Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Adam Ubysz (z Ubyszów herbu Cholewa; syn Adama Władysława i Heleny Kazimiery z domu Niteckiej, ps. powstańczy „Wik”, ur. 28 stycznia 1915 w Łodzi[1], zm. 6 lutego 1970 w Warszawie) – polski poeta, kapral podchorąży[2] spiker powstańczej radiostacji „Błyskawica”.
| Data i miejsce urodzenia |
28 stycznia 1915 |
|---|---|
| Data śmierci |
6 lutego 1970 |
| Dziedzina sztuki |
literatura |
| Ważne dzieła | |
|
Stare Miasto | |
| Odznaczenia | |
  | |
_01.jpg)
Urodził się w Łodzi w domu przy ul. Suwalskiej 24[1]. Studiował prawo i nauki społeczne na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie oraz po wojnie na Uniwersytecie Warszawskim. Studiów nie skończył. W 1938 pracował w Rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie jako spiker. Uczestnik kampanii wrześniowej, walczył jako ochotnik w obronie Warszawy. Po kapitulacji przebywał w Krakowie. W roku 1940 śmierć jego ojca, zmusiła go do przeprowadzenia się. Przeniósł się do Warszawy, gdzie wstąpił do podziemnej Armii Krajowej. Był jedną z osób współtworzących „Błyskawicę”, a także dowódcą patrolu megafonowego nr 2 Biura Informacji i Propagandy AK. Napisał wiele wierszy dotyczących powstania, najbardziej znane to Stare Miasto, Manifest i Ostatni Komunikat. Kontuzjowany w czasie powstania, po kapitulacji Warszawy przebywał w szpitalu jenieckim w Zeithain. Po wyzwoleniu, zostając w brytyjskiej strefie Niemiec Zachodnich, redagował czasopismo obozowe Droga w miejscowości Northeim, brał udział w występach teatru żołnierza i wciąż pisał. W 1945 wydał w Niemczech tom wierszy pt. Czas wirujący, zawierający ponad 80 utworów, a w 1946 w Hanowerze tomik pt. Brew z 18 wierszami. W obozie nabawił się gruźlicy. Do Polski wrócił w 1947, gdzie jego wiersze powstańcze obwiniające brak pomocy Armii Czerwonej przyczajonej po drugiej stronie Wisły zaowocowały blokadą publikacji i jego podanie o wstąpienie do Klubu Literatów w Łodzi zostało odrzucone. Imał się więc różnych zawodów, a nawet był bezrobotny. Wciąż jednak pisał - do szuflady. Czasem miewał wieczory autorskie, na których sam recytował swoje wiersze. W Polsce Ludowej, poza Antologią Polskiej Poezji Podziemnej 1939–1945 Jana Szczawieja, wiersze Ubysza nie były publikowane w formie książkowej.
Zmarł w 1970 r. po długiej chorobie, w wieku 55 lat, pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie – miejsce B22-4-12[3].
Władysław Bartoszewski w biograficznym artykule, oryginalnie opublikowanym 28 października 1956 roku w tygodniku Stolica, nazwał Kazimierza Ubysza zapomnianym poetą walczącej Warszawy[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
