Loading AI tools
polski duchowny katolicki i działacz społeczny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Józef Kuznowicz (ur. 15 stycznia 1874 w Licheniu, zm. 26 marca 1945 w Czarnym Potoku[1]) – polski duchowny katolicki (jezuita) i działacz społeczny. Organizator kampanii antyalkoholowych i antynikotynowych wśród młodzieży. Założyciel Związku Młodzieży i Rękodzielniczej. Autor wielu broszur o tematyce społecznej, młodzieżowej i religijnej. Został Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski 2 maja 1923 roku[2].
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
1895 |
| Diakonat |
1 kwietnia 1906 |
| Prezbiterat |
14 kwietnia 1906 |
| Odznaczenia | |
 | |
Urodził w Licheniu koło Konina jako syn Wincentego i Józefy Rachubińskich. Około 1880 roku, wraz z rodzicami przeprowadził się do Częstochowy, gdzie rodzina utrzymywała się z pracy w cukrowni. W 1882 roku zmarła jego matka. Rozpoczął edukację w męskim progimnazjum rządowym w Częstochowie, z językiem rosyjskim jako wykładowy. W 1889 roku, jako piętnastoletni uczeń IV klasy, został relegowany ze szkoły za incydent związany z rzuceniem nadgryzionego przez siebie jabłka[3]. Zablokowało mu to drogę do dalszej edukacji na terenie Królestwa Polskiego i całego Imperium Rosyjskiego. Wobec tego kontynuował edukację w założonym przez jezuitów Zakładzie Naukowo-Wychowawczym w Chyrowie na terenie zaboru austriackiego. Uzyskał tam maturę, ale również zapoznał się z formacją jezuicką, dzięki czemu odkrył swoje powołanie[4].
29 kwietnia 1893 roku wstąpił do zakonu jezuitów i rozpoczął dwuletni nowicjat zakonny w Starej Wsi koło Brzozowa (obecne województwo podkarpackie)[5]. Jego kłopoty zdrowotne oraz trudności z opanowaniem wiedzy utrudniały mu pobieranie nauki. Po ukończeniu nowicjatu 2 czerwca 1895 roku, złożył pierwsze śluby zakonne[4]. Jego trudności z nauką spowodowały problemy z zaliczeniem retoryki. Stąd też dopiero jesienią 1898 roku rozpoczął kolejny etap formacji zakonnej. W latach 1902–1903 wykonywał pracę porządkowe, opiekował się chorymi oraz był prefektem młodzieży konwiktowej. W 1903 roku przeprowadził się do Krakowa, gdzie rozpoczął studia teologiczne w miejscowym kolegium jezuickim. W czasie kolejnej przerwy w studiowaniu sprawował funkcję tzw. subministra, który odpowiadał za zaspokojenie potrzeb materialnych zakonników czy zarządzanie finansami[5]. Działał dorywczo również na polu charytatywnym wśród uczniów rzemieślniczych w ramach organizacji „Opieka św. Stanisława Kostki nad młodzieżą terminatorską”[4]. Ukończył studia teologiczne w 1906 roku. 14 kwietnia 1906 roku w Wielką Sobotę przyjął święcenia kapłańskie w Krakowie z rąk biskupa Anatola Nowaka[5]. W latach 1908–1909 jako probanista odbył trzecią probację w Tarnopolu.
W 1898 roku przejął funkcję mentora w stowarzyszeniu „Opieka św. Stanisława Kostki nad młodzieżą terminatorską”, założonej w 1897 roku[6]. Działał w niej w kolejnych latach. 26 kwietnia 1906 roku przejął kierownictwo tej organizacji. 8 grudnia 1906 roku przekształcił ją w Związek Młodzieży Przemysłowej i Rękodzielniczej pod wezwaniem św. Stanisława Kostki, którym kierował jako prezes aż do śmierci[7]. Związek składał się z pięciu wydziałów: Wychowania Religijnego, Oświaty i Kultury, Socjalno-Społeczny, Wychowania Fizycznego i Finansowo-Gospodarczy. Wydziały te dzieliły się na specjalne sekcje i koła[8]. W latach 1910–1911 podróżował po Austrii, Czechach, Niemczech, Belgii i Holandii w celu poznania metody pracy nad młodzieżą w różnych organizacjach[9]. W 1912 roku, podczas zwołanego przez siebie zjazdu delegatów i działaczy społecznych, powołał Centralę Związku Młodzieży Rzemieślniczej i Przemysłowej w Krakowie. Przed I Wojną Światową powołał w ramach Centrali Związku Ligę Przeciw Paleniu Tytoniu, a w 1925 roku Centralę Abstynencką Kół Młodzieży. Szczególnie koła abstynentów pochwalić się mogły dużym zainteresowaniem, ponieważ w 1929 roku działały z ramienia centrali 353 koła, do których należało ok. 12 tys. członków[10]. Uruchomił Park Sportowy „Juvenia” na krakowskich Błoniach. Od 1927 roku organizował kolonie letnie w Jastarni[11].
Początkowo celem ks. Kuznowicza było zrzeszenie młodzieży rzemieślniczej, w celu umożliwienia jej zdobycia wykształcenia zawodowego. Nie zapominał również o biedniejszej młodzieży[12]. Ważnym elementem jego działalności była dbałość o wychowanie w duchu katolickim, moralnym, fizycznym, społecznym i patriotycznym. Ks. Kuznowicz przypisywał w wychowaniu szczególną rolę dobremu pedagogowi[13]. Musiał on mieć dobre predyspozycje, odpowiednie wykształcenie oraz często przebywać z młodzieżą. Docelowo wychowanek miał być samodzielny, odpowiedzialny oraz gotowy do współpracy w społeczeństwie[14].
W okresie II wojny światowej został aresztowany wkrótce po rozpoczęciu niemieckiej okupacji Krakowa – 14 października 1939 roku. Był przetrzymywany w więzieniu przy ulicy Montelupich. Zwolniony w wyniku intensywnych starań przyjaciół i współpracowników 24 października 1939 roku, ukrywał się poza Krakowem. W latach 1940–1941 przebywał w Długim koło Jedlicza. Między 1941 a 1943 rokiem mieszkał w Bieździedzy koło Kołaczyc w powiecie jasielskim. Ostatnie lata życia spędził w Czarnym Potoku oraz w okolicach Nowego Sącza, Starego Sącza i Limanowej. Początkowo pochowano go na cmentarzu w Nowym Sączu. W 1963 roku dzięki staraniom jego wychowanków, przeniesiono jego szczątki i pochowano go na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (pas 11, wsch.)[15]
Kuznowicz był autorem 15 prac o tematyce religijnej, młodzieżowej, społecznej, antynikotynowej czy antyalkoholowej[16].
Na terenie klubu Juvenia w Krakowie znajduje się pomnik ks. Mieczysława Kuznowicza autorstwa Bronisława Chromego odsłonięty w 1981, ufundowany w 75-lecie klubu przez Izbę Rzemieślniczą oraz Cechy Rzemieślnicze Krakowa[17]. Jego imię nosi również plac w Krakowie przy Szpitalu Specjalistycznym im. Józefa Dietla. Biografię Kuznowicza pod tytułem Ubył człowiek... wydał w 1947 w Krakowie Marian Padechowicz[18].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
