Ochotnica (rzeka)

Ochotnica
	; Ochotnica w Ochotnicy Dolnej
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
	Rzeka 3 rzędu
Długość	22,776 km
Powierzchnia zlewni	109 km²
	Źródło
Miejsce	pod Kiczorą
Wysokość	1200 m n.p.m.
Współrzędne	49°32′36,0″N 20°09′08,6″E
	Ujście
Recypient	Dunajec
Wysokość	350 m n.p.m.
Współrzędne	49°31′00″N 20°24′00″E
	Położenie na mapie gminy Ochotnica Dolna źródło ujście
	Położenie na mapie Polski źródło ujście
	Położenie na mapie województwa małopolskiego źródło ujście
	Położenie na mapie powiatu nowotarskiego źródło ujście
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ochotnica – rzeka, dopływ Dunajca^[1]. Za jej górny bieg uważany jest potok Forędówka, dolny bieg zaczyna się od ujścia potoku Furcówka^[2]. Jest ciekiem 3 rzędu i ma długość 22,776 km^[3]. Cała zlewnia Ochotnicy znajduje się w Gorcach i ma powierzchnię 109 km². Na swej długości rzeka przyjmuje ponad 20 dopływów, prawobrzeżnych spod Pasma Lubania i lewobrzeżnych z głównego grzbietu Gorców. Średni spadek wynosi 33 m/km. Przepływa przez miejscowości Ochotnica Górna i Ochotnica Dolna i na wysokości 385 m uchodzi do Dunajca jako jego lewy dopływ. Ujście do Dunajca należy administracyjnie do Tylmanowej^[4]^[5].

Szybkie fakty Kontynent, Państwo ...

Zamknij

Główne dopływy Ochotnicy w kolejności biegu rzeki, to^[5]:

lewe: Jaszcze^[6], Jamne^[7], Błaszczki^[8], Majdowski Potok^[9], Skrodzieński Potok^[10], Gorcowski Potok (Potok Gorcowy)^[11], Młynne^[12];
prawe: Furcówka^[2], Potok Ciepielowski^[13], Mostkowy Potok^[14], Groniowski Potok^[15], Jurkowski Potok^[16], Kudowski Potok^[17], Szymanowski Potok, Saskówka^[18], Lubański Potok^[19], Gardoński Potok^[20] (Gardoniewski), Rolnicki Potok^[21], Jańczurowski Potok^[22], Brysiowski Potok^[23].

Potoki te tworzą boczne doliny. Charakterystyczną cechą jest, że doliny lewoboczne (pod Pasmem Gorca) są głębsze (mają średnią głębokość 200–300 m) od dolin prawobocznych pod Pasmem Lubania, które mają średnią głębokość 150–200 m^[4].

Wskutek dużego spadku rzeka tworzy liczne wodospady i progi, szczególnie w górnej części. W górnym biegu jej koryto jest wąskie, potem znacznie rozszerza się, u ujścia potoku Młynne i Szymanowski osiągając szerokość 120 m^[5]. Rzeka wykazuje silne działanie erozyjne. Po większych opadach atmosferycznych lub przy gwałtownym topnieniu śniegów jej wody transportują ogromne ilości ziemi i kamieni i mają ogromną siłę niszczącą. Największe powodzie miały miejsce w latach 1870, 1882, 1894, 1913, 1934, 1958, 1970, 1997, 2009, 2014 i 2018.

Nazwa rzeki jest bardzo stara. W formie Ochodnik istniała jeszcze przed formalną lokacją wsi Ochotnica. Prawdopodobnie pochodzi od słowa „obchodzić”, czyli skracać drogę. Istniała wówczas kiepska polna i leśna Droga Knurowska. Chodzili nią handlarze koni ze Starego Sącza na Podhale^[24].

[1]
Hydronimy cz. 1 ↓, Recypient podany z błędem jako „Dunjec”, s. 190.
[2]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 65.
[3]
Mapa Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania) [online], Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej [dostęp 2017-04-15].
[4]
Gorce. Mapa turystyczna 1: 50 000, Kraków: Compass, 2007, ISBN 83-89472-59-7.
[5]
Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2015-04-01].
[6]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 95.
[7]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 91.
[8]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 15.
[9]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 155.
[10]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 256.
[11]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 75.
[12]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 168.
[13]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 36.
[14]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 178.
[15]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 82.
[16]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 101.
[17]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 132.
[18]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 249.
[19]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 142.
[20]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 67.
[21]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 235.
[22]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 92.
[23]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 23.
[24]
M.M. Cieszkowski M.M., P.P. Lubieński P.P., Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P.P. Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8.

Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), ISBN 83-239-9607-5.

Ochotnica (strumień), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 366.

[CITEREFHydronimy_cz._1Recypient_podany_z_błędem_jako_„Dunjec”190-1] [1]
Hydronimy cz. 1 ↓, Recypient podany z błędem jako „Dunjec”, s. 190.

[CITEREFHydronimy_cz._165-2] [2]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 65.

[kzgw-3] [3]
Mapa Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania) [online], Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej [dostęp 2017-04-15].

[comp-4] [4]
Gorce. Mapa turystyczna 1: 50 000, Kraków: Compass, 2007, ISBN 83-89472-59-7.

[geo-5] [5]
Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2015-04-01].

[CITEREFHydronimy_cz._195-6] [6]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 95.

[CITEREFHydronimy_cz._191-7] [7]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 91.

[CITEREFHydronimy_cz._115-8] [8]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 15.

[CITEREFHydronimy_cz._1155-9] [9]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 155.

[CITEREFHydronimy_cz._1256-10] [10]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 256.

[CITEREFHydronimy_cz._175-11] [11]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 75.

[CITEREFHydronimy_cz._1168-12] [12]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 168.

[CITEREFHydronimy_cz._136-13] [13]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 36.

[CITEREFHydronimy_cz._1178-14] [14]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 178.

[CITEREFHydronimy_cz._182-15] [15]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 82.

[CITEREFHydronimy_cz._1101-16] [16]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 101.

[CITEREFHydronimy_cz._1132-17] [17]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 132.

[CITEREFHydronimy_cz._1249-18] [18]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 249.

[CITEREFHydronimy_cz._1142-19] [19]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 142.

[CITEREFHydronimy_cz._167-20] [20]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 67.

[CITEREFHydronimy_cz._1235-21] [21]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 235.

[CITEREFHydronimy_cz._192-22] [22]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 92.

[CITEREFHydronimy_cz._123-23] [23]
Hydronimy cz. 1 ↓, s. 23.

[gorce-24] [24]
M.M. Cieszkowski M.M., P.P. Lubieński P.P., Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P.P. Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

Ochotnica (rzeka)

Wikiwand in your browser!

Wikiwand in your browser!

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne