Mury obronne w Szprotawie
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mury obronne w Szprotawie - system kamiennych zewnętrznych umocnień miejskich, początkowo ziemno-drewnianych, powstały w średniowieczu. W linię murów wkomponowane były Brama Żagańska i Głogowska, szprotawski zamek, furty oraz różnego rodzaju i wielkości basteje. Po raz pierwszy wzmiankowane w roku 1440. Według Felixa Matuszkiewicza istniały już w XIV wieku, kiedy wspomniane zostały miejskie bramy. Broniły Szprotawy m.in. w 1488 roku przed najazdem węgierskim.
Grube na 120 cm i wysokie na ponad 8 m mury wzniesiono z układanego warstwami kamienia polnego, spajanego zaprawą wapienną. W 2. poł. XVI w. przebudowano ich fragmenty, czego konsekwencją było powstanie kolejnych baszt. Odtąd ich liczba wzrosła do 25[1].
Średnica wewn. dwóch bastei przy ul. Ogrodowej wynosi 220 cm każda, natomiast długość zewn. baszty (Weichhaus) to ok. 470-490 cm. Opiekowały się nimi i obsadzały na okoliczność działań obronnych miejscowe cechy[2].
W latach 1719–1725 magistrat sprzedał baszty mieszczanom. W XIX wieku większość murów została zburzona. W niektórych przypadkach do pozostałych fragmentów przybudowano domy. Obecnie można wyróżnić 3 zachowane odcinki: północny, zachodni i południowo-zachodni.
Na przedpolu murów znajdowała się fosa miejska oblewana wodami rzeki Szprotawa. Niegdyś sięgała ona blisko murów, współcześnie oddając miejsca Parkowi Goepperta[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
