Mats Wilander

Mats Wilander (ur. 22 sierpnia 1964 w Växjö) – szwedzki tenisista i trener tenisa, zwycięzca siedmiu turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej i jednego w grze podwójnej, lider rankingu singlowego, zdobywca Pucharu Davisa.

Mats Wilander

Państwo	Szwecja
Data i miejsce urodzenia	22 sierpnia 1964 Växjö
Wzrost	182 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	1981
Zakończenie kariery	1996
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	33
Najwyżej w rankingu	1 (12 września 1988)
Australian Open	W (1983, 1984, 1988)
Roland Garros	W (1982, 1985, 1988)
Wimbledon	QF (1987–1989)
US Open	W (1988)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	7
Najwyżej w rankingu	3 (21 października 1985)
Australian Open	F (1984)
Roland Garros	SF (1985)
Wimbledon	W (1986)
US Open	F (1986)
Strona internetowa

Kariera tenisowa

Startując jeszcze w gronie juniorów Wilander zwyciężył w 1981 roku w Rolandzie Garrosie.

Jako zawodowy tenisista startował w latach 1981–1996^[1]. Był czołowym zawodnikiem świata w drugiej połowie lat 80., zwyciężając w 33 turniejach rangi ATP World Tour w grze pojedynczej, w tym 7 wielkoszlemowych.

W 1982 roku wygrał po raz pierwszy zawody wielkoszlemowe, turniej Rolanda Garrosa, po pokonaniu w finale Guillermo Vilasa; miał wtedy 17 lat i 9 miesięcy i był najmłodszym triumfatorem wielkoszlemowym w historii; wynik ten wkrótce poprawili Boris Becker i Michael Chang^[2]. Triumfował także na kortach Rolanda Garrosa w 1985 roku i 1988 roku, a w 1983 roku i 1987 roku dochodził do finału. Trzykrotnie triumfował w Australian Open (1983, 1984 – turnieje rozgrywane w grudniu; 1988), a w 1985 roku (grudzień) przegrał w finale. W 1984 roku grał także w przegranym finale gry podwójnej. Wilander odniósł także zwycięstwo na US Open, 1988 roku. Ponadto osiągał finał singla w Nowym Jorku w 1987 roku i finał debla w 1985 roku. Jedyny tytuł wielkoszlemowy w deblu zdobył w 1986 roku na Wimbledonie, a jego partnerem był Joakim Nyström.

Wielokrotnie tenisista szwedzki kwalifikował się do zawodów Masters Grand Prix, awansując w 1987 roku do finału gry pojedynczej. W 1986 roku był uczestnikiem razem z Joakimem Nyströmem finału gry podwójnej.

W 1988 roku, po zwycięskim finale US Open nad Ivanem Lendlem, awansował na 1. pozycję w rankingu singlowym^[3]. Łącznie na szczycie listy znajdował się przez 20 tygodni.

W latach 1981–1990 reprezentował Szwecję w Pucharze Davisa i trzykrotnie zdobywał to trofeum – w 1984, 1985, 1987 roku.

Bierze także aktywny udział w rozgrywkach weteranów, odnosząc kolejne sukcesy.

W 2002 roku został wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy^[1].

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (33–25)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	8 marca 1982	Bruksela	Twarda (hala)	Vitas Gerulaitis	6:4, 6:7, 2:6
Zwycięzca	1.	24 maja 1982	French Open, Paryż	Ceglana	Guillermo Vilas	1:6, 7:6, 6:0, 6:4
Zwycięzca	2.	12 lipca 1982	Båstad	Ceglana	Henrik Sundström	6:4, 6:4
Zwycięzca	3.	26 września 1982	Genewa	Ceglana	Tomáš Šmíd	7:5, 4:6, 6:4
Zwycięzca	4.	10 października 1982	Barcelona	Ceglana	Guillermo Vilas	6:3, 6:4, 6:3
Finalista	2.	17 października 1982	Bazylea	Twarda (hala)	Yannick Noah	4:6, 2:6, 3:6
Finalista	3.	7 listopada 1982	Sztokholm	Twarda (hala)	Henri Leconte	6:7, 3:6
Finalista	4.	30 stycznia 1983	Guarujá	Twarda	José Luis Clerc	6:3, 5:7, 1:6
Zwycięzca	5.	3 kwietnia 1983	Monte Carlo	Ceglana	Mel Purcell	6:1, 6:2, 6:3
Zwycięzca	6.	10 kwietnia 1983	Lizbona	Ceglana	Yannick Noah	2:6, 7:6, 6:3
Zwycięzca	7.	17 kwietnia 1983	Aix-en-Provence	Ceglana	Sergio Casal	6:3, 6:2
Finalista	5.	23 maja 1983	French Open, Paryż	Ceglana	Yannick Noah	2:6, 5:7, 6:7
Zwycięzca	8.	11 lipca 1983	Båstad	Ceglana	Anders Järryd	6:1, 6:2
Zwycięzca	9.	15 sierpnia 1983	Cincinnati	Twarda	John McEnroe	6:4, 6:4
Zwycięzca	10.	25 września 1983	Genewa	Ceglana	Henrik Sundström	3:6, 6:1, 6:3
Zwycięzca	11.	9 października 1983	Barcelona	Ceglana	Guillermo Vilas	6:0, 6:3, 6:1
Zwycięzca	12.	6 listopada 1983	Sztokholm	Twarda (hala)	Tomáš Šmíd	6:1, 7:5
Zwycięzca	13.	28 listopada 1983	Australian Open, Melbourne	Trawiasta	Ivan Lendl	6:1, 6:4, 6:4
Finalista	6.	19 marca 1984	Mediolan	Dywanowa (hala)	Stefan Edberg	4:6, 2:6
Finalista	7.	16 kwietnia 1984	Monte Carlo	Ceglana	Henrik Sundström	3:6, 5:7, 2:6
Zwycięzca	14.	26 sierpnia 1984	Cincinnati	Twarda	Anders Järryd	7:6, 6:3
Zwycięzca	15.	7 października 1984	Barcelona	Ceglana	Joakim Nyström	7:6, 6:4, 0:6, 6:2
Finalista	8.	5 listopada 1984	Sztokholm	Twarda (hala)	John McEnroe	2:6, 6:3, 2:6
Zwycięzca	16.	26 listopada 1984	Australian Open, Melbourne	Trawiasta	Kevin Curren	6:7, 6:4, 7:6, 6:2
Finalista	9.	17 marca 1985	Bruksela	Dywanowa (hala)	Anders Järryd	4:6, 6:3, 5:7
Finalista	10.	7 kwietnia 1985	Monte Carlo	Ceglana	Ivan Lendl	1:6, 3:6, 6:4, 4:6
Zwycięzca	17.	9 czerwca 1985	French Open, Paryż	Ceglana	Ivan Lendl	3:6, 6:4, 6:2, 6:2
Zwycięzca	18.	14 lipca 1985	Boston	Ceglana	Martín Jaite	6:2, 6:4
Zwycięzca	19.	21 lipca 1985	Båstad	Ceglana	Stefan Edberg	6:1, 6:0
Finalista	11.	25 sierpnia 1985	Cincinnati	Twarda	Boris Becker	4:6, 2:6
Finalista	12.	22 września 1985	Genewa	Ceglana	Tomáš Šmíd	4:6, 4:6
Finalista	13.	29 września 1985	Barcelona	Ceglana	Thierry Tulasne	6:0, 2:6, 6:3, 4:6, 0:6
Finalista	14.	27 października 1985	Tokio	Dywanowa (hala)	Ivan Lendl	0:6, 4:6
Finalista	15.	8 grudnia 1985	Australian Open, Melbourne	Trawiasta	Stefan Edberg	4:6, 3:6, 3:6
Finalista	16.	23 lutego 1986	Boca West	Twarda	Ivan Lendl	6:3, 1:6, 6:7, 4:6
Zwycięzca	20.	23 marca 1986	Bruksela	Dywanowa (hala)	Broderick Dyke	6:2, 6:3
Finalista	17.	27 lipca 1986	Båstad	Ceglana	Emilio Sánchez	6:7, 6:4, 4:6
Zwycięzca	21.	24 sierpnia 1986	Cincinnati	Twarda	Jimmy Connors	6:4, 6:1
Finalista	18.	9 listopada 1986	Sztokholm	Twarda (hala)	Stefan Edberg	2:6, 1:6, 1:6
Zwycięzca	22.	29 marca 1987	Bruksela	Dywanowa (hala)	John McEnroe	6:3, 6:4
Zwycięzca	23.	26 kwietnia 1987	Monte Carlo	Ceglana	Jimmy Arias	4:6, 7:5, 6:1, 6:3
Zwycięzca	24.	17 maja 1987	Rzym	Ceglana	Martín Jaite	6:3, 6:4, 6:4
Finalista	19.	7 czerwca 1987	French Open, Paryż	Ceglana	Ivan Lendl	5:7, 2:6, 6:3, 6:7
Zwycięzca	25.	12 lipca 1987	Boston	Ceglana	Kent Carlsson	7:6, 6:1
Zwycięzca	26.	19 lipca 1987	Indianapolis	Ceglana	Kent Carlsson	7:5, 6:3
Finalista	20.	13 września 1987	US Open, Nowy Jork	Twarda	Ivan Lendl	7:6, 0:6, 6:7, 4:6
Finalista	21.	27 września 1987	Barcelona	Ceglana	Martín Jaite	6:7, 4:6, 6:4, 6:0, 4:6
Finalista	22.	4 grudnia 1987	Nowy Jork	Dywanowa (hala)	Ivan Lendl	2:6, 2:6, 3:6
Zwycięzca	27.	24 stycznia 1988	Australian Open, Melbourne	Twarda	Pat Cash	6:3, 6:7, 3:6, 6:1, 8:6
Zwycięzca	28.	27 marca 1988	Key Biscayne	Twarda	Jimmy Connors	6:4, 4:6, 6:4, 6:4
Zwycięzca	29.	5 czerwca 1988	French Open, Paryż	Ceglana	Henri Leconte	7:5, 6:2, 6:1
Zwycięzca	30.	21 sierpnia 1988	Cincinnati	Twarda	Stefan Edberg	3:6, 7:6, 7:6
Zwycięzca	31.	11 września 1988	US Open, Nowy Jork	Twarda	Ivan Lendl	6:4, 4:6, 6:3, 5:7, 6:4
Zwycięzca	32.	2 października 1988	Palermo	Ceglana	Kent Carlsson	6:1, 3:6, 6:4
Finalista	23.	16 lipca 1989	Boston	Ceglana	Andrés Gómez	1:6, 4:6
Finalista	24.	21 października 1990	Lyon	Dywanowa (hala)	Marc Rosset	3:6, 2:6
Zwycięzca	33.	11 listopada 1990	Itaparica	Twarda	Marcelo Filippini	6:1, 6:2
Finalista	25.	12 maja 1996	Pinehurst	Ceglana	Fernando Meligeni	4:6, 2:6

Gra podwójna (7–11)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	18 lipca 1982	Båstad	Ceglana	Joakim Nyström	Anders Järryd Hans Simonsson	6:0, 3:6, 6:7
Finalista	2.	7 marca 1983	Bruksela	Dywanowa (hala)	Hans Simonsson	Heinz Günthardt Balázs Taróczy	2:6, 4:6
Zwycięzca	1.	17 lipca 1983	Båstad	Ceglana	Joakim Nyström	Anders Järryd Hans Simonsson	1:6, 7:6, 7:6
Finalista	3.	25 września 1983	Genewa	Ceglana	Joakim Nyström	Stanislav Birner Blaine Willenborg	1:6, 6:2, 3:6
Finalista	4.	22 kwietnia 1984	Monte Carlo	Ceglana	Jan Gunnarsson	Mark Edmondson Sherwood Stewart	2:6, 1:6
Zwycięzca	2.	23 września 1984	Genewa	Ceglana	Michael Mortensen	Libor Pimek Tomáš Šmíd	6:1, 3:6, 7:5
Finalista	5.	9 grudnia 1984	Australian Open, Melbourne	Trawiasta	Joakim Nyström	Mark Edmondson Sherwood Stewart	2:6, 2:6, 5:7
Zwycięzca	3.	27 stycznia 1985	Filadelfia	Dywanowa (hala)	Joakim Nyström	Wojciech Fibak Sandy Mayer	3:6, 6:2, 6:2
Zwycięzca	4.	19 maja 1985	Rzym	Ceglana	Anders Järryd	Ken Flach Robert Seguso	4:6, 6:3, 6:2
Finalista	6.	25 sierpnia 1985	Cincinnati	Twarda	Joakim Nyström	Stefan Edberg Anders Järryd	6:4, 2:6, 3:6
Finalista	7.	20 stycznia 1986	Nowy Jork	Dywanowa (hala)	Joakim Nyström	Stefan Edberg Anders Järryd	1:6, 6:7
Finalista	8.	27 kwietnia 1986	Monte Carlo	Ceglana	Joakim Nyström	Guy Forget Yannick Noah	4:6, 6:3, 4:6
Zwycięzca	5.	6 lipca 1986	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Joakim Nyström	Gary Donnelly Peter Fleming	7:6, 6:3, 6:3
Finalista	9.	7 września 1986	US Open, Nowy Jork	Twarda	Joakim Nyström	Andrés Gómez Slobodan Živojinović	6:4, 3:6, 3:6, 6:4, 3:6
Finalista	10.	12 lipca 1987	Boston	Ceglana	Joakim Nyström	Hans Gildemeister Andrés Gómez	6:7, 6:3, 1:6
Finalista	11.	19 lipca 1987	Indianapolis	Ceglana	Joakim Nyström	Laurie Warder Blaine Willenborg	0:6, 3:6
Zwycięzca	6.	7 sierpnia 1994	Praga	Ceglana	Karel Nováček	Tomáš Krupa Pavel Vízner	walkower
Zwycięzca	7.	30 października 1994	Santiago	Ceglana	Karel Nováček	Tomás Carbonell Francisco Roig	4:6, 7:6, 7:6

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

Turniej	1981	1982	1983	1984	1985	1986	1987	1988	1989	1990	1991	1992	1993	1994	1995	1996	Wygrane turnieje	Bilans w turnieju
Australian Open	1R	–	W	W	F	–	–	W	2R	SF	4R	–	–	4R	1R	–	3 / 10	36–7
French Open	–	W	F	SF	W	3R	F	W	QF	–	2R	–	–	1R	2R	2R	3 / 12	47–9
Wimbledon	3R	4R	3R	2R	1R	4R	QF	QF	QF	–	–	–	–	–	3R	–	0 / 10	25–10
US Open	–	4R	QF	QF	SF	4R	F	W	2R	1R	–	–	3R	1R	2R	–	1 / 12	36–11
Bilans spotkań	2–2	13–2	18–3	16–3	17–3	8–3	16–3	25–1	10–4	5–2	4–2	0–0	2–1	3–3	4–4	1–1	N/A	144–37

Legenda

     W, wygrał turniej

     F, przegrał w finale

     SF, przegrał w półfinale

     QF, przegrał w ćwierćfinale

     4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie

     –, nie startował w turnieju głównym

Kariera trenerska

Na początku XXI wieku Wilander pracował jako trener Marata Safina. Od lipca 2007 do końca sezonu 2007 był szkoleniowcem Tatiany Golovin^[4]. Kolejnym podopiecznym Szweda był Paul-Henri Mathieu. W marcu 2016 podjął pracę z Madison Keys, jednak po 8 dniach ich współpraca się zakończyła^[5].

Inne informacje

Od wielu lat pracuje jako komentator i ekspert tenisa dla Eurosportu; wspólnie z Barbarą Schett prowadzi tam program Gem, Schett, Mats^[6].

Przypisy

1. Wilander and Shriver enshrined in tennis Hall of Fame. hurriyetdailynews.com, 15 lipca 2002. [dostęp 2017-01-06]. (ang.).
2. This day in French Open history. usta.com. [dostęp 2017-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 stycznia 2017)]. (ang.).
3. Year by year. usopen.org. [dostęp 2017-01-06]. (ang.).
4. Golovin bids farewell to Wilander. tsftennis.com, 25 listopada 2007. [dostęp 2017-01-06]. (ang.).
5. Adam Addicott: Madison Keys Ends Coaching Agreement With Mats Wilander After Eight Days. ubitennis.net, 30 marca 2016. [dostęp 2017-01-06]. (ang.).
6. Eurosport: 210 godz. relacji na żywo z US Open [online] [dostęp 2018-03-21] (pol.).

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-09-29] (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-09-29] (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-09-29] (ang.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000033070444
• VIAF: 28709882
• LCCN: n91053701
• GND: 1246201828
• LIBRIS: jgvz62n25kmk7hk

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: biography/Mats-Wilander
• Universalis: mats-wilander
• БРЭ: 1913858
• NE.se: mats-wilander
• SNL: Mats_Wilander
• DSDE: Mats_Wilander