Omar Sy

Omar Sy (ur. 20 stycznia 1978 w Trappes) – francuski komik, aktor, producent filmowy i scenarzysta pochodzenia senegalsko-mauretańskiego^[1]. Wystąpił m.in. w komedii Nietykalni (2011), która zyskała 19,27 mln widzów w kinach w samej Francji^[1], i za którą w 2012 otrzymał Cezara dla najlepszego aktora^[1].

Omar Sy

Omar Sy (2020)
Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1978 Trappes
Zawód	komik, aktor, producent filmowy, scenarzysta
Współmałżonek	Hélène (od 2007)
Lata aktywności	od 2000

Omar Sy ze statuetką Cezara (2012)

Życiorys

Urodził się i wychowywał się w mieście Trappes^[2][3] pod Paryżem, jako syn sprzątaczki pochodzącej z Mauretanii i robotnika pochodzącego z Senegalu, wywodzącego się z plemienia Fulanów^[4].

Swoją karierę rozpoczął w latach 1996-1997 na falach radiowych Radio Nova, gdzie poznał Freda Testota, swojego pierwszego partnera scenicznego, oraz duet Éric Judor i Ramzy Bedia. Współpracował z komikiem Jamelem Debbouze’em w Le Cinéma de Jamel. Pod wpływem Testota rozpoczął karierę sceniczną. W studio Canal+ France występował w programie Le Visiophone (Wideofon), opartym na parodii i farsie^[5]. Potem stworzył szereg komicznych występów w programie Je ne fais pas mon âge, Service après-vente des émissions, Omar et Fred: le spectacle (2005). Nadawanie spotkało się z ogromnym entuzjazmem telewidzów^[4].

W 2000 pojawił się jako minstrel w jednym z odcinków serialu satyrycznym Canal+ France La cape et l'épée, a także użyczył swojego głosu w filmie krótkometrażowym Granturismo. Był taksówkarzem w komedii La tour Montparnasse infernale (2001). W Pościg za milionem (Le Boulet, 2002) u boku Gérarda Lanvina, Djimona Hounsou, Rossy de Palmy i Benoît Poelvoorde'a pojawił się jako Malijczyk. W komedii przygodowej Alaina Chabata Asterix i Obelix: Misja Kleopatra (2002) z Christianem Clavierem i Gérardem Depardieu wystąpił jako malarz.

Przełomem była postać Drissa Vassary w komedii Nietykalni (2011) u boku François Cluzeta, za którą otrzymał Cezara dla najlepszego aktora podczas 37. ceremonii w Paryżu 24 lutego 2012^[1][5]. Nagroda jest wyjątkowa, ponieważ została przekazana pierwszemu czarnoskóremu aktorowi w tej kategorii^[4].

W czerwcu 2014 znalazł się na okładce francuskiej edycji „Vanity Fair”^[6].

Zasiadał w jury konkursu głównego na 77. MFF w Cannes (2024)^[7].

Życie prywatne

5 lipca 2007 ożenił się z Hélène^[1]. Mają pięcioro dzieci.

Filmografia

• 2000: Granturismo
• 2001: La Tour Montparnasse Infernale
• 2001: La concierge est dans l'ascenseur
• 2001: Omar et Fred serial TV (aktor i scenarzysta)
• 2002: The Race
• 2002: Ces jours heureux
• 2002: Le boulet
• 2002: Samouraïs
• 2002: Si j'étais lui
• 2003: La beuze
• 2004: Coming-out
• 2004: Le carton
• 2006: Les multiples serial TV (głos)
• 2006: Nos jours heureux
• od 2006: SAV des émissions serial TV (aktor i scenarzysta)
• 2007: Moot-Moot serial TV (głos)
• 2007: Garage Babes
• 2008: Seuls Two
• 2009: King Guillaume
• 2009: Envoyés très spéciaux
• 2009: Tellement proches
• 2009: Lascars (głos)
• 2009: Safari
• 2009: Micmacs
• 2009: La loi de Murphy
• 2009: Arthur and the Revenge of Maltazard (dubbing)
• 2009: La vraie vie d'Omar & Fred (aktor i scenarzysta)
• 2010: Le pas Petit Poucet
• 2010: Allez raconte! (głos)
• 2010: Histoires de vies serial TV, (gościnnie)
• 2011: Les Tuche
• 2011: Nietykalni jako Driss
• 2012: Les seigneurs
• 2013: Mais qui a retué Pamela Rose?
• 2013: Mood Indigo
• 2013: L'Écume des jours
• 2013: Nieobliczalni (De l'autre côté du périph)
• 2014: X-Men: Przeszłość, która nadejdzie jako Bishop
• 2014: Samba jako Samba Cissé
• 2014: Munio: Strażnik Księżyca jako Sohone (głos)
• 2015: Jurassic World jako Barry
• 2015: Chocolat jako Rafael Padilla dit Chocolat
• 2016: Jutro będziemy szczęśliwi jako Samuel
• 2016: Inferno jako Christoph Bouchard
• 2018: Gliniarz z Belleville jako Sebastian 'Baaba' Bouchard
• 2018: Yao jako Seydou Tall
• 2020: Zew krwi jako Perrault
• 2021: Lupin jako Assane Diop