Merzario

Team Merzario – były włoski zespół wyścigowy założony przez Arturo Merzario w 1977 roku. Zespół uczestniczył w Formule 1, Formule 2 i Włoskiej Formule 3. W 1984 roku został rozwiązany.

Merzario

Pełna nazwa	Team Merzario
Aktywna	1977–1984
Siedziba	Włochy
Ważni ludzie
Założyciel	Arturo Merzario
Kierowcy	Arturo Merzario Alberto Colombo Gianfranco Brancatelli
Inne
Debiut	Grand Prix Hiszpanii 1977
Ostatni wyścig	Grand Prix Stanów Zjednoczonych 1979

Formuła 1

Merzario to zespół założony w 1977 roku przez byłego kierowcę Ferrari, Williamsa i Marcha, Arturo Merzario. Włoski kierowca postanowił założyć własny zespół po tym, gdy nie znalazł sobie miejsca w żadnym zespole Formuły 1. Team Merzario zadebiutował w Grand Prix Hiszpanii 1977 wynajętym Marchem 761B. Najlepszym rezultatem było 14 miejsce podczas Grand Prix Belgii 1977. We wczesnej części sezonu samochód zespołu Merzario był najszybszym Marchem 761 w stawce, ale w miarę upływu sezonu wyniki pogarszały się. Stąd też Arturo Merzario postanowił o niedokańczaniu sezonu, by skupić się na budowie samochodu na sezon 1978.

Pierwszy własny samochód Merzario, model A1, pojawił się w 1978 roku i był w zasadzie konwencjonalnym bolidem opartym głównie na Marchu 761B. Początkowo był czerwony, przez co upodobnił się do Ferrari 312T2. Użyto silnika Cosworth DFV i skrzyni biegów Hewland. Przed Grand Prix Monako malowanie zmieniło się na czarne. Jedynym ukończonym wyścigiem w sezonie było Grand Prix Szwecji, które Merzario, na skutek długiego pit-stopu, ukończył osiem okrążeń za zwycięzcą. W Grand Prix Włoch wystawiono drugi samochód – dla Alberto Colombo, który jednak nie zakwalifikował się do wyścigu.

Na początku sezonu 1979 wystawiono Merzario A1B, który w stosunku do modelu A1 miał ulepszone przednie zawieszenie i nowe, czarno-żółte malowanie. Model A1B zdołał dwukrotnie zakwalifikować się do wyścigu.

Na europejskie wyścigi Merzario i Simon Hadfield zaprojektowali, oparty na A1, model Merzario A2, również wyposażony w silnik Cosworth DFV i skrzynię biegów Hewland. Samochód był tak skonstruowany, by uzyskać efekt przypowierzchniowy. W Grand Prix Belgii Arturo Merzario złamał ramię i na Grand Prix Monako zastąpił go Gianfranco Brancatelli.

W tym czasie Merzario kupił aktywa zespołu Kauhsen, przejmując samochód prawdopodobnie gorszy niż A1/A2. Powstały na bazie Kauhsena WK model A4, który zadebiutował w Grand Prix Wielkiej Brytanii, także korzystał z kombinacji Cosworth / Hewland, ale nadwozie było mniej masywne, z lepszymi sekcjami bocznymi, efektywniej przepuszczającymi powietrze. Mimo to samochód był wolniejszy niż jego poprzednicy. przepływu powietrza. Jednak samochód znów udało się zakwalifikować do każdego Grand Prix, że wszedł, udowadniając nawet wolniej niż jego poprzednicy. Po Grand Prix Stanów Zjednoczonych Merzario wycofał się z Formuły 1.

Po Formule 1

Po nieudanych planach zbudowania modelu A5 z powodu problemów finansowych, Merzario wystawił zespół w Formule 2. Zbudowano samochód M1, który wyposażono w silnik BMW. Jednak ta konstrukcja okazała się nieudana i w 1981 roku skorzystano z Marcha 812, na którym Piero Necchi wywalczył dwa podia. W 1982 roku Merzario wystawił również swój zespół we Włoskiej Formule 3. Od 1983 roku Merzario ponownie wystawiał własne samochody w Formule 2. W 1984 roku Arturo Merzario rozwiązał zespół.

Wyniki

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Formuła 1

Rok	Samochód	Silnik	Opony	Kierowcy	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	Pkt.	Msc.
1977	March 761B	Ford DFV V8	G		ARG	BRA	RSA	USW	ESP	MON	BEL	SWE	FRA	GBR	DEU	AUT	NED	ITA	USA	CAN	JPN	0	–
				Arturo Merzario					NU	NZ	14		NU	NU	NZ	NU	NZ
1978	Merzario A1	Ford DFV V8	G		ARG	BRA	RSA	USW	MON	BEL	ESP	SWE	FRA	GBR	DEU	AUT	NED	ITA	USA	CAN		0	–
				Arturo Merzario	NU	NZ	NU	NU	NPK	NPK	NZ	NS	NZ	NU	NZ	NZ	NU	NU	NU	NZ
				Alberto Colombo														NPK
1979	Merzario A1B	Ford DFV V8	G		ARG	BRA	RSA	USW	ESP	BEL	MON	FRA	GBR	DEU	AUT	NED	ITA	CAN	USA			0	–
				Arturo Merzario	NU	NZ	NZ	NU
	Merzario A2	Ford DFV V8	G	Arturo Merzario					NZ	NZ		NZ
				Gianfranco Brancatelli							NPK
	Merzario A4	Ford DFV V8	G	Arturo Merzario									NZ	NZ	NZ	NZ	NZ	NZ	NZ

Formuła 2

Rok	Samochód	Silnik	Kierowcy	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13
1980	Merzario M1	BMW		THR	HOC	NÜR	VAL	PAU	SIL	ZOL	MUG	ZAN	PER	MIS	HOC
			Arturo Merzario	NU	NU	NU		9	NU		16	17	NW		NU
			Guido Daccò			11	NU
			Piero Necchi				NU	NU	12	NU	NU	NU	NU	NZ	12
1981	March 812	BMW		SIL	HOC	THR	NÜR	VAL	MUG	PAU	PER	SPA	DON	MIS	MAN
			Piero Necchi		NW	6	NU	NU	3	3	11	7	NU
			Gianfranco Trombetti			NU		NZ	NU	NU	12	12		12	13
			Arturo Merzario			NW	NU								NU
			Marco Brand					NZ				NU
			Loris Kessel							NPK			19
			Jo Gartner											NZ	8
1982	March/Merzario 282	BMW		SIL	HOC	THR	NÜR	MUG	VAL	PAU	SPA	HOC	DON	MAN	PER	MIS
			Jo Gartner	6	NU	10	NU	NU	7	NU	15	7	NU	NU
			Robert Dallest	NW	NU	6	NU
			Guido Daccò										12	8	7	13
			Roberto Campominosi												10
			Harald Brutschin					13	NZ	NZ	17	NU
			Lamberto Leoni													14
			Oscar Pedersoli	NU	NU	19	NW	NU		NU	NU	NU	NU	NU	NU	NU
1983	Merzario M28	BMW		SIL	THR	HOC	NÜR	VAL	PAU	JAR	DON	MIS	PER	ZOL	MUG
			Guido Daccò	NU	NU	15
			Fulvio Ballabio	NU	NU	14	NU
			Richard Dallest				NU	NU	NU	8		7	NU		8
1984	Merzario M84	BMW		SIL	HOC	THR	VAL	MUG	PAU	HOC	MIS	PER	DON	BRH
			Stefano Livio	10	13	12	NU	13	NU
			Aldo Bertuzzi	NU	12	NW
			Max Busslinger						10

Bibliografia

• Merzario - Full Profile. f1rejects.com, 2004-10-03. [dostęp 2011-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-07)]. (ang.).
• Merzario. chicanef1.com. [dostęp 2011-09-09]. (ang.).
• David Hodges: A-Z of Grand Prix Cars. Crowood Pr, 2001, s. 170. ISBN 1-86126-339-2.