Mucor indicus

Mucor indicus Lendn. – gatunek grzybów należący do rodziny pleśniakowatych (Mucoraceae)^[1]. Jest jednym z częściej występujących pleśniaków^[2].

Mucor indicus

Cykl życiowy
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Gromada	Mucoromycota
Klasa	Mucoromycetes
Rząd	pleśniakowce
Rodzina	pleśniakowate
Rodzaj	pleśniak
Gatunek	Mucor indicus
Nazwa systematyczna
Mucor indicus Lendn. Bull. Soc. bot. Genève 2 sér. 21: 258 (1930) [1929]

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mucor, Mucoraceae, Mucorales, Incertae sedis, Mucoromycetes, Mucoromycotina, Mucoromycota, Fungi^[1].

Synonim: Zygorhynchus indicus (Lendn.) Arx 1982^[3]:

Morfologia i rozwój

Grzyb saprotroficzny. Na różnych podłożach stałych, takich jak ziemniaki, agar, moszcz agarowy tworzy kolonie o delikatnej, jasnoróżowo-szarej barwie. Każdy sporangiofor załamuje się pod bardzo ostrym kątem i kończy się małym, różowawym sporangium o średnicy 40–44 µm. Jego błona łatwo się rozpada, ale czasami, jeśli są to młode zarodnie, występuje w postaci strzępów lub kołnierzyków. Kolumelle różnią się znacznie kształtem i rozmiarem. Rzadko są kuliste (26 µm), najczęściej owalne o rozmiarze 20 na 24 µm. Są też takie, które są szersze niż długie (20 µm wysokości, 26 µm szerokości). Zarodniki szkliste, okrągłe lub lekko eliptyczne mają zwykle 4 µm. śred. lub 4 µm na 5 µm. W hodowlach na podłożach stałych chlamydospory i oidia są liczne. Chlamydospory są dwojakiego rodzaju, niektóre cylindryczne (o wymiarach 18 µm na 10 µm), inne, owalne i cytrynowate na końcu bocznych odgałęzień. Hodowany w płynnym moszczu grzyb fermentuje bardzo słabo, ale rozmnaża się wegetatywnie, tworząc długie łańcuchy oidiospor. Tworzy od 26 do 30 komórek, które ostatecznie zaokrąglają się i odpadają. Ponadto w płynie znajduje się wiele gigantycznych, pączkujących okrągłych komóre. W tych warunkach sporangia nie pojawiają się, grzybnia pozostaje zanurzona w płynnym podłożu. Zachowanie się w fermentowalnym płynnym podłożu Mucor indicus ma wiele analogii z M. javanicus Wehmera. Różni się jednak mniejszym rozmiarem i zawsze mniejszymi zarodnikami^[4].

Zastosowanie

• Mucor indicus nie wytwarza mykotoksyn i nie powoduje chorób. Jest używany do produkcji kilku rodzajów piwa i żywności^[5].
• Ma podobną do Saccharomyces cerevisiae zdolność wytwarzania etanolu z dużą wydajnością, ale w przeciwieństwie do S. cerevisiae fermentuje zarówno pentozy, jak i heksozy i dlatego może być stosowany do produkcji etanolu z materiałów lignocelulozowych. Ta cecha jest jedną z najważniejszych w praktycznym zastosowaniu M. indicus^[6].
• Nadaje się do wykorzystania jako bogate źródło składników odżywczych, np. na karmę dla ryb^[5].
• Ma zdolność wytwarzania wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, zwłaszcza kwasu γ-linolenowego, może więc być wykorzystany do wytwarzania tłuszczów^[5].
• Wykazał obiecujące wyniki w usuwaniu metali ciężkich ze ścieków^[5].
• Jego ściana komórkowa zawiera duże ilości chitozanu, może być więc wykorzystany do przemysłowego wytwarzania tej substancji^[5].