Ołeksa Nowakiwski
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ołeksa Charłampijowycz Nowakiwski, ukr. Олекса Харлампійович Новаківський, pol. Aleksander (Aleksy) Nowakowski, Ołeksa Nowakiwśkyj (ur. 14 marca 1872 w Obodówce, zm. 29 sierpnia 1935 we Lwowie) – ukraiński pedagog i malarz, jeden z przedstawicieli krakowskiego postimpresjonizmu.
 Autoportret (1911) | |
| Data i miejsce urodzenia |
14 marca 1872 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 sierpnia 1935 |
| Narodowość |
ukraińska |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Muzeum artysty | |
Życiorys
Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, był uczniem Jana Matejki i Leona Wyczółkowskiego.
Popularność zdobył dzięki krakowskiej wystawie swoich obrazów z 1911. W 1913 przeprowadził się do Lwowa. Tu z kolei sławę przyniosła mu wystawa obrazów z 1921. W latach 1924–1925 był dziekanem wydziału sztuk pięknych Tajnego Uniwersytetu Ukraińskiego.
Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.
Upamiętnienie
W 1972 we Lwowie utworzono Muzeum Ołeksy Nowakiwskiego.
- Przykładowe prace
Książę Andrzej Szeptycki (1915-1919)
Portret żony (1906)
Ukraińska Madonna (1910)
Martwa natura (1916)
Bibliografia
- Jurij Wynnyczuk, Knajpy Lwowa, Warszawa 2008, ISBN 978-83-7141-890-7
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.