Loading AI tools
polski politolog, podróżnik Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Tomasz Lubina (ur. 1984) – polski politolog, podróżnik, badacz stosunków międzynarodowych, specjalizuje się w problematyce współczesnej Mjanmy (Birmy) oraz stosunków rosyjsko-chińskich.
Państwo działania | |
---|---|
Data urodzenia |
1984 |
Doktor habilitowany nauk społecznych | |
Specjalność: stosunki międzynarodowe | |
Alma Mater | |
Doktorat |
7 stycznia 2014 – nauki o polityce |
Habilitacja |
23 czerwca 2020 |
Wykładowca | |
jednostka |
Instytut Bliskiego i Dalekiego Wschodu Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ |
Okres zatrudn. |
od 2011 |
Michał Lubina ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Chorzowie[1] oraz rosjoznawstwo (praca dyplomowa Stosunki radziecko-chińskie 1921–1953, 2008) i studia dalekowschodnie (praca dyplomowa Konflikt centrum kontra peryferie w Birmie, 2012) na Uniwersytecie Jagiellońskim. Studiował także na Uniwersytecie Petersburskim, Uniwersytecie Kultury w Mińsku, Akademii Kultury Słowian w Moskwie, Beijing International Studies University. W 2014 doktoryzował się na UJ na podstawie pracy Rosnąca asymetria. Stosunki rosyjsko-chińskie 1991–2011 (promotor: Mieczysław Smoleń)[2]. W 2020 habilitował się w dziedzinie nauk społecznych na podstawie dorobku naukowego oraz dzieła The Moral Democracy. The Political Thought of Aung San Suu Kyi[3][2].
Zainteresowania naukowe Lubiny skupiają się na badaniach z zakresu nauk o polityce oraz stosunków międzynarodowych. W pierwszej z istotnych dla niego sfer działalności, problematyce birmańskiej, zwraca szczególną uwagę na rolę przywódców w polityce tego państwa, zwłaszcza Aung San Suu Kyi, buddyjską myśl polityczną, transformację Mjanmy, jej politykę zagraniczną (zwłaszcza relacje z Chinami, Indiami, Izraelem i Polską), politykę wewnętrzną, w tym etniczną. Drugi główny jego obszar badań naukowych – relacje chińsko-rosyjskie – obejmują głównie bilateralne stosunki polityczne obu państw, ich stosunki w Azji Środkowej oraz Azji Wschodniej, chińskie zaangażowanie na rosyjskim Dalekim Wschodzie oraz dynamikę ich relacji na tle innych państw azjatyckich. Książka Niedźwiedź w cieniu smoka. Rosja-Chiny 1991–2014 okazała się bestsellerem w świecie naukowym (11-krotny dodruk)[3].
W 2011 zaczął prowadzić zajęcia w Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu macierzystej uczelni, od lutego 2014 jako asystent, a od października 2016 jako adiunkt. Profesor wizytujący na Uniwersytecie Chulalongkorna w Bangkoku (wrzesień-listopad 2018)[3].
Wyróżniony m.in. czterokrotnie Nagrodą Rektora UJ (w tym I stopnia: 2015, 2018) i stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych badaczy (2016/2019)[3].
Pracę naukową łączy z pasją podróżniczą. Odwiedził ponad 60 krajów, m.in. Turkmenistan, Mjanmę (kilkanaście razy), Bangladesz, Pakistan czy Timor Wschodni. Autor przewodników[3], organizator wyjazdów do państw azjatyckich[1].
Poza pracą naukową, para się działalnością analityczną (m.in. w Centrum Studiów Polska-Azja[4][5]) oraz publicystyczną i komentatorską w szeregu mediów (TVP[6], TVN[7], Polsat[8], Polskie Radio[9], Tok FM[10], „Rzeczpospolita”[11], „Newsweek”[12], „Do Rzeczy”[13], „Tygodnik Powszechny”[14] itd.). Współtwórca portalu Puls Azji[15].
Posługuje się angielskim, rosyjskim, ukraińskim, chińskim[5].
Monografie naukowe
Reportaże
Książki pod redakcją
Przewodniki
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.