Mierzyn (województwo wielkopolskie)

Mierzyn – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Międzychód, nad jeziorem Mierzyńskim.

Zobacz też: Mierzyn w innych znaczeniach tego słowa.

Mierzyn

wieś
Widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Powiat	międzychodzki
Gmina	Międzychód
Liczba ludności (2022)	232[1]
Strefa numeracyjna	95
Kod pocztowy	64-400[2]
Tablice rejestracyjne	PMI
SIMC	0183615
Położenie na mapie gminy Międzychód Mierzyn
Położenie na mapie Polski Mierzyn
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Mierzyn
Położenie na mapie powiatu międzychodzkiego Mierzyn
52°38′00″N 15°50′09″E[3]

Części wsi

Integralne części wsi Mierzyn, do 2024 r.^[4][5]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0183621	Mierzynek	część wsi

Historia

Ślady osadnictwa w tym rejonie znaleziono w dolinie Warty – były to elementy ceramiki sznurowej z epoki neolitu oraz z czasów rzymskich. W 1462 po raz pierwszy odnotowano nazwę Mirin, jako nazwę jeziora w dobrach międzychodzkich. Samą wieś wymieniono po raz pierwszy w 1695, jako olęderską osadę Meryń Stary.

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) wzmiankowane są dwie miejscowości: Mierzyn stary Olendry oraz Mierzyn nowy Olendry. Obie leżały w ówczesnym pruskim powiecie Międzychód w rejencji poznańskiej^[6]. Należały one do okręgu międzychodzkiego tego powiatu i stanowiły część majątku Prusim, którego właścicielem był wówczas Reich^[6]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Mierzyn stary liczył 90 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 11 dymów (domostw), a Mierzyn nowy liczył 185 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 24 domostwa^[6].

W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Mierzyn”^[7].

W latach 1964–1972 zbudowano po północnej stronie jeziora ośrodek szkoleniowy Związku Młodzieży Wiejskiej (późniejszy ośrodek wypoczynkowy "Justynka"), po 1989 zdewastowany i w 2017 rozebrany^[8]. We wsi urządzono też Dom Przyjaźni, w którym dokumentuje się współpracę z niemieckim miastem Weinstadt^[9].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

Dzisiejszy Mierzyn składa się ze Starego Mierzyna (niem. Alt-Merine) i Nowego Mierzyna (niem. Neu-Merine). Stary Mierzyn rozpoczyna się od przydrożnego krzyża, a kończy przy granicy ze wsią Zamyślin. Nowy Mierzyn graniczy ze Starym i Puszczą Międzychodzką; na środku Nowego Mierzyna stoi kapliczka z figurą Niepokalanego Serca Maryi z 1947 r.^[10].

Podział przestrzenny wsi

We wsi, na wschodnim brzegu jeziora Mierzyńskiego, rozwinął się duży ośrodek wypoczynkowy – "Mierzyn Ustronie", zlokalizowany przy drodze wojewódzkiej nr 160. Zabudowa mieszkaniowa stałych mieszkańców Mierzyna, rozwinęła się zaś niedaleko zachodniego brzegu jeziora, przy drodze wojewódzkiej nr 199.

Zobacz też

• Mierzynek