Nu metal

Nu metal (znany również jako nu-metal i aggro-metal) – odmiana alternatywnego metalu, która łączy w sobie elementy heavy metalu z elementami innych gatunków muzycznych jak hip-hop, rock alternatywny, funk i grunge^[1]. W nu metalu rzadko występują solówki gitarowe; gatunek jest mocno synkopowany. Wielu nu metalowych gitarzystów używa nisko strojonych siedmiostrunowych gitar. W składach zespołów czasem występują DJ-e, wzbogacający warstwę instrumentalną o sample, scratche i elektroniczne tło. Style wokalne w nu metalu to śpiew, rapowanie, growl i scream.

Nu metal

Pochodzenie	metal alternatywny, rap metal, funk metal, industrial metal, groove metal, hardcore punk, grunge
Instrumenty	gitara elektryczna, gitara basowa, perkusja, gramofon, sampler
Największa popularność	lata 90. XX w.

Nu Metal stał się popularny w latach 90. dzięki zespołom i artystom takim jak Korn, Deftones, Slipknot, Limp Bizkit i System of a Down. Popularność nu metalu trwała w pierwszych latach XXI wieku, za sprawą między innymi Papa Roach, Staind i P.O.D. i doszła do szczytu dzięki świetnie sprzedającemu się albumowi Linkin Park – Hybrid Theory. Jednak w połowie pierwszej dekady XXI wieku, przesycenie zespołami połączone ze średniej jakości albumami doprowadziło do spadku popularności gatunku, a wiele zespołów porzuciło numetalowe brzmienia na rzecz innych gatunków muzycznych.

Przypisy

1. David Konow: Bang Your Head: The Rise and Fall of Heavy Metal. Crown/Archetype, 2009, s. 385. ISBN 978-0-307-56560-0.

Encyklopedie internetowe (gatunek muzyczny):

• Britannica: art/nu-metal