Remove ads
Nikola Karabatić (serb. Никола Карабатић; ur. 11 kwietnia 1984 w Niszu[1]) – francuski piłkarz ręczny pochodzenia chorwackiego urodzony w Serbii, reprezentant Francji. Gra na pozycji środkowego rozgrywającego. Został uznany najlepszym szczypiornistą na świecie roku 2007. Trzykrotny mistrz olimpijski 2008, 2012 oraz 2020.
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
195 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[a] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Od sezonu 2015/16 występuje w Division 1, w drużynie Paris Saint-Germain Handball.
Remove ads
Niko urodził się w dawnej Jugosławii, obecnie Serbii. Jego ojciec, Chorwat, Branko Karabatić, także szczypiornista, był bramkarzem reprezentacji Jugosławii. W 1988 roku razem z rodziną przeprowadził się do Francji. Piłką ręczną zaczął się interesować już w wieku 5 lat.
Jego pierwszym klubem był Colmar, gdzie grał w latach 1990–1992. Następnie przeniósł się do młodzieżowej drużyny w Thau, gdzie jego ojciec był menadżerem.
Montpellier Agglomération Handball
W 2000 roku Karabatić uczył się w Akademii Montpellier. Sezon 2001/2002 był dla niego pierwszym sezonem w profesjonalnym klubie. Wówczas, w wieku 17 lat, zdobył mistrzostwo i puchar Francji. W sezonie 2002/2003 Nikola zdobył wszystko możliwe do zdobycia w klubowej piłce ręcznej: Ligę Mistrzów oraz mistrzostwo i puchar Francji. Kolejne sezony Niko w Montpellier również były udane, zdobył: dwukrotne mistrzostwo Francji, dwukrotnie superpuchar Francji, a także w sezonie 2004/2005 puchar Francji. Po 5 latach w Montpellier, Karabatić opuścił Francję. Nikola wrócił do Montpellier w sezonie 2009/2010. W pierwszym sezonie po powrocie wywalczył dla Montpellier mistrzostwo i puchar Francji, a także puchar Ligi Francuskiej. Wystąpił 19 meczach w Division 1, zdobywając 83 bramki. Na zakończenie sezonu został wybrany MVP oraz najlepszym środkowym rozgrywającym. W sezonie 2010/2011 Karabatić zdobył szósty tytuł mistrza Francji, a także puchar Ligi Francuskiej. W całym sezonie Niko wystąpił w 22 meczach i zdobywał 122 bramki. W kolejnym sezonie Division 1 – 2011/12, Nikola zdobył wraz z Montpellier mistrzostwo i puchar Francji, a także puchar Ligi Francuskiej. W całym sezonie wystąpił w 76 meczach, zdobywając przy tym 126 bramek. Przed świętami Bożego Narodzenia 2012 szczypiornista dopuścił się bójki z prezesem Montpellier HB Remim Levy, który skierował sprawę do sądu[2]. Po tej sytuacji, w styczniu 2013 rozwiązał kontrakt z Montpellier za porozumieniem stron[3].
THW Kiel
Z kilońskim klubem związał się w sezonie 2005/2006. W tamtym czasie udało mu się wywalczyć: superpuchar i mistrzostwo Niemiec. Sezon 2006/2007 już po raz drugi świętował w potrójnej koronie, zdobył puchar i mistrzostwo Niemiec, a co najważniejsze wygrał Ligę Mistrzów, został także królem strzelców tej edycji mistrzowskiej, z wynikiem 89 bramek. Na koniec sezonu został uznany za najlepszego szczypiornistę sezonu w Bundeslidze. Kolejne mistrzostwo i puchar Niemiec, a także srebrny medal Ligi Mistrzów, wywalczył w sezonie 2007/2008. Po raz drugi został wybrany najlepszym piłkarzem sezonu w Bundeslidze. Sezon 2008/2009 był dla Nikoli bardzo udany, udało mu się wywalczyć puchar Niemiec, finał Ligi Mistrzów, w którym THW przegrało po raz kolejny z BM Ciudad Real. Ciudad wygrał dwumecz zaledwie jedną bramką (stan 67:66). Zdobył również po raz czwarty z rzędu mistrzowski tytuł. Niko opuścił kilońską drużynę po czterech sezonach. W tym czasie zdobył dla THW Kiel 629 bramek, występując w 550 meczach.
Pays d’Aix Université Club handball
1 lutego 2013 podpisał pięciomiesięczny kontrakt z Pays d’Aix Université Club handball. Nikola pomógł utrzymać się drużynie z Aix-en-Provence we francuskiej Division 1[4]. Ostatecznie drużyna zajęła 11 miejsce, a sam zawodnik otrzymał nagrodę MVP sezonu.
FC Barcelona
W czerwcu 2013 podpisał czteroletni kontrakt z drużyną z Katalonii[5]. W ciągu dwóch sezonów gry dla hiszpańskiej drużyny zdobył dwukrotnie złoty medal mistrzostw Hiszpanii, puchar Króla, superpuchar Hiszpanii oraz puchar Ligi ASOBAL. Zdobył także brązowy medal w Lidze Mistrzów podczas Final Four rozgrywanego w dniach 31 maja-1 czerwca 2014 w Kolonii. Nikola znalazł się również w „10” najlepszych strzelców sezonu Ligi Mistrzów z 72 bramkami. FC Barcelona zdobyła także puchar Króla i mistrzostwo Hiszpanii. W sezonie 2014/15 szczypiornista zdobył złoty medal Ligi Mistrzów. Reprezentant Francji został wybrany do Siódemki Gwiazd jako najlepszy lewy rozgrywający. Zdobył także 75 bramek w całych rozgrywkach.
Remove ads
Pierwsze powołanie do narodowej kadry Francji otrzymał w 2002 roku, mając 18 lat. Rok później, w 2003 roku, zdobył swój pierwszy medal, brąz mistrzostw Świata rozgrywanych w Portugalii. Jako 20 latek zaliczył swój pierwszy występ na Igrzyskach Olimpijskich w 2004 roku w Atenach. W 2004 roku wystąpił również podczas mistrzostw Europy, gdzie Francji nie udało się stanąć na podium. Jednak Niko został wybrany najlepszy zawodnikiem na pozycji lewego rozgrywającego w turnieju. W 2005 roku po raz drugi w karierze wywalczył brązowy medal mistrzostw Świata. W 2006 roku zdobył złoty medal Mistrzostw Europy. Rok później, podczas mistrzostw Świata w Niemczech Francja nie wywalczyła medalu, ale Karabatić otrzymał nagrodę dla najlepszego lewego rozgrywającego turnieju. W 2008 roku został wybrany MVP Mistrzostw Europy, rozgrywanych w Norwegii, a Francja zdobyła brązowy medal. Został uznany najlepszym piłkarzem ręcznym na świecie roku 2007. Podczas Igrzysk Olimpijskich 2008 w Pekinie zdobył złoty medal olimpijski. W 2009 roku w Chorwacji wywalczył mistrzostwo Świata. W finale ekipa Francji pokonała Chorwację 24:19. Na zakończenie turnieju został wybrany do Siódemki gwiazd jako najlepszy środkowy rozgrywający. Został wybrany do najlepszej siódemki świata 2009 roku przez magazyn „L’Équipe”[6]. W 2010 r. zdobył mistrzostwo Europy. Podczas tych ME w Austrii Francuzi pokonali w wielkim finale Chorwację 25:21[7], a Karabatić został wybrany do Siódemki gwiazd jako najlepszy środkowy rozgrywający turnieju[8]. W 2011 r. drugi raz z rzędu został mistrzem Świata. Turniej odbywał się w Szwecji, a na jego zakończenie Nikola został wybrany MVP[9][10].
W grudniu 2011 r. został wybrany przez L’Équipe najlepszym sportowcem roku we Francji[11].
12 sierpnia 2012 w Londynie razem z reprezentacją Francji, po raz drugi w historii, zdobył złoty medal olimpijski. Na zakończenie turnieju został wybrany najlepszym środkowym rozgrywającym[12]. Podczas Mistrzostw Europy 2014 rozegranych w Danii Francuzi ponownie zdobyli złoty medal, a Nikola został wybrany MVP. To już druga taka nagroda reprezentanta Francji[13].
Remove ads
1 października 2012 został aresztowany przez francuska policję w związku z ustawianiem meczów i nielegalnymi zakładami bukmacherskimi. W aferę zamieszani są również: Wissem Hmam, Luka Karabatić, Dragan Gajić, Mickaël Robin, Issam Tej oraz Primož Prost, dotyczy ona meczu z 12 maja 2012, kiedy drużyna Montpellier Agglomération Handball przegrała z Cesson Rennes Métropole Handball 28:31. Montpellier Agglomération Handball miał wówczas zapewniony tytuł mistrzowski, a drużyna z Cesson-Sévigné walczyła o utrzymanie[14]. Zawodnicy przyznali się do obstawiania zakładów, ale nie do ustalania końcowego wyniku meczu. Prokurator Republiki Brice Robin poinformował, że przyjaciółka Nikoli postawiła 1500 €[15]. Jak się później okazało Nikola dzień przed meczem z Cesson Rennes Métropole Handball pobrał na swój telefon bukmacherską aplikację Parions Sport. Istnieją również dowody, że na jego laptopie był na bieżąco monitorowany przebieg meczu pomiędzy obiema drużynami[16].
Remove ads
Był związany z Blanką Vlašić, chorwacką lekkoatletką uprawiającą skok wzwyż. Jest synem, zmarłego 25 maja 2011, Branko Karabaticia – jugosłowiańskiego szczypiornisty i bratem Luki, również szczypiornisty. Ma dwójkę dzieci - syn Alek oraz córka Nora.
Klubowe
Liga Mistrzów
Mistrzostwo Hiszpanii
(2014, 2015)
Puchar Króla
(2014, 2015)
Superpuchar Hiszpanii
- (2014, 2015)
Puchar Ligi ASOBAL
- (2014, 2015)
Superpuchar Niemiec
- (2005, 2007, 2008)
Puchar Niemiec
Mistrzostwo Niemiec
- (2006, 2007, 2009)
Mistrzostwo Francji
- (2002, 2003, 2004, 2005, 2010, 2011, 2012)
Puchar Francji
- (2001, 2002, 2003, 2005, 2010, 2012)
Superpuchar Francji
- (2004, 2005)
Puchar Ligi Francuskiej
- (2004, 2005, 2010, 2011, 2012)
Klubowe Mistrzostwa Świata
- (2013)
Superpuchar Hiszpanii
- (2013)
Reprezentacyjne
Mistrzostwa Europy
(2006, 2010, 2014)
(2008)
Mistrzostwa świata
Igrzyska Olimpijskie
(2008, 2012, 2020)
(2016)
Remove ads
- 2004 – Najlepszy lewy rozgrywający sezonu we francuskiej Division 1
- 2004 – Najlepszy lewy rozgrywający Mistrzostw Europy, rozgrywanych w Słowenii
- 2005 – Najlepszy lewy rozgrywający sezonu we francuskiej Division 1
- 2007 – Najlepszy lewy rozgrywający mistrzostw Świata, rozgrywanych w Niemczech
- 2007 – MVP sezonu w Bundeslidze
- 2007 – Król strzelców Ligi Mistrzów (89 bramek)
- 2008 – MVP Mistrzostw Europy, rozgrywanych w Norwegii
- 2008 – Król strzelców mistrzostw Europy (razem z Ivano Balićem i Larsem Christiansenem)
- 2008 – MVP sezonu w Bundeslidze
- 2009 – Najlepszy środkowy rozgrywający mistrzostw Świata w Chorwacji
- 2010 – Najlepszy środkowy rozgrywający Mistrzostw Europy w Austrii
- 2010 – MVP i najlepszy środkowy rozgrywający sezonu we Francji (2009/10)
- 2011 – MVP mistrzostw Świata w Szwecji
- 2012 – Najlepszy środkowy rozgrywający Igrzysk Olimpijskich 2012
- 2013 – MVP sezonu we francuskiej Division 1
- 2014 – MVP Mistrzostw Europy w Danii
- 2015 – Najlepszy środkowy rozgrywający mistrzostw Świata w Katarze
- 2015 – Najlepszy lewy rozgrywający Ligi Mistrzów 2014/2015
- 2017 – MVP mistrzostw świata we Francji
Remove ads
- Wybrany najlepszym szczypiornistą Świata w 2007.
- Wybrany do najlepszej siódemki świata 2009 według magazynu „L’Équipe”.
- Wybrany najlepszym sportowcem Francji 2011.
- Kawaler Legii Honorowej[17]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads