Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Otis Rush (ur. 29 kwietnia 1934 w Filadelfii[1], zm. 29 września 2018 w Chicago[2]) – amerykański muzyk bluesowy, wokalista i gitarzysta. Jako jeden z niewielu leworęcznych gitarzystów grał na „zwyczajnej” gitarze odwróconej do góry nogami. Do inspiracji jego stylem przyznawali się: Jimi Hendrix[3], Eric Clapton, Mike Bloomfield, Peter Green i Stevie Ray Vaughan.
 Otis Rush, 1997 | |
| Data i miejsce urodzenia |
29 kwietnia 1934 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 września 2018 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
muzyk |
| Aktywność |
1956–2004 |
| Wydawnictwo | |
| Strona internetowa | |
Otis Rush zaczął grę na gitarze, mając 8 lat. W 1949 roku przeniósł się do Chicago, gdzie swoją karierę rozwijał właśnie jego idol, Muddy Waters. 4 lata później Rush zagrał swój pierwszy solowy koncert jako Little Otis. W 1955 Willie Dixon zapewnił mu kontrakt z Cobra Records, gdzie Rush nagrał hit „I Can't Quit You, Baby”, wykonywany później między innymi przez Led Zeppelin. Kiedy wytwórnia upadła w 1958, przeniósł się do Chess Records, nagrywając „So Many Roads, So Many Trains”.
Rush od tamtej pory nagrywał sporadycznie dla różnych firm fonograficznych, od Blue Horizon do Blind Pig Records. W 2004 roku przeszedł udar mózgu, który przerwał jego karierę[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
