Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Mercedes-Benz klasy G
samochód terenowy i SUV segmentu E Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Mercedes-Benz klasy G – samochód osobowo-terenowy, a następnie SUV klasy wyższej produkowany pod niemiecką marką Mercedes-Benz od 1979 roku. Od 2018 roku produkowana jest trzecia generacja modelu.
Pierwsza generacja
Podsumowanie
Perspektywa
_3-door_wagon_(2015-08-09)_01.jpg)
Mercedes-Benz klasy G I został zaprezentowany po raz pierwszy w lutym 1979 roku.
_3-door_wagon_(2015-08-09)_03.jpg)
_–_Heckansicht,_7._August_2012,_Stuttgart.jpg)
Samochód nosił kody fabryczne W460, W461 oraz W462. Prace nad powstaniem klasy G rozpoczęto w 1972 roku. Celem Mercedesa było zbudowanie lekkiego, mocnego i terenowego auta przeznaczonego dla armii z maksymalnym poziomem bezpieczeństwa i komfortu. Koncern Daimler-Benz potrzebował do produkcji auta nowej fabryki. W tym samym roku podjęto rozmowy o współpracy pomiędzy spółką Daimler-Benz a Steyr-Daimler-Puch produkującą pojazd wojskowy z napędem 4x4 lub 6x6 o nazwie Pinzgauer[1], a w 1973 roku podpisano umowę[2]. W 1974 roku zaprezentowano pierwszy prototyp samochodu wykonany z drewna oraz rozpoczęto testowanie pojazdu na wymagających terenach: niemieckich zagłębiach, Saharze oraz Kole Podbiegunowym. W 1975 roku Mohammad Reza Pahlawi, szach Iranu zamówił 20 tysięcy samochodów terenowych dla swojego wojska. Następnie pojazd został zamówiony przez armie szwajcarską (Puch G-Class 230 GE[3]), norweską, argentyńską oraz niemiecką policję i celników[4]. W tym samym roku rozpoczęto budowę fabryki pod produkcję auta w austriackim Grazu, gdzie od 1979 roku pojazd wytwarzany jest ręcznie w prawie niezmienionej formie[2]. Pojazd, który w dużej mierze przeznaczony miał być dla niemieckiej armii wbrew oczekiwaniom został zastąpiony Volkswagenem Iltisem[2]. Jednak z tego powodu nie zaniechano prac nad projektem i w 1979 roku pierwsze 400 egzemplarzy pojazdu trafiło do niemieckich policjantów i celników. Kolejnymi odbiorcami były między innymi armie norweska, argentyńska oraz szwajcarska[2]. Od 1988 roku wprowadzono je także na uzbrojenie armii niemieckiej, jako MB290D Wolf[5].
Pierwsza oficjalna premiera wersji produkcyjnej pojazdu miała miejsce w lutym 1979 roku. Zaprezentowano dwie odmiany nadwoziowe (samochód terenowy i kabriolet) w dwóch rozstawach osi (SWB: 2400 mm; LWB: 2850 mm)[2]. W tym samym roku wprowadzono na rynek pierwszą wersję klasy G oznaczoną fabrycznie numerem W460. Rok później wprowadzono do produkcji nieoszkloną wersję furgon popularnie zwaną van. W 1981 roku auto przeszło pierwszą modernizację. Wprowadzono do produkcji nowe silniki wyposażone w mechaniczne wtryski Boscha, a do listy wyposażenia dodatkowego dodano klimatyzację, automatyczną skrzynię biegów[2], większy zbiornik paliwa, kratki osłonne na przednie reflektory oraz wciągarkę i fotele Recaro wraz z elementami wentylacji kabiny, a także aluminiowe obręcze kół. W 1985 roku do listy wyposażenia dodano blokadę mechanizmu różnicowego oraz centralny zamek i obrotomierz. W 1987 roku do wyposażenia standardowego pojazdu dodano wspomaganie kierownicy.
W 1992 roku zaprezentowano nowy model użytkowy W461, odpowiadający cywilnej drugiej generacji W463 (poniżej)[5]. Wersja z krótkim rozstawem osi 2400 mm przestała być wkrótce oferowana, natomiast stosowany jest również rozstaw osi 3400 mm dla podwozia z kabiną i innymi zabudowami z tyłu[5].
Typowo w wersjach wojskowych stosowany jest silnik turbodiesel R5 270 CDI o pojemności 2685 cm³ i mocy 150 KM[5]. Łącznie z produkcją licencyjną we Francji (Peugeot P4) i Grecji, Mercedesy G do 2007 roku były używane przez siły zbrojne 26 państw[5]. Największymi użytkownikami były Francja (12,5 tysiąca), Grecja (12 tysięcy) i Niemcy (11,2 tysiąca)[5]. Używały je także inne służby porządku publicznego. W Polsce na początku lat 90. około 250 samochodów nabyła Straż Graniczna, i pewną partię Nadwiślańskie Jednostki Wojskowe[5]. W latach 1994/95 Wojsko Polskie nabyło 115 samochodów, a w 2002 otrzymało 25 niemieckich Wolfów[5].
Konstrukcja[2]
Konstrukcja pojazdu zakładała przede wszystkim dobrą dzielność w terenie. Ramę (skrzyniową) stanowiły poprzecznie wzmacniane profile wraz ze sztywnymi osiami, które gwarantowały dużą sztywność przy zginaniu i skręcaniu. Zastosowano także reduktor skrzyni biegów oraz mechanizmy różnicowe z możliwością ręcznej blokady obu osi.
Koncern Mercedes tworząc G-Klasę udowodnił, że można połączyć komfort podróżowania po drogach ubitych, ze świetnymi zdolnościami terenowymi. Osiągnięcie tego, było możliwe dzięki rezygnacji z tradycyjnych resorów piórowych na rzecz sprężyn śrubowych wraz ze stabilizatorem przedniej osi.
Silniki
W460
- GE 200 – R4 2.0 109 KM
- G 230 – R4 2.3 102 KM
- GE 230 – R4 2.3 125 KM
- GE 280 – R6 2.8 156 KM
- GD 240 – R4 2.4 D 72 KM
- GD 250 – R5 2.5 D 84 KM
- GD 300 – R5 3.0 D 88 KM
Wersje Worker, Professional, Greenline:
- G 270 CDI – R5 2.7 CDI 125 KM
- G 280 CDI – V6 3.0 D 183 KM
- G 300 CDI – V6 3.0 D 183 KM
W461
Remove ads
Druga generacja
Podsumowanie
Perspektywa
_–_Frontansicht,_3._März_2013,_Ratingen.jpg)
_–_Heckansicht,_3._März_2013,_Ratingen.jpg)
_–_Heckansicht,_10._Juni_2012,_Düsseldorf.jpg)
_rear_20100612.jpg)
_front_20100612.jpg)
_–_Frontansicht,_7._August_2012,_Stuttgart.jpg)
Mercedes Benz klasy G II został zaprezentowany po raz pierwszy jesienią 1989 roku.
Podczas salonu samochodowego Frankfurt Motor Show w 1989 roku zaprezentowano gruntownie zmodernizowaną Klasę G o kodzie fabrycznym W463, która nie tylko odmieniła się pod kątem technicznym, ale i zmieniła pozycjonowanie. Odtąd był to samochód pełniący rolę SUV-a w stylu retro, a nie roboczy pojazd osobowo terenowy. Zmieniono m.in. zderzaki, grill, przednie reflektory, przeprojektowano deskę rozdzielczą, dodano skórzaną tapicerkę, poduszkę powietrzną, ABS[4]. W 1991 roku wprowadzono do produkcji wersję roboczą oznaczoną numerem W461. Wersja ta jest produkowana do dziś, choć oficjalnie jej produkcja została zakończona w 2002 roku. Nie jest dostępna jednak dla masowych klientów, a jedynie dla klientów rządowych i militarnych. W tym samym roku w celu rozszerzenia gamy klasy G wprowadzono do produkcji bardziej luksusową odmianę nazwaną fabrycznie W463. Auto w przeciwieństwie do modeli W460/W461, które były tylnonapędowe z dołączanym napędem przednim i manualnie blokowanymi dyferencjałami, zostało wyposażone w stały napęd na cztery koła z elektronicznie blokowanymi wszystkimi dyferencjałami (przednim, centralnym i tylnym). Seria W463 odróżnia się od serii W460/W461 m.in. wykończeniem wnętrza, które jest całkowicie zmienione, wykończone skórą i drewnem. Z zewnątrz zmiany były niewielkie[1]. Wraz z wprowadzenie serii W463 zastosowano zmodernizowane jednostki napędowe[2].
W 2000 roku pojazd wprowadzono do oferty na rynku amerykańskim. W 2007 roku Mercedes ogłosił zakończenie produkcji pojazdu na rzecz klasy GLK jednak miłośnicy marki zaprotestowali argumentując, że „Legendy marki nie można zabijać”. Produkcję auta przedłużono do minimum 2015 roku[8].
W 2007 roku auto otrzymało nowe tylne lampy wykonane w technologii LED, a także nową kierownicę, zegary, konsolę centralną i panel klimatyzacji[9]. W 2008 roku auto otrzymało nowy silnik benzynowy V8 oraz delikatny lifting przedniego grilla oraz 19-calowych alufelg[10]. W 2011 roku zakończono produkcję wersji trzy drzwiowej[11].
W 2012 roku auto przeszło kolejną modernizację. Dodano m.in. światła do jazdy dziennej wykonane w technologii LED, które umieszczono pod głównymi reflektorami oraz zmieniono lusterka zewnętrzne, które wyposażono w kierunkowskazy. We wnętrzu pojazdu zmodernizowano deskę rozdzielczą, przeprojektowano konsolę oraz zastosowano nową kierownicę[12].
W 2013 roku zakończono produkcję krótkiej odmiany klasy G w wersji cabrio. W ofercie pozostała tylko pięciodrzwiowa wersja z długim rozstawem osi[13]. W tym samym roku wprowadzono do produkcji trzyosiową wersję pojazdu G 63 AMG 6x6.
W 2014 roku koncern Mercedes-Benz zapowiedział, że na rok salonowy 2017 klasa G przejdzie duży face lifting, który polegać ma m.in. na dostosowaniu pojazdu do standardów ekologicznych, podniesieniu komfortu podróżowania, redukcji masy pojazdu o 200 kg poprzez wykonanie paneli karoserii w aluminium, zastosowaniu nowego przedniego zawieszenia opartego o trzy lub cztery wahacze oraz elektromechanicznej przekładni układu kierowniczego. Szerokość pojazdu zwiększona ma zostać o 100 mm dzięki czemu kabina ma być obszerniejsza oraz wyposażona w znane elementy z klasy C. Wraz z liftingiem w pojeździe zastosowana ma zostać nowa rodzina 6-cylindrowych rzędowych[14] 3-litrowych jednostek benzynowych oraz wysokoprężnych połączona z 9-biegową automatyczna skrzynią biegów[15]. Nowe elementy stylistyczne zastosowane w pojeździe mają być zaczerpnięte z koncepcyjnego modelu Ener-G-Force[16].
W maju 2015 roku pojazd przeszedł ostatnią w dziejach dotychczasowej konstrukcji z 1979 roku, modernizację. Zmieniono m.in. zderzaki i nadkola, a wolnossący silnik wersji G500 w układzie V8 o pojemności 5.5 l zastąpiono jednostką w tym samym układzie o pojemności 4 l i mocy 422 KM. Silnik 5.5 l pozostał w ofercie wersji AMG jednak moc wzniesiono z 544 do 571 KM. Przy okazji liftingu wersję G65 AMG wzmocniono z 612 do 630 KM, a wersję G350d z 211 do 245 KM[17].
Układ jezdny
Dzięki zastosowaniu udoskonalonych amortyzatorów, sprężyn oraz dokładnie prowadzonych osi sztywnych, Mercedes Klasy G radzi sobie niemal w każdym terenie. W momencie najechania kołem na duży kamień – inaczej niż w tradycyjnym zawieszeniu niezależnym – podnosi się automatycznie również obudowa osi.
Mercedes Klasy G pokonuje wzniesienia o nachyleniu do 80%, nie traci stabilności na bocznych wzniesieniach do 54%, a jego głębokość brodzenia wynosi do 0,5 metra.
Bezpieczeństwo i stabilność pojazdu zapewnia elektroniczny system stabilizujący jazdę ESP z asystentem układu hamulcowego BAS. Mercedes Klasy G jest jedynym samochodem na świecie, który oferuje zarówno elektroniczny system trakcji 4ETS, jak i trzy 100-procentowe blokady mechanizmu różnicowego.
Wersje specjalne
- Grand Edition (2006)
- G 55 AMG Kompressor (2006)
- G-Guard[13] (2009) – pojazd spełnia wymogi klasy odporności balistycznej B6 i B7, czyli wytrzymuje ostrzał z karabinku automatycznego np. kałasznikowa
- G Edition30. (2009) – wersja limitowana powstała z okazji 30. lecia produkcji modelu bazująca na odmianie W463
- G Edition30.PUR (2009) – wersja limitowana powstała z okazji 30. lecia produkcji modelu bazujący na odmianie W461 G 280 CDI
- G 55 AMG Kompressor „Edition 79" (2009)
- G 350 BlueTEC (2010) – pojazd wyposażony w 211-konny silnik wysokoprężny, który wykorzystuje środek AdBlue
- G BA3 Final Edition (2011) – wersja limitowana przygotowana z okazji zakończenia produkcji odmiany trzy drzwiowej
- G Edition Select (2011)
- G 55 AMG Long „Mastermind” Limited (2012)
- G 63 AMG 6x6[13] (2013) – pojazd z napędem na wszystkie koła 6x6 z pięcioma blokadami dyferencjałów, reduktorem, osiami portalowymi, 5.5 l silnikiem benzynowym AMG V8 biturbo o mocy 544 KM wyposażonym w 7-biegową automatyczną skrzynię biegów z trzema trybami jazdy do wyboru oraz funkcją podwójnego wysprzęglania podczas redukcji potrafiącym rozpędzić pojazd od 0 do 100 km/h w niecałe 8 sekund na twardym podłożu[13]. Samochód powstał na bazie wojskowej wersji przeznaczonej na rynek Australijski. Prześwit pojazdu wynosi 46 cm, kąt natarcia 52', głębokość brodzenia w kałużach 1 m, a cała konstrukcja waży 3775 kg i porusza się na 37-calowych kołach[18]. We wnętrzu pojazdu znajdują się standardowo materiały najwyższej jakości – poza szybami, każdy element pojazdu (łącznie z dywanikami) pokrywa pikowana, stebnowana lub gładka najdelikatniejsza skóra z oferty Designo. Największą różnicą w wyposażeniu w stosunku do popularnych wersji pojazdu są dwa indywidualne fotele przedzielone szeroką konsolą w miejscu gdzie znajduje się kanapa[13].
- G 550 Night Edition (2013)
- G Cabrio „Final Edition” (2013) – wersja limitowana wyprodukowana w liczbie 200 egzemplarzy wieńcząca 34-letnią produkcję odmiany z otwartym dachem wyposażona w silnik V8 o pojemności 5.5 l i mocy 388 KM[19]
- G 35 Edition (2014) – pojazd przygotowany z okazji 35. rocznicy wytwarzania klasy G[20]
- G 500 4x4² – pojazd posiada duży prześwit, 22-calowe koła z terenowymi oponami oraz wzmocniony silnik o mocy 422 KM[21]
- G 500 Final Edition - limitowana do 1500 sztuk edycja finalna, która jako ostatnia posiadać będzie silnik V8, stworzona na "trzydziestolecie wersji G500"[22]
Silniki
Modele G 320 CDI i G 500 wyposażone są standardowo w automatyczną skrzynię biegów 7G-TRONIC, która zmienia biegi prawie bezstopniowo. Większe przyspieszenie podczas jazdy umożliwia mechanizm pomijania poszczególnych biegów przy ich redukcji, dzięki któremu przełączanie biegów jak podaje producent jest szybsze i oszczędniejsze. W modelu G 55 AMG zastosowano 5-stopniową automatyczną skrzynię biegów z układem przełączania impulsowego.
Remove ads
Trzecia generacja
Podsumowanie
Perspektywa
Mercedes-Benz klasy G III został po raz pierwszy zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych w Detroit w styczniu 2018 roku[30].
Choć sylwetka i większość akcentów w nadwoziu modelu oznaczonego kodem W463 (jak wcześniej) wygląda niemal identycznie do dotychczasowych modeli z serii Klasy G, to jest to zupełnie nowa konstrukcja – zbudowana od podstaw jako nowy samochód po raz pierwszy od czasu premiery w 1979 roku. Pojazd został wydłużony, a także poszerzony. Zwiększony został prześwit pojazdu, a także kąty natarcia i zejścia oraz głębokość brodzenia. Pojawił się zupełnie nowy kokpit z cyfrowymi wskaźnikami[29].
W ramowej konstrukcji pojazdu oraz mechanicznym napędzie z blokadami dyferencjałów nie dokonano żadnych zmian. Natomiast zawieszenie pojazdu zostało całkowicie przeprojektowane. Zamiast sztywnego mostu wprowadzona została konstrukcja wielowahaczowa. Najbardziej widocznymi zmianami w stosunku do poprzednika jest nowa atrapa chłodnicy oraz zderzaki w których pojawiło się więcej zaokrąglonych kształtów, a także oświetlenie w pełni wykonane w technologii LED. Wnętrze pojazdu zmienione zostało całkowicie[31].
W pojeździe zastosowana została po raz pierwszy możliwość wyboru trybu jazdy: Eco, Sport, Comfort, Individual oraz G-Mode[31].
Lifting
W marcu 2024 roku Mercedes-Benz klasy G lll wraz z liftingiem otrzymał zmodyfikowany grill z czterema poprzecznymi listwami. Delikatnie zmienił się także zderzak.Patrząc na profil zauważycie lekko odświeżone klamki, a także nowe wzory felg. Z tyłu zaś przeprojektowano obudowę koła zapasowego, a także zderzak. Nowością są poukrywane w wielu miejscach kamery, które nie tylko ułatwiają manewrowanie. W terenie tworzą one "przezroczystą maskę", ułatwiając pokonywanie dużych przełomów. Standardem w każdym egzemplarzu są też światła Multibeam LED.Nieco więcej zmieniło się w kabinie. Choć sam kształt deski rozdzielczej nie uległ wielkiej zmianie, to od razu zauważycie tutaj nowe wyświetlacze - zegarów i multimediów. Wreszcie mamy system MBUX, łatwy w obsłudze i znacznie szybszy. Na pokładzie pojawiła się także kierownica z dotykowymi panelami, a na tunelu środkowym ulokowano touchpad do obsługi systemu inforozrywki.
Dane techniczne
Remove ads
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads