Obarzym

Obarzym (łac. Amboroma) – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie brzozowskim, w gminie Dydnia^[5][3]. Ma status sołectwa^[6].

Obarzym

wieś
Zabytkowa cerkiew
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	brzozowski
Gmina	Dydnia
Liczba ludności (2024)	304[1]
Strefa numeracyjna	13
Kod pocztowy	36-204[2]
Tablice rejestracyjne	RBR
SIMC	0351030[3]
Położenie na mapie gminy Dydnia Obarzym
Położenie na mapie Polski Obarzym
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Obarzym
Położenie na mapie powiatu brzozowskiego Obarzym
49°42′52″N 22°10′43″E[4]

Kapliczka

We wsi znajduje się cerkiew greckokatolicka pw. Przemienia Pańskiego i powstały w początku XIX w. dwór (własność Dwernickich).

Obarzym liczy 110 numerów. 31 grudnia 2005 roku wieś liczyła 371 mieszkańców.

Integralne części wsi

Integralne części wsi Obarzym^[5][3]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0351047	Bucznik	część wsi
0351053	Dział	część wsi
0351060	Kamieniec	część wsi
0351076	Łaz	część wsi
0351082	Poręby	część wsi
0351099	Za Chomem	część wsi

Historia

Według legendy wieś została założona przez dwóch Rzymian przybyłych z południa. Jej powstanie należałoby datować na drugą połowę IX wieku. Legenda ta znalazła odzwierciedlenie w łacińskiej wersji nazwy wsi. Położona blisko rzeki San weszła w skład zespołu wsi obronnych grodu w Trepczy^[7]. Z biegiem lat straciła na znaczeniu, bo według opisu granic z 1533 należała do wsi Niewistka^[8]. Wzmiankowana po raz pierwszy w latach 1577 i 1589^[8][7]. Nazwa miejscowości pochodzi od nazwy potoku, nad którym powstała^[8].

Właścicielami posiadłości tabularnej Temeszów z Wicentówką byli: Wincenty Dwernicki (w połowie XIX wieku)^[9], Władysław Dwernicki (pod koniec XIX wieku)^[10], Włodzimierz Dwernicki (na początku XX wieku)^[11], Józef Dwernicki (przed 1939)^[12].

W 1947 roku Obarzym stał się punktem zbornym wysiedlanej w wyniku akcji „Wisła” ludności ukraińskiej^[7].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.

Zabytki

• Dawna greckokatolicka cerkiew filialna z 1828. Odnowiona w 1926. W 1970 wyremontowana i od tego czasu użytkowana jako rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii św. Michała Archanioła i św. Anny w Dydni. Pomimo przekształceń dokonanych podczas ostatniego remontu, czytelna pozostaje oryginalna, centralna kompozycja przestrzenna, rzadko stosowana na gruncie budownictwa cerkiewnego na terenie Polski południowo-wschodniej.

Zobacz też

• Szlak Architektury Drewnianej