Palócleves

Palócleves – węgierskie danie podobne do zupy gulaszowej, jednakże lżejsze i o kwaskowym smaku. Wbrew powszechnemu przekonaniu nie wzięła swojej nazwy od Połowców, znanych na Węgrzech jako palócok^[1].

Palócleves

Palócleves w restauracji Gundel
Miejsce powstania	Węgry
Składniki
mięso wołowe, baranie lub wieprzowe, słonina, ziemniaki, fasolka szparagowa, marchewka, korzeń pietruszki, śmietana

Historia

Dokładne pochodzenie zupy nie jest znane, ale istnieje szereg legend na ten temat. Według jednej z nich wymyślił ją znany budapeszteński restaurator János Gundel i nazwał ją tak na cześć pisarza i publicysty Kálmána Mikszátha, znanego jako "największy Połowiec", (legnagyobb palóc). Pisarz Elek Magyar w swoim dziele Az ínyesmester szakácskönyve napisał, że zupa została przygotowana dla jurorów konkursu gastronomicznego i tak im zasmakowała, że prosili o dokładkę^[1]. Według innej legendy János Gundel wymyślił palócleves na urodziny Kálmána Mikszátha w 1892 r. Pisarz poprosił go o taką zupę, jakiej do tej jeszcze nie jadł i która "zawiera w sobie wszystkie smaki węgierskiej kuchni"^[2][3].

Zupę przygotowuje się najczęściej z wołowiny, baraniny lub wieprzowiny, rzadziej z indyka. Najodpowiedniejsze są mięsa gulaszowe. Według wcześniejszych przepisów warzywa gotowano osobno. Zupę zwykle zaprawia się śmietaną z mąką, ale czasem się tego nie robi, a śmietanę podaje osobno. W nowszych przepisach zupę zakwasza się octem lub sokiem z cytryny i dodaje posiekanego koperku^[1].

Przypisy

1. Palócleves, amit nem is a palócok találtak ki. [dostęp 2022-02-21]. (węg.).
2. Gundel János és a palócleves. [dostęp 2022-02-21]. (węg.).
3. Gundel János. [dostęp 2022-02-21]. (węg.).