Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Owczarek holenderski – rasa psa należąca do psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Typ wilkowaty[1]. Podlega próbom pracy[2].
We współcześnie znanej postaci owczarka holenderskiego hodowano w XVIII wieku, najliczniej na terenach Brabancji, Veluwe, t'Gooi oraz Drenthe. Rasa ta najczęściej pracowała z owcami pełniąc funkcje pastersko-zaganiające. Pierwsze pisemne opisy tego owczarka pochodzą z 1875 roku, z pozycji książkowej zatytułowanej „Beschreibung von Hunden und Prüfbuch mit Punkten”. Według zawartej w niej prezentacji owczarek holenderski niewiele różnił się od psów rasy schapendoes, a późniejsze prace nad powstaniem wzorca dopuszczały sześć odmian szaty. W kolejnych latach XX wieku doprecyzowano standard, tak aby nie zawężać bazy hodowlanej, jednocześnie realizując intencje Nederlanse Herdershonden Club dotyczące użytkowości.
Ze względu na rodzaj włosa są wyodrębnione trzy odmiany owczarka holenderskiego:
Psy tej rasy są posłuszne i skore do nauki, opanowane i czujne. Są one tolerancyjne wobec innych zwierząt, akceptują dzieci.
Owczarki holenderskie należą do psów pracujących, wykorzystywanych w służbach celnych i policyjnych, także jako psy - przewodnicy. Hodowane są także jako psy rodzinne.
Wszystkie odmiany owczarka holenderskiego najczęściej spotykane są w Holandii, ale także tam rasa ta jest wypierana przez podobne do nich i bardziej popularne owczarki belgijskie oraz przez pełniącego takie same funkcje użytkowe jak owczarek holenderski - owczarka niemieckiego. Z wszystkich trzech odmian najrzadszą jest odmiana długowłosa owczarka holenderskiego.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
