Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Massimo Taparelli, markiz d’Azeglio (ur. 24 października 1798 w Turynie, zm. 15 stycznia 1866, tamże) – włoski polityk, pisarz, historyk i malarz, zasłużony działacz na rzecz niepodległości Włoch, 1850–1852 premier Królestwa Sardynii w rządzie Wiktora Emanuela II, potem minister spraw zagranicznych, autor powieści historycznych (Hector Fieramosa, 1833, Nicolo de Lapi, 1841), pamiętników i pism politycznych. Nauczyciel Humberta I, króla Włoch w latach 1878–1900.
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Premier Królestwa Sardynii | |
| Okres | |
| Poprzednik |
Claudio Gabriele de Launay |
| Premier Królestwa Sardynii (drugi raz) | |
| Okres |
od 21 maja 1852 |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
          | |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.