Moja najmilsza

Moja najmilsza (ang. You Were Never Lovelier) – amerykański film z 1942 roku w reżyserii Williama A. Seitera. W filmie wystąpili między innymi Fred Astaire, Rita Hayworth i Adolphe Menjou. W 1943 roku film był nominowany do Oskara w trzech kategoriach. Scenariusz napisali Michael Fessier, Ernest Pagano i Delmer Daves według pomysłu Carlosa Olivarego i Sixta Póndala Ríosa.

Moja najmilsza

You Were Never Lovelier

Rita Hayworth i Fred Astaire
Gatunek	komedia, muzyczny
Rok produkcji	1942
Data premiery	19 listopada 1942
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	97 min
Reżyseria	William A. Seiter
Scenariusz	Delmer Daves Ernest Pagano Michael Fessier
Główne role	Fred Astaire Rita Hayworth Adolphe Menjou
Muzyka	Jerome Kern Leigh Harline
Zdjęcia	Ted Tetzlaff
Scenografia	Frank Tuttle
Kostiumy	Irene Maud Lentz
Montaż	William A. Lyon
Produkcja	Louis F. Edelman
Wytwórnia	Columbia Pictures
Dystrybucja	Columbia Pictures
Budżet	1 600 000 USD[1]

Film powstawał między 2 czerwca a 7 sierpnia 1942 roku, premiera odbyła się zaś 19 listopada 1942 roku^[2]. Większość utworów wykorzystanych w Mojej najmilszej jest autorstwa Jerome'a Kerna (muzyka) i Johnny'ego Mercera (słowa)^[3]. Ritę Hayworth w piosenkach dubbinguje Nan Wynn^[4]. Moja najmilsza to drugi film po Marzeniach o karierze, w którym Hayworth zagrała z Fredem Astaire’em.

Fabuła

Tancerz Robert Davis przyjeżdża do Buenos Aires i przegrywa wszystkie pieniądze na wyścigach konnych. Stara się więc o pracę w klubie nocnym Eduarda, lecz ten zaangażował już orkiestrę Xaviera Cugata i nie chce nawet rozmawiać z Davisem. W rodzinie Acuñów jest tradycja, że córki wychodzą za mąż kolejno według wieku. Właśnie odbył się ślub najstarszej córki Eduarda i teraz kolej na Marię. Tymczasem ona jeszcze nie poznała odpowiedniego mężczyzny. Jej młodsze siostry Cecy i Lita, które mają już narzeczonych, muszą więc czekać aż Maria znajdzie sobie ukochanego. Eduardo wymyśla intrygę, mianowicie sam wysyła Marii orchidee i miłosne listy od rzekomego tajemniczego wielbiciela. Przypadkowo raz kwiaty dostarcza Robert, który wciąż zabiega o spotkanie z Eduardem. Maria omyłkowo uznaje, że to Robert jest owym tajemniczym wielbicielem. Eduardo wyjaśnia Robertowi sytuację i nakłania go, by udawał wielbiciela Marii w zamian za kontrakt. Robert i Maria zakochują się w sobie. Intryga wychodzi jednak na jaw, a upokorzona Maria odrzuca Roberta. Ten nie rezygnuje i przesyła Marii orchidee, a nawet przebiera się za rycerza na białym koniu, aż wreszcie Maria mu wybacza.

Obsada

• Fred Astaire jako Robert Davis
• Rita Hayworth jako Maria Acuña
• Adolphe Menjou jako Eduardo Acuña
• Isobel Elsom jako Maria Castro
• Leslie Brooks jako Cecy Acuña
• Adele Mara jako Lita Acuña
• Gus Schilling jako Fernando
• Barbara Brown jako Delfina Acuña
• Douglas Leavitt jako Juan Castro
• Xavier Cugat jako on sam

Nagrody

W 1943 roku film był nominowany do Oscara w trzech kategoriach:

• najlepsza muzyka;
• najlepsza piosenka – „Dearly Beloved” (muzyka: Jerome Kern, słowa: Johnny Mercer);
• najlepszy dźwięk – John Livadary^[5].

Film był również nominowany w 2006 roku przez Amerykański Instytut Filmowy do listy 25 najlepszych filmów muzycznych wszech czasów^[6].

Przypisy

1. 101 Pix Gross in Millions. „Variety”. 149, s. 58, 1943-01-06. New York. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
2. AFI/Catalog – You Were Never Lovelier. [dostęp 2017-12-28]. (ang.).
3. You Were Never Lovelier (1942) – Soundtracks – IMDb. [dostęp 2017-12-28]. (ang.).
4. Lucjan Kydryński: Kino muzyczne. Przewodnik po filmach muzycznych. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1993, s. 105. ISBN 83-221-0644-0.
5. The 15th Academy Awards – 1943. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
6. AFI's Greatest Movie Musicals. 2006-09-03. s. 24. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).

Bibliografia

• Moja najmilsza w bazie Filmweb
• Moja najmilsza w bazie IMDb (ang.)

Linki zewnętrzne

• plakaty z filmu