Philip Hammond

Philip Hammond (ur. 4 grudnia 1955 w Epping) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej. Był ministrem transportu (2010–2011), ministrem obrony narodowej (2011-2014) oraz ministrem spraw zagranicznych (2014-2016) w gabinecie Davida Camerona. Od 13 lipca 2016 do 24 lipca 2019 był kanclerzem skarbu w gabinecie Theresy May.

Philip Hammond

Philip Hammond (2017)
Data i miejsce urodzenia	4 grudnia 1955 Epping
Kanclerz skarbu
Okres	od 13 lipca 2016 do 24 lipca 2019
Przynależność polityczna	Partia Konserwatywna
Poprzednik	George Osborne
Następca	Sajid Javid
Minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii
Okres	od 15 lipca 2014 do 13 lipca 2016
Przynależność polityczna	Partia Konserwatywna
Poprzednik	William Hague
Następca	Boris Johnson
Minister obrony Wielkiej Brytanii
Okres	od 14 października 2011 do 15 lipca 2014
Przynależność polityczna	Partia Konserwatywna
Poprzednik	Liam Fox
Następca	Michael Fallon
Strona internetowa

Życiorys

Wykształcenie i praca zawodowa

Ukończył interdyscyplinarne studia obejmujące politologię, filozofię i ekonomię, na University of Oxford. Karierę zawodową zaczynał od pracy w firmie produkującej aparaturę medyczną. Później działał również w branżach nieruchomości, ropy naftowej, gazu, a także doradczej. W latach 1995-97 pracował jako konsultant dla rządu Malawi, z kolei jako doradca delegowany przez Bank Światowy brał udział w różnych projektach w Ameryce Łacińskiej.

Kariera polityczna

W 1997 został wybrany do Izby Gmin. Wcześniej bez powodzenia kandydował do niej w 1994, w czasie wybory uzupełniających. W 1998 został członkiem grupy rzeczników partii, stanowiącej drugi szczebel w hierarchii opozycyjnych posłów po gabinecie cieni. W skład samego gabinetu cieni wszedł w 2005 jako „cień” naczelnego sekretarza skarbu. Po dojściu do władzy w partii Davida Camerona przez pewien czas był odpowiedzialny za kwestie pracy i emerytur, ale później wrócił na poprzednie stanowisko.

Po wygranych przez konserwatystów wyborach w 2010 nie mógł objąć stanowiska naczelnego sekretarza skarbu w rzeczywistym gabinecie, ponieważ na mocy zawartej umowy koalicyjnej przypadło ono w udziale Liberalnym Demokratom. Dlatego otrzymał tekę ministerialną w resorcie transportu. 14 października 2011 został przeniesiony na stanowisko szefa resortu obrony, gdzie zastąpił swojego partyjnego kolegę Liama Foxa, zmuszonego do dymisji w atmosferze skandalu^[1].

15 lipca 2014 został ministrem spraw zagranicznych, zastępując na tym na stanowisku Williama Hague'a^[2]. Po wyborach w 2015 roku premier Cameron ponownie powierzył mu kierowanie brytyjską dyplomacją w swoim drugim gabinecie. Od 13 lipca 2016 do 24 lipca 2019 był kanclerzem skarbu w rządzie Theresy May.

Przypisy

1. Patrick Wintour, Dan Milmo: Philip Hammond and Justine Greening named defence and transport ministers. guardian.co.uk, 2011-10-14. [dostęp 2011-10-23]. (ang.).
2. Szef brytyjskiej dyplomacji William Hague podał się do dymisji. wp.pl. [dostęp 2014-07-15].

Bibliografia

• Strona oficjalna
• Profil w bazie dziennika The Guardian

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 2980149844948702960003
• GND: 1249373263
• PLWABN: 9810604132205606

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: topic/Philip-Hammond
• SNL: Philip_Hammond
• DSDE: Philip_Hammond