Paweł Spodenkiewicz (ur. 3 sierpnia 1956 w Łodzi)[1][2] – polski socjolog i publicysta.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
publicysta, socjolog |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
  | |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Paweł Spodenkiewicz uczył się w III Liceum Ogólnokształcącym w Łodzi, z którego został wyrzucony za redagowanie gazetki „Zęza”. W latach 1977–1981 działał jako informator Radia Wolna Europa i Komisji Interwencji KOR oraz kolportował Biuletyn Informacyjny”. Był również współorganizatorem akcji ulotkowej po morderstwie popełnionym na Stanisławie Pyjasie. W 1978 został pobity przez niezidentyfikowanych sprawców i zmuszony do opuszczenia mieszkania, następnie podlegał inwigilacji – przechodził przesłuchania i rewizje. Współpracował z pismem „Indeks” oraz współredagował pismo „Strajk”[1][2].
Jesienią 1980 został członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów i delegatem do Rady Wydziału Ekonomiczno-Socjologiczny Uniwersytetu Łódzkiego oraz należał do Studenckiego Komitetu Jedności podczas strajku studenckiego na Uniwersytecie Łódzkim pomiędzy 13 grudnia 1981 a 12 października 1982. Był internowany w ośrodkach odosobnienia: w Łęczycy, Łowiczu i Kwidzynie[1][2].
W 1984 ukończył socjologię na Uniwersytecie Łódzkim, a następnie pracował jako socjolog w Specjalistycznym Psychiatrycznym Zespole Opieki w Łodzi. Od 1990 działał w Łódzkim Towarzystwie Inicjatyw Społecznych, w ramach którego współorganizował Dni Kultury Żydowskiej. W latach 1995–1995 był publicystą i dziennikarzem „Super Expressu”, następnie w latach 2000–2005 „Dziennika Łódzkiego”. Od 2007 pracował w Instytucie Pamięci Narodowej w Łodzi[1][2], z którego został zwolniony w 2017 oficjalnie w wyniku restrukturyzacji, przypuszczalnie zaś ze względów politycznych[3][4].
Jest autorem wielu publikacji o tematyce historycznej.
Publikacje
- 38 przemówień Prezesa,
- Badanie efektywności stosowania kontraktu socjalnego jako narzędzia integracji społeczne,
- Bohater, konfident, prowokator: działalność Andrzeja Mazura, konfidenta SB,
- Czarno przed oczami,
- Dramaty,
- Dziennik wirtemberski,
- Faces of Tel Aviv,
- Helmut Fiechtner: dziennikarz w mieście getta,
- „Kropa” drąży skałę: stacja Radegast,
- Ksiądz Stefan Miecznikowski jezuita i harcerz,
- Mapa historyczna Polski (31 XII 1939): z uwzględnieniem wcześniejszych zmian granic w regionie dokonanych w latach 1938–1939,
- Na tropie „kompromatu”: Marzec 1968 roku w Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi,
- Nazywał się „Herman Pines”,
- Nowa księga przemówień,
- Ojciec Stefan – człowiek pełny: ojciec Stefan Miecznikowski SJ (1921-2004),
- Ostatnia dekada: lata 1980–1990 w Łodzi i regionie okiem fotoreportera „Głosu Robotniczego”,
- Piasek z Atlantydy: rozmowy z Jerzym Grohmanem,
- Pięćdziesiąta rocznica likwidacji getta łódzkiego,
- Polihymnia i polityka: krytycy muzyczni w Łodzi: 1939-1989,
- Student socjologii za kratami: wspomnienie z czasów stanu wojennego,
- „Szpiedzy” na Piotrkowskiej: sprawa Eugeniusza Zejdy i Gustawa Meyera [Geyera],
- Tadeusz Wyrwa – partyzant z natury,
- The missing district: people and places of Jewish Łódź,
- Twarze Tel Awiwu,
- Zniknięcie „Saturatora”: Bolesław Leśmian (1924-1977),
- Łódź żydowska – ludzie i miejsca,
- Zaginiona dzielnica,
- Życie muzyczne po wojnie: Karol Stromenger w „Dzienniku Łódzkim”[5].
Nagrody i odznaczenia
- Złoty Exlibris Książnicy Miejskiej w Łodzi (1998) za książkę Zaginiona dzielnica. Łódź żydowska – ludzie i miejsca[1][2]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2007)[1][2][6][7]
- Nagroda Prezydenta miasta Łodzi (2015)[8]
- Krzyż Wolności i Solidarności (2015)[9]
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.