Papirus 57

Papirus 57 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{57}}$ – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na IV albo V wiek. Zawiera fragmenty Dziejów Apostolskich.

Papyrus Vindobonensis Graecus 26020

Data powstania	IV/V wiek
Rodzaj	Kodeks papirusowy
Numer	${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{57}}$
Zawartość	Dzieje Apostolskie 4-5 †
Język	grecki
Typ tekstu	tekst aleksandryjski
Kategoria	II
Miejsce przechowywania	Wiedeń

Opis

Zachowały się jedynie fragmenty Dziejów Apostolskich (4,36-5,2.8-10)^[1].

Tekst

Tekst grecki rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II^[1].

Historia

Tekst rękopisu opublikował Peter Sanz w 1946 roku^[2]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 57^[3].

Rękopis datowany jest przez INTF na IV albo V wiek^[1].

Obecnie przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. Vindob. G. 26020) w Wiedniu^[1].

Zobacz też

• Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu

Przypisy

1. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 99. ISBN 978-0-8028-4098-1.
2. Peter Sanz, Griechische literarische Papyri christlichen Inhalts, MPNW (Baden 1946), pp. 66-67.
3. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1.