Pałac w Obroszynie
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Obroszynie – letni pałac arcybiskupów lwowskich, wybudowany w 1730[1] przez arcybiskupa Jana Skarbka[2][3], w Obroszynie, położony w rejonie pustomyckim obwodu lwowskiego, 14 km od Lwowa.
 Pałac w Obroszynie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
pałac |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Ukończenie budowy |
1730 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°47′07″N 23°52′07″E | |
Położenie
Pałac znajduje się w północnej części wsi. Na teren rezydencji prowadzi duża barokowa brama, flankowana dwiema wieżami z napisem Instytut, ponieważ w budynku obecnie mieści się Instytut Rolny[1].
Pałac w Obroszynie był częściej odwiedzany przez arcybiskupów od zamku w Dunajowie, ponieważ ten ostatni leżał w miejscu odległym od Lwowa, nieprzystępnym z powodu kilometrowej odległości od ubitej drogi[4]. Biskupi mieli bliżej wspaniałe i wygodne miejsce do spędzania wolnego czasu[5] mianowicie pałac w Obroszynie koło Gródka[4].
Historia
Pierwsza wzmianka o Obroszynie jako majątku królewskim pochodzi z 1431 r., a w 1456 r. król Kazimierz zezwolił na zakup wsi katolickiemu arcybiskupowi Grzegorzowi z Sanoka. Od tego czasu stał się własnością arcybiskupów lwowskich katolickich.
Na początku XVIII w. arcybiskup Jan Skarbek postanowił wybudować tam barokowy zespół pałacowy, który miałby służyć jako jego rezydencja, gdyż druga jego siedziba znajdowała się zbyt daleko od Lwowa, w miejscowości Dunajów pod Złoczowem.
Budowę wykonał polski architekt Józef Fontana, wzorując się na zbudowanym przez siebie Pałacu Bielińskich w Warszawie. Budowę ukończono w 1730 roku. Abp Jan Skarbek zdołał w nim mieszkać tylko przez trzy lata. Inne prace wykończeniowe trwały do 1764 roku. Następca Skarbka, Ferdynand Onufry Kicki, dokończył pałac[6].
W pałacu w 1780 zmarł arcybiskup Wacław Hieronim Sierakowski, zaś w 1812 arcybiskup Kajetan Ignacy Kicki[3].
Architektura
Dwukondygnacyjny barokowy pałac, zbudowany na planie prostokąta, jest dziełem architekta Józefa II Fontany. Od frontu bryłę pałacu wyróżniają dwa boczne alkierze i środkowy ryzalit z wysokim frontonem, łącząc w ten sposób typowo polskie alkierze z elementami modnego wówczas francuskiego budownictwa pałacowego. Od strony pięknego[3] ogrodu w typie francuskim dobudowano nieduży taras z kamiennymi schodami. Pałac został poddany przebudowie w 1922 według projektu Bronisława Wiktora, która zaburzyła pierwotną koncepcję architektoniczną[1].
Wyposażenie
W pałacu znajdowały się portrety wszystkich arcybiskupów lwowskich, między innymi ciekawy, imaginacyjny portret Krystyna z Ostrowa de Gozdowa, pierwszego arcybiskupa halickiego obrządku łacińskiego[3].
Portal pałacu
Brama do pałacu
Pałac. Obroszyn
Pałac. Obroszyn
Obroszyn. Budynki przy bramie- Obroszyn. Budynki przy bramie
Obroszyn. Budynki przy bramie
Obroszyn. Pałac od ogrodu
Obroszyn. Pałac od ogrodu
Obroszyn. Płaskorzeźba od ogrodu
Obroszyn. Sala pałacu
Obroszyn. Hol na 1 piętrze
Obroszyn. Wieża przy pałacu
Obroszyn. Budynek przy pałacu
Obroszyn. Budynek przy pałacu
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.