Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Omanowiec

rodzaj roślin Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Omanowiec
Remove ads

Omanowiec (Dittrichia Greuter) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Obejmuje dwa gatunki występujące w basenie Morza Śródziemnego oraz w Azji Zachodniej (po Iran, Afganistan, Pakistan i północno-zachodnie Indie)[3]. Omanowiec wonny D. graveolens występuje w obrębie całego zasięgu rodzaju, a dodatkowo jako gatunek introdukowany zawleczony został do południowej Afryki, Australii, Nowej Zelandii, Ameryki Północnej[3] i Południowej[5] oraz rozprzestrzenia się w Europie ku północy, sięgając Wysp Brytyjskich, Niemiec[3] i Polski[6][7]. Omanowiec lepki D. viscosa występuje tylko w krajach basenu Morza Śródziemnego, na wschodzie sięgając do Syrii i Turcji, poza tym jako introdukowany rośnie w zachodniej Australii[3].

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...

Omanowiec lepki wykorzystywany jest jako roślina lecznicza od czasów starożytnych[5]. Nazwa naukowa rodzaju upamiętnia niemieckiego botanika Manfreda Dittricha (ur. 1934)[8]. Nazwa zwyczajowa w języku polskim została zaproponowana w 2017[9].

Remove ads

Morfologia

Thumb
Omanowiec lepki
Pokrój
Roczne rośliny zielne (D. graveolens) i byliny o drewniejącej nasadzie (D. viscosa)[10] osiągające 0,2–1,3 m wysokości, o pędach gęsto, gruczołowato owłosionych[8].
Liście
Skrętoległe, siedzące, w czasie kwitnienia tylko łodygowe (przyziemne szybko obumierają), całobrzegie do piłkowanych[8].
Kwiaty
Zebrane w koszyczki, a te w groniaste i wiechowate kwiatostany złożone. Okrywy koszyczków dzwonkowate, o średnicy od 3 do ok. 10 mm, okryte trzema lub czterema rzędami listków o nierównej długości[8]. Listki te są obłonione na brzegu i odgięte na zewnątrz u D. graveolens lub całe zielone i stulone u D. viscosa[10]. Dno kwiatostanowe płaskie i bez plewinek[8]. Kwiaty języczkowe w liczbie od kilku do kilkunastu, żółte, po przekwitnieniu czerwieniejące[8], u D. viscosa wyraźnie widoczne, a u D. graveolens bardzo krótkie, niemal niewystające poza obręb okrywy[10]. Kwiaty rurkowe w liczbie od 8 do ponad 20, także z koroną żółtą, z czasem czerwieniejącą[8].
Owoce
Niełupki walcowate do eliptycznych zwieńczone pierścieniem trwałych włosków puchu kielichowego[8].
Remove ads

Systematyka

Pozycja systematyczna

Rodzaj z plemienia Inuleae z podrodziny Asteroideae z rodziny astrowatych (Asteraceae)[11]. Jest blisko spokrewniony z rodzajem oman Inula[10].

Gatunki tu zaliczane opisywane były jako należące do rozmaitych rodzajów – Erigeron, Senecio, Solidago, Inula, Paniopsis, Pulicaria, Cupularia. Ostatnie z tych ujęć systematycznych było poprawne i zgodne ze współczesnym ujęciem rodzaju Dittrichia, ale jego autorzy – Grenier i Gordon niefortunnie użyli w 1851 roku nazwy wykorzystanej wcześniej w 1833 przez Johanna F. Linka. Nazwa rodzaju została skorygowana w 1973 przez Wernera R. Greutera[10]. W niektórych ujęciach wyróżnianych w obrębie rodzaju jest 5 gatunków[10][5], w innych tylko dwa, przy czym wówczas w obrębie D. viscosa wyróżnia się cztery podgatunki[3].

Wykaz gatunków[3]
  • Dittrichia graveolens (L.) Greuteromanowiec wonny[9][7]
  • Dittrichia viscosa (L.) Greuteromanowiec lepki[12]
Remove ads

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads