Ostrygojady (Haematopodinae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny ostrygojadów (Haematopodidae). Występują głównie na morskich wybrzeżach. Gniazdują na ziemi. Żywią się mięczakami i skorupiakami wydobywanymi z mułu podczas odpływu morza.
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Zamknij
Podrodzina obejmuje gatunki brodzące, zamieszkujące strefę umiarkowaną i tropikalną całego świata[9].
Długość ciała 40–51 cm, rozpiętość skrzydeł 76–86 cm; masa ciała 425–980 g[9]. Dziób długi, prosty, obustronnie spłaszczony o tępym końcu; nogi mocne, między palcami szczątkowa błona pławna; skrzydła stosunkowo długie, a ogon krótki. W upierzeniu przeważa kolor czarny lub ciemnobrązowy z domieszką białego. Gniazdo zakładają na ziemi; w zniesieniu 2 do 5 jaj. Wysiadują obydwoje rodzice.
Etymologia
- Haematopus: łac. haematopus, haematopodis „krwistostopy”, od gr. αἱμα haima, αἱματος haimatos „krew”; πους pous, ποδος podos „stopa”[10].
- Ostralega: epitet gatunkowy Haematopus ostralegus Linnaeus, 1758[11]; łac. ostrea „ostryga”, od gr. οστρεον ostreon „ostryga”; legere „zbierać”[12]. Gatunek typowy: Haematopus ostralegus Linnaeus, 1758.
- Ostralegus: łac. ostrea „ostryga”, od gr. οστρεον ostreon „ostryga”; legere „zbierać”[12]. Gatunek typowy: Haematopus ostralegus Linnaeus, 1758.
- Melanibyx: gr. μελας melas, μελανος melanos „czarny”; ιβυξ ibux, ιβυκος ibukos „nieznany hałaśliwy ptak” (w ornitologii zwykle traktowany jak czajka lub siewka)[13]. Gatunek typowy: Haematopus niger Temminck, 1820 (= Haematopus moquini Bonaparte, 1856).
- Prohaematopus: gr. προ pro „związany z”; rodzaj Haematopus Linnaeus, 1758[14]. Gatunek typowy: Haematopus quoyi Brabourne & Chubb, 1912 (= Haematopus ater Vieillot, 1825).
- Palostralegus: gr. παλαιος palaios „stary, antyczny”; rodzaj Ostralegus Macgillivray, 1842[15]. Gatunek typowy: †Palostralegus sulcatus Brodkorb, 1955.
Podział systematyczny
Do podrodziny należy jeden rodzaj z następującymi gatunkami[16]:
- Haematopus leucopodus Garnot, 1826 – ostrygojad magellański
- Haematopus ater Vieillot, 1825 – ostrygojad czarniawy
- Haematopus bachmani Audubon, 1838 – ostrygojad czarny
- Haematopus palliatus Temminck, 1820 – ostrygojad brunatny
- Haematopus fuliginosus Gould, 1845 – ostrygojad australijski
- Haematopus longirostris Vieillot, 1817 – ostrygojad długodzioby
- Haematopus ostralegus Linnaeus, 1758 – ostrygojad zwyczajny
- Haematopus moquini Bonaparte, 1856 – ostrygojad afrykański
- Haematopus unicolor J.R. Forster, 1844 – ostrygojad zmienny
- Haematopus finschi G.H. Martens, 1897 – ostrygojad nowozelandzki
- Haematopus chathamensis E. Hartert, 1927 – ostrygojad krótkodzioby
M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 5. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 38. (fr. • łac.). P. Brodkorb: The avifauna of the Bone Valley formation. W: Florida Geological Survey Report of investigations. Cz. 14. Tallahassee: Florida Geological Survey, 1955, s. 19. (ang.). Haematopus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2011-01-16] (ang.). C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 152. (łac.).
- The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
