Loading AI tools
fotografia wykonana na płótnie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pannotypia, panotypia (z łac. pannus – „sukno”) – technika fotograficzna wynaleziona w 1852[1] r. przez Jean Nicolas Truchelut , stosowana do ok. 1880 r.
Technika polega na wykonaniu na szklanej płycie negatywu metodą mokrego kolodionu, podobnie jak w ambrotypii, zmieniając jedynie proporcje składników kolodionu, tak by było go łatwiej odspoić od szklanej kliszy. Po jej naświetleniu warstwę kolodionową przenoszono na nawoskowaną, ciemną tkaninę, w wyniku czego obraz widziany był jako pozytyw. Tkaninę wcześniej poddawano kąpieli w roztworze gumy arabskiej, dzięki czemu wilgotna warstwa kolodionowa przywierała do tkaniny. Po wyschnięciu panotypy były oprawiane podobnie jak ambrotypy.
W technice tej wykonywano niemal wyłącznie portrety. Często posługiwali się nią wędrowni fotografowie.
Zachowane do dziś panotypy zazwyczaj znajdują się w złym stanie. Często występują spękania warstwy kolodionowej, tkanina jest wrażliwa i podatna na załamania, a kontrast obrazu zanika.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.