Loading AI tools
międzynarodowa organizacja humanitarna Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża, MKCK – organizacja humanitarna z siedzibą w Genewie, której głównym celem działania jest pomoc poszkodowanym w wyniku konfliktów zbrojnych. MKCK jest czterokrotnym laureatem Pokojowej Nagrody Nobla[2][3].
 | |
| Siedziba | |
|---|---|
| Prezydent |
Peter Maurer[1] |
| Utworzenie |
17 lutego 1863 |
| Strona internetowa | |
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża jest niezależną, neutralną organizacją zapewniającą ochronę i pomoc humanitarną ofiarom wojny i przemocy. Nie jest organizacją rządową, mimo iż współpracują z nią rządy państw. Nie jest również organizacją pozarządową, ponieważ oprócz działalności społecznej i indywidualnej obejmuje także zakres działalności państwowej. Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża otrzymał obecną nazwę w 1880 po przyjęciu jako znaku rozpoznawczego dla sanitariuszy i szpitali polowych odwrotnych barw flagi Szwajcarii (biały krzyż na czerwonym tle).
Jest to centrum informacji o jeńcach, osobach internowanych i zaginionych. Interweniuje również w tych sprawach u właściwych władz, zajmuje się poszukiwaniem zaginionych oraz wymianą jeńców podczas wojny. Komitet spieszył z pomocą humanitarną ofiarom konfliktów w Wietnamie, na Bliskim Wschodzie, w Ameryce Środkowej i Afryce. Uczestniczy w przygotowaniu projektów konwencji dotyczących humanitarnego prawa konfliktów zbrojnych. Może z upoważnienia stron walczących występować w roli mediatora i pośredniczyć w wymianie jeńców wojennych, rannych i chorych osób cywilnych.
Stanowi część składową Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Półksiężyca (z działalności MKCK wywodzi się Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Półksiężyca, a także normy międzynarodowego prawa humanitarnego – w szczególności Konwencje genewskie i haskie – i jako jego najstarsza część jest naczelnym organem obradującym i kontrolującym pozostałe).
Może składać się maksymalnie z 25 członków, którzy spotykają się na zgromadzeniu 10 razy do roku. Ma trwały mandat prawa międzynarodowego, by pomagać jeńcom, rannym i chorym, a także cywilom dotkniętym przez konflikt. Ze swoją kwaterą w Genewie, w Szwajcarii, MKCK jest reprezentowany w około 80 państwach i skupia około 12 000 osób. Podczas konfliktów MKCK podejmuje działalność przez narodowe stowarzyszenia Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca i ich Międzynarodową Federację.
Jego organem prasowym jest założony w 1919 Revue internationale de la Croix Rouge.
Mimo że członkostwo w Komitecie nie jest międzynarodowe, to jego działalność ma taki charakter, ze względu na mandat utworzony na podstawie:
oraz ich protokołach dodatkowych z 8 czerwca 1977 roku
Zgromadzenie MKCK jest organem naczelnym MKCK o charakterze kolegialnym. Nadzoruje wszystkie czynności MKCK, formułuje politykę, określa ogólne cele i strategię, zatwierdza budżet i rachunki.
Skład:
Rada wykonawcza jest organem kolegialnym o charakterze pomocniczym, odpowiedzialnym za ogólne prowadzenie spraw. Wykonuje także bezpośredni nadzór nad administracją MKCK. Służy jako łącznik pomiędzy Dyrektoriatem a Zgromadzeniem, które powiadamia regularnie. Składa się z 5 członków wybranych przez Zgromadzenie. Działa pod przewodnictwem przewodniczącego MKCK.
Dyrektoriat jest ciałem wykonawczym MKCK, odpowiedzialny za prowadzenie spraw zgodnie z decyzjami Zgromadzenia, Rady Wykonawczej i Przewodniczącego, a jego funkcje i skład ustala regulamin.
Oprócz wymienionych trzech istnieją także inne departamenty, zarówno administracyjne, jak i te odpowiedzialne za poszczególne dziedziny działalności MKCK (ds. Azji i Pacyfiku, Afryki, Obu Ameryk, Bliskiego Wschodu i Północnej Afryki, Wschodniej Afryki i Azji Centralnej, Zachodniej i Centralnej Europy oraz Bałkanów).
Członkami Komitetu są tylko i wyłącznie obywatele Szwajcarii (dobierani w drodze kooptacji), co ma zapewniać, że jego działalność na polu międzynarodowym jest wyłącznie humanitarna, bezstronna i niezależna od interesów narodowych. Taka struktura MKCK jest również bardzo istotna podczas trwania konfliktów wojennych, kiedy to żadna ze stron nie może powołać się na więzi narodowe w celu wywarcia wpływu na komitet. Fakt, że członkowie komitetu są wyłącznie Szwajcarami, nie wyklucza możliwości, aby jego pracownicy byli innej narodowości. Więcej niż 1400 ludzi, zarówno wyspecjalizowany personel, jak i delegaci, są obecnie na polowych misjach MKCK na całym świecie. Ta praca jest wspierana przez około 11 000 miejscowych pracowników i poparta oraz koordynowana przez około 800 osób personelu w głównej kwaterze w Genewie. Priorytety mogą zmieniać się szybko, tak więc cały personel MKCK musi być elastyczny i gotowy do podróży w momencie zawiadomienia oraz pracować w niesprzyjających warunkach toczącego się konfliktu. Personel MKCK nie może odmówić skierowaniu w dowolny region świata podczas pierwszych 24 miesięcy zatrudnienia. MKCK poszukuje dojrzałych, ambitnych ludzi z umiejętnością pracy w zespole, zdolnością do współdziałania ze społecznościami o szerokiej rozmaitości cech i kultur.
Źródła finansowania:
Całe finansowanie jest dobrowolne. Ciągle trwają zabiegi o nowych ofiarodawców.
Księgowość MKCK jest co roku szczegółowo badana przez 2 firmy (jedną szwajcarską, a drugą międzynarodową). Dokładne dane liczbowe są publikowane w dorocznym sprawozdaniu Komitetu.
Promocja i wprowadzanie w życie prawa humanitarnego i uniwersalnych zasad humanitaryzmu, biorąc jednocześnie pod uwagę standardy prawne, kulturalne, etyczne i religijne w dziedzinach, w których działa. Wyłącznie humanitarna misja powstała po to, by chronić życie i godność ofiar wojny i wewnętrznej przemocy oraz zapobiegać cierpieniom towarzyszącym takim sytuacjom przez:
zabezpieczenia ekonomicznego wody i środowiska zdrowia
Działalność MKCK, którą prowadzi często we współpracy ze stowarzyszeniami narodowymi, z których wiele ma swoje własne biura poszukiwań:
Od 1990 MKCK może uczestniczyć w sesjach i pracach Zgromadzenia Ogólnego ONZ w charakterze obserwatora. Celem było promowanie współpracy pomiędzy obiema organizacjami. Ten status został przyznany w wyniku specjalnej roli i mandatów przewidywanych dla MKCK przez Konwencje Genewskie z 12 sierpnia 1949 (rozważający specjalną rolę spełnianą przez MKCK w międzynarodowych stosunkach humanitarnych). MKCK utrzymuje również stosunki i dyskutuje o sprawach humanitarnych z głównymi organizacjami regionalnymi. Jego zadaniem jest zapewnienie, żeby swoje czynności i sprawy humanitarne zostały dobrze zrozumiane przez te ciała, które często są wzywane do interwencji ze względów politycznych albo wykonują specjalne zadania podczas konfliktów i związanych z tym kryzysów.
MKCK nie nagłaśnia problemu przed jego zbadaniem, nie udostępnia sprawozdań i raportów komisji pokontrolnych. Jest organizacją, której obca jest taktyka publicznego ujawniania naruszeń. Wizytacje są dokładnie zaplanowane i poufne, a badania wysoko sformalizowane. Wszystkie te zabiegi mają na celu zapewnienie rzetelnej, sprawiedliwej i neutralnej oceny państwa podejrzanego o łamanie praw człowieka.
Czerwony Krzyż otrzymywał czterokrotnie Pokojową Nagrodę Nobla: pierwszą przyznaną w historii pokojową nagrodę w 1901 otrzymał twórca Ruchu Henri Dunant, następnie w latach 1917, 1944 i 1963 – MKCK, a w 1963 wspólnie z MKCK także Liga Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
