Michaił Priszwin
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Michajłowicz Priszwin (ros. Михаил Михайлович Пришвин; ur. 23 stycznia?/4 lutego 1873 we wsi Chruszczowo-Lowszyno, Gubernia orłowska, Imperium Rosyjskie, zm. 16 stycznia 1954 w Moskwie, Rosyjska Federacyjna SRR) – rosyjski pisarz, autor opowiadań o przyrodzie i myślistwie oraz utworów dla dzieci. W ciągu całego życia prowadził dzienniki, stanowiące cenny dokument epoki.
 Znaczek emitowany z okazji 100. rocznicy urodzin Priszwina, 1973 | |
| Imię i nazwisko |
Michaił Michajłowicz Priszwin |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
proza, dzienniki |
| Ważne dzieła | |
|
Z księgi przyrody | |
Urodził się w rodzinie zamożnego posiadacza ziemskiego.
W roku 1882 rozpoczął naukę w wiejskiej szkole, już w następnym roku został przyjęty do gimnazjum klasycznego. Wskutek słabych wyników nauki i konfliktu z nauczycielem musiał przenieść się do szkoły realnej w Tiumeni. Studiował na politechnice w Rydze, 1900-1902 na wydziale rolniczym uniwersytetu w Lipsku, gdzie uzyskał dyplom inżyniera. Do roku 1905 pracował jako agronom, napisał kilka książek o uprawie roli.
Podczas studiów w Lipsku wyjechał do Paryża, gdzie zakochał się bez wzajemności w studentce Sorbony Warwarze Izmajłowej. Ożenił się ze smoleńską chłopką Eufrozyną Smogalową. Małżeństwo przetrwało do roku 1937, gdy Priszwin opuścił rodzinę, pozostawiając Eufrozynie dom. Po raz drugi ożenił się w roku 1940 z Walerią Liorko, która zajęła się jego literackim dorobkiem.
Pierwsze opowiadanie Priszwina „Saszok” ukazało się w roku 1906. Priszwin rozpoczął podróże po Rosji, zbierając materiały do następnych książek.
W latach 1915–1916 był korespondentem wojennym. W roku 1918 powrócił do miejsca urodzenia. Nadal pisał wiele książek o tematyce przyrodniczej, niektóre z nich ilustrując własnymi fotografiami. W drugiej połowie lat 20. związany był przez pewien czas z grupą literacką Przełom[1].
W roku 1936 odwiedził budowę kanału białomorskiego. Rozpoczął pisanie powieści „Ojcowie i dzieci”, którą przerabiał wielokrotnie do ostatnich lat życia.
W roku 1941 został ewakuowany do wsi Usolie pod Peresławiem-Zaleskim, w roku 1943 powrócił do Moskwy.
W roku 1946 nabył dom we wsi Dunino pod Moskwą, gdzie mieszkał od wiosny do jesieni. Spotykał się tam m.in. z dyrygentem Jewgienijem Mrawińskim i rzeźbiarzem Siergiejem Konionkowem.
W roku 1991 rozpoczęto publikację pełnego tekstu dzienników Priszwina.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
