Papirus 42

Papirus 42 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{42}}$ – grecko-koptyjski rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na VI albo VII wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Łukasza.

Papirus 42

Data powstania	VI/VII wiek
Rodzaj	Kodeks papirusowy
Numer	${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{42}}$
Zawartość	Ewangelia Łukasza 1-2 †
Język	grecko-koptyjski
Rozmiary	[27 × 18] 14 × 8 cm
Typ tekstu	tekst aleksandryjski
Kategoria	II
Miejsce przechowywania	Wiedeń

Opis

Zachowały się jedynie fragmenty Ewangelii Łukasza^[1].

Tekst grecki zawiera: Łk 1,54-55; 2,29-32.

Tekst koptyjski zawiera: Łk 1,46-51.

Tekst

Tekst grecki rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną, z bizantyjskimi naleciałościami. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II^[1].

Historia

Ernst von Dobschütz umieścił na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 42^[2].

Rękopis datowany jest przez INTF na VI albo VII wiek^[1].

Obecnie przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (K. 8706) w Wiedniu^[1].

Zobacz też

• Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu

Przypisy

1. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 98. ISBN 978-0-8028-4098-1.
2. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1.