski)
Phyllospadix serrulatus – ze statusem LC (mniejszej troski)
Phyllospadix torreyi – ze statusem LC (mniejszej troski)
Rośliny te są zagrożone przez działalność człowieka w strefie przybrzeżnej, głównie związaną z gospodarką morską, a także utwardzaniem linii brzegowej i uprawami wodorostów. Populacje P. iwatensis i P. japonicus są stale malejące[8].
Kłącza i liście Phyllospadix scouleri, Ph. serrulatus i Ph. torreyi są jadane na surowo lub ugotowane, szczególnie z ikrąśledzi pacyficznych[9]. Całe rośliny, w tym słonawe liście, są suszone przez rdzenną ludność Ameryki Północnej jako zapasy na zimę[10].
Rośliny magiczne
Indianie Kwakwala okładają liśćmi Phyllospadix torreyi kołyski dzieci, aby te rosły silne[9].
Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI:10.1371/journal.pone.0119248, PMID:25923521, PMCID:PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
Michael F.Grundon:The Alkaloids: A Review of Chemical Literature: Vol 12 (Specialist Periodical Reports).Royal Society of Chemistry,s.301. ISBN978-0-85186-357-3.(ang.).
