Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Otton Matuszek[1] vel Otto Matuschek (ur. 4 listopada 1888 w Skoczowie, zm. ?) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.
podpułkownik dyplomowany piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
4 listopada 1888 |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
1907–1932 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
komendant PKU |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Urodził się 4 listopada 1888 w Skoczowie, w ówczesnym powiecie bielskim Księstwa Górnego i Dolnego Śląska[2].
Jesienią 1907 rozpoczął służbę w cesarskiej i królewskiej Armii. Został wcielony do Śląsko-Morawskiego pułku piechoty nr 100 w Krakowie[3]. W szeregach tego pułku wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach (1912–1913)[4], a później walczył na frontach I wojny światowej[5][6][7]. W czasie służby w c. i k. armii awansował na kolejne stopnie: kadeta–zastępcy oficera (starszeństwo z 1 września 1917)[8], chorążego (1908 ze starszeństwem z 1 września 1917)[9], porucznika (starszeństwo z 1 maja 1910)[10], nadporucznika (starszeństwo z 1 sierpnia 1914)[11] i kapitana (starszeństwo z 1 maja 1917)[12].
3 września 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 maja 1917 i przydzielony do 6 Dywizji Piechoty[13]. 15 lipca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. W tym czasie nadal służył w dowództwie 6 Dywizji Piechoty[14].
W maju 1921 został przydzielony z Sekcji Opieki Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego do 3 pułku Strzelców Podhalańskich[15][16]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 102. lokatą w korpusie oficerów piechoty[17]. 10 lipca 1922 został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki zastępcy dowódcy 63 pułku piechoty w Toruniu z równoczesnym przeniesieniem z 3 psp[18][19]. W październiku 1923 został odkomenderowany z 63 pp do Centralnej Szkoły Strzelniczej w Toruniu[20], a w następnym miesiącu przydzielony do tej szkoły na stanowisko dowódcy oddziałów oficerskich[21]. 31 marca 1924 został awansowany do stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 i 49. lokatą w korpusie oficerów piechoty[22].
W latach 1924–1926 był słuchaczem kursu normalnego w Wyższej Szkole Wojennej (franc. École supérieure de guerre) w Paryżu[23][24]. Z dniem 1 stycznia 1927 został przydzielony do dyspozycji szefa Sztabu Generalnego z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Oddziału III Sztabu Generalnego na okres trzech miesięcy[25]. W kwietniu tego roku został przydzielony do Oddziału IV Sztabu Generalnego[26], a z dniem 5 maja 1927 wyznaczony w tym oddziale na stanowisko wojskowego inspektora transportowego[27]. 23 grudnia 1927 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z pozostawieniem na dotychczas zajmowanym stanowisku[28]. Z dniem 15 lipca 1928 został przeniesiony służbowo na stanowisko delegata Sztabu Głównego przy Dyrekcji Polskich Kolei Państwowych w Katowicach[29][30]. W marcu 1931 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Pińczów na stanowisko komendanta[31][32]. W grudniu tego roku został zwolniony ze stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X[33], a z dniem 29 lutego 1932 przeniesiony w stan spoczynku[34]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Katowice. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[35]. Mieszkał w Katowicach przy ul. Wojewódzkiej 7[36].
W czasie służby w c. i k. armii otrzymał:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.