Ambrotypia

Ambrotypia – jedna z dawniejszych, stosowanych od 1851 roku^[1], pozytywowych technik fotograficznych, pozwalająca uzyskać jeden unikatowy (czyli bez możności wykonania odbitek) obraz^[2]. Ambrotypia opiera się na technice mokrej płyty kolodionowej, przy czym negatyw na szklanej płycie jest specjalnie lekko niedoświetlony, a następnie umieszczany na czarnym podkładzie, przez co uzyskuje on wygląd pozytywu^[2][3]. Obrazy tego rodzaju były często kolorowane.

Fotografie uzyskane w wyniku zastosowania mokrej płyty kolodionowej miały dobry kontrast i drobne ziarno^[4].

Zobacz multimedia związane z tematem: Ambrotypia

Technice ambrotypii poświęcona jest książka Radosława Brzozowskiego: „Ambrotypia – Przewodnik praktyczny” Wyd. Szlachetna Fotografia s.c. (2015 r.)^[5].