Mewa orlica, orlica[3] (Ichthyaetus ichthyaetus) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny mewowatych (Laridae). Nie jest zagrożony wyginięciem.
| Ichthyaetus ichthyaetus[1] | |||
| (Pallas, 1773) | |||
 Osobnik dorosły w szacie godowej | |||
 Osobnik młodociany | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
mewa orlica | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Systematyka
Gatunek ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1773 roku Peter Simon Pallas, nadając mu nazwę Larus ichthyaetus. Jako miejsce typowe wskazał Morze Kaspijskie[4][5]. Obecnie gatunek zaliczany jest do rodzaju Ichthyaetus[3][6]. Nie wyróżnia się podgatunków[6][7].
Zasięg występowania
Orlica gniazduje wyspowo w pasie od wybrzeży Morza Czarnego po Bałchasz i północno-zachodnią Mongolię. Być może gnieździ się również w północnych Chinach i Tybecie. Zimuje na wybrzeżach od wschodniej części Morza Śródziemnego poprzez Morze Czerwone, południową część Morza Kaspijskiego po północną część Oceanu Indyjskiego między Somalią a Mjanmą; ponadto w głębi lądu w południowo-środkowej Etiopii[7].
Do Polski sporadycznie zalatuje – do 2021 roku stwierdzono ją na terenie kraju 212 razy, łącznie obserwowano 218 osobników[8].
Morfologia
- Wygląd
- Wierzch ciała i skrzydeł popielaty, końcówki czarne z białymi „oczami”. Dziób z charakterystycznym czarnym paskiem w 3/4 długości. Końcówka pomarańczowa, nasada żółta. Nogi żółte, reszta ciała biała. W szacie godowej głowa czarna, z białą obwódką wokół czerwonego oka. W szacie spoczynkowej głowa brudnopopielata. Osobniki młodociane wierzch ciała mają w brązowy deseń, na końcu białego ogona szeroki czarny pas. Dziób szary z czarnym końcem, nogi szarocieliste.
- Wymiary średnie
- Długość ciała ok. 60–70 cm
- Rozpiętość skrzydeł ok. 145–170 cm
- Masa ciała ok. 0,9–2,0 kg
Ekologia i zachowanie
- Biotop
- Nagie wysepki i wybrzeża na brzegach słodkich i słonawych zbiorników śródlądowych (również wielkich jezior Azji Centralnej). Poza okresem lęgowym wybrzeża, głównie w ujściach wielkich rzek, porty oraz wysypiska śmieci.
- Gniazdo
- Często na gołej skale, czasem w niskiej roślinności. Tworzy kolonie liczące do 3 tysięcy par. Czasem lokalizuje je w pobliżu kolonii mew srebrzystych, lecz nigdy nie są to kolonie mieszane.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu–czerwcu 2–3 jaja.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres około 25 dni, głównie przez samicę.
- Pożywienie
- Wszystkożerna. W diecie przeważają kręgowce i bezkręgowce, zarówno wodne, jak i lądowe. Czasem odbiera zdobycz innym ptakom. W okresie chłodniejszej pogody dietę uzupełnia nasionami roślin. Nie gardzi odpadkami i padliną.
Status i ochrona
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje orlicę za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Wetlands International z 2015 roku, zawiera się w przedziale 125 000 – 1 100 000 osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy[2].
W Polsce orlica objęta jest ścisłą ochroną gatunkową[9].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
