Mercedes-Benz 250 GD Wolf
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mercedes-Benz G Wolf – samochód osobowo-terenowy produkcji niemieckiej.
 Mercedes-Benz G 'Kurz' | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu |
osobowy wóz terenowy |
| Trakcja |
koła, AWD |
| Załoga |
1 (+3) osoby |
| Historia | |
| Prototypy |
1980 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
5-cylindrowy silnik diesel Mercedes-Benz OM 602 o pojemności 2,5 l, 66 kW |
| Długość |
4,32 m (kurz), |
| Szerokość |
1,69 m (kurz, lang), |
| Wysokość |
1,92 m (kurz), |
| Rozstaw osi |
2,40 m (kurz), |
| Masa |
2700 kg (kurz), |
| Osiągi | |
| Prędkość |
123 km/h |
| Zasięg pojazdu |
600 km |
| Dane operacyjne | |
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Koncern motoryzacyjny Daimler-Benz rozpoczął w 1972 roku prace nad programem budowy samochodu osobowego a rok później powstały podstawy koncepcji wozu Mercedes-Benz G (Gelände – terenowy) zgodne z założeniami służb zaopatrzenia Bundeswehry. W latach 1974–1975 podejmowano próby z różnymi prototypami, różniącymi się między sobą rozstawem osi i zastosowanym do ich napędu silnikiem benzynowym. Jednak Bundeswehra zdecydowała się w 1976 - głównie ze względu na koszty - na wprowadzenie jako nowego osobowego wozu terenowego Volkswagen Iltis. W tej sytuacji Daimler-Benz postanowił, że samochody Mercedes-Benz G zostaną skierowane również na rynek cywilny. W 1980 roku ruszyła ich produkcja w austriackim Grazu, gdzie wraz z Steyr-Daimler-Puch została założona spółka GFG (Geländewagenfahrzeug Gesellschaft).
Mercedes-Benz G Wolf
.1.JPEG)
Budowa
Podział pracy obu uczestniczących w produkcji kooperantów był bardzo wyraźny, przy czym Mercedes-Benz dostarczał silniki, przekładnie i osie, a Steyr-Daimler-Puch kompletne podwozia i karoserie. W dystrybucji również istniało ścisłe porozumienie i tak austriacki partner rozprowadzać miał te pojazdy w Austrii, Szwajcarii, Jugosławii oraz w krajach RWPG, a niemiecki partner w pozostałych krajach. Wspólna produkcja objęła pojazd opracowany w ramach programu budowy samochodu osobowego dla wojska opracowanego przez Mercedes-Benz którego konstrukcja opierała się na stabilnej ramie z rozstawem osi 240 lub 285 cm - później także 340 cm - na której z przodu zamontowany został czterocylindrowy silnik benzynowy M115 o mocy 66 kW (230 G) lub też czterocylindrowy silnik Diesla OM 616 o mocy 53 kW (240 GD). Oba silniki przekazywały moc poprzez pięciobiegową skrzynie biegów na wszystkie koła, z możliwością blokady mechanizmów różnicowych w trakcie jazdy w trudnym terenie. Karoseria w miejscach połączenia z ramą osadzona była na gumowych elementach w celu wyeliminowania niekorzystnych drgań.
Służba
Podsumowanie
Perspektywa
Wojskowa wersja Mercedes-Benz G-Klasse został wprowadzony w 1982 roku najpierw we Francji jako następca popularnego tam samochodu wojskowego Hotchkiss M201, gdzie produkowany był na licencji pod oznaczeniem Peugeot P4 w wersjach z silnikami samochodów osobowych Peugeot 504, 505 oraz 604. Partner z NATO, Grecja również podjęła produkcję licencyjną pod oznaczeniem Puch 240 GD. Inni sprzymierzeńcy jak Norwegia oraz Dania wprowadzili samochody Mercedes-Benz G na wyposażenie swoich sił zbrojnych w połowie lat osiemdziesiątych. Bundeswehra pojazdy te zaczęła nabywać dopiero od 1989 roku w wersji 250 GD, które zostały oznaczone Lkw 0,6 t gl Wolf w miejsce dotychczas używanych VW Iltis. GD Wolf otrzymał nowy 5-cylindrowy silnik Diesla OM 602 w pojemności 2,5 litra, zdejmowany składany dach, został również odpowiednio dostosowany do potrzeb Bundeswehry (może przenosić również przeciwpancerne pociski kierowane MILAN oraz TOW). Pojazdy te znajdują się jeszcze w produkcji, a Bundeswehra do tej pory otrzymała ponad 12 000 sztuk. Do tego należy doliczyć 12 000 pojazdów, które dostarczono wcześniej do NATO, jak również 15 000 samochodów wyprodukowanych przez Peugeot i ponad 10 000 wozów z logo Puch na chłodnicy silnika zamiast gwiazdy Mercedesa.
Użytkownicy
Argentyna
Austria (jako Puch G)
Bułgaria (270 CDi oraz 280 CDi)
Niemcy
Dania
Estonia
Finlandia
Francja (Peugeot P4 produkowany na licencji)
Grecja (ELBO produkowany na licencji)
Holandia
Kanada (pod tymczasową nazwą G Wagon)
Luksemburg (Seria W460, Model 300 GD)
Malezja (GD 290)
Norwegia
Portugalia
Szwajcaria (jako Puch G)
Stany Zjednoczone (62 MB 290 GD 1.5 t jako Interim Fast Attack Vehicle (IFAV), będący na wyposażeniu United States Marine Corps)
Urugwaj
Polska
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.