Masashi Abe

Masashi Abe (jap. 阿部雅司 Abe Masashi) (ur. 13 sierpnia 1965 w Obirze^[1]) – japoński narciarz klasyczny specjalizujący się w kombinacji norweskiej, złoty medalista olimpijski i trzykrotny medalista mistrzostw świata.

Masashi Abe

阿部雅司

Data i miejsce urodzenia	13 sierpnia 1965 Obira
Klub	Tokyo Biso
Wzrost	175 cm
Debiut w PŚ	2.03 1985, Lahti (29. miejsce – Gundersen)
Pierwsze punkty w PŚ	27.02 1987, Lahti (7. miejsce – Gundersen)
Pierwsze podium w PŚ	12.03 1991, Sankt Moritz (2. miejsce – Gundersen)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia Igrzyska olimpijskie złoto Lillehammer 1994 kombinacja norweska (sztafeta) Mistrzostwa świata złoto Falun 1993 sztafeta złoto Thunder Bay 1995 sztafeta brąz Val di Fiemme 1991 sztafeta

Kariera

W Pucharze Świata Masashi Abe zadebiutował 2 marca 1985 roku w Lahti, gdzie zajął 29. miejsce w zawodach metodą Gundersena. W sezonie 1984/1985 wystąpił jeszcze jeden raz, ale także nie zdobył punktów (w sezonach 1993/1994-2001/2002 obowiązywała inna punktacja Pucharu Świata) i nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. Pierwsze pucharowe punkty zdobył blisko dwa lata po swoim debiucie - 27 lutego 1987 roku, kiedy w Lahti był siódmy w Gundersenie. W sezonie 1986/1987 punktował jeszcze raz - 6 marca w Falun był szósty. Wyniki te pozwoliły mu zająć 20. miejsce w klasyfikacji generalnej. W 1987 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Oberstdorfie, gdzie wraz z kolegami z reprezentacji zajął dziewiąte miejsce w sztafecie.

Abe był członkiem reprezentacji Japonii na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku, ale nie osiągnął tam sukcesów. Indywidualny występ zakończył na 31. miejscu, a drużynowo Japończycy zajęli dziewiąte miejsce, tracąc do zwycięzców ponad osiem minut. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Lahti Japończyk już nie wystąpił. Słabo spisywał się także w rywalizacji pucharowej, poprawiając się dopiero w sezonie 1989/1990.

Przełom w karierze Masashiego nastąpił w sezonie 1990/1991. Czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce zawodów pucharowych, przy czym 12 marca 1991 roku w Sankt Moritz po raz pierwszy stanął na podium, zajmując drugie miejsce w Gundersenie. Został tym samym pierwszym reprezentantem Japonii, który stanął na podium zawodów Pucharu Świata. W klasyfikacji generalnej uplasował się na siódmej pozycji, co było najlepszym wynikiem wśród japońskich kombinatorów. Podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme w 1991 roku zdobył swój pierwszy medal. W zawodach drużynowych Japończycy w składzie Reiichi Mikata, Masashi Abe i Kazuoki Kodama zdobyli brązowy medal. Po skokach zajmowali drugie miejsce, jednak na trasie biegu zostali wyprzedzeni przez Francuzów i ostatecznie zajęli trzecie miejsce za Austriakami i Francuzami. W konkursie indywidualnym spadł z trzeciego miejsca po skokach na jedenaste na mecie biegu.

Sezon 1991/1992 był jednym z najsłabszych w jego karierze. Na igrzyskach olimpijskich w Albertville, rozgrywanych w lutym 1992 roku wystąpił tylko w zawodach indywidualnych. Po skokach plasował się na 24. miejscu i przed biegiem tracił do lidera Klausa Ofnera z Austrii ponad trzy minuty. Na metę biegu przybiegł jednak jako trzydziesty, ze stratą ponad sześciu i pół minuty. W rywalizacji pucharowej punktował tylko raz – 21 grudnia 1991 roku w Courchevel był dziewiąty. W klasyfikacji generalnej zajął 28. miejsce.

Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1992/1993. W zawodach Pucharu Świata siedmiokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, trzykrotnie stając na podium: 19 grudnia 1992 roku w Sankt Moritz był trzeci, 8 stycznia w Schonach był drugi, a 5 marca 1993 roku w Lahti ponownie zajął trzecie miejsce. W klasyfikacji generalnej był czwarty, tracąc do trzeciego zawodnika, swego rodaka Takanoriego Kōno 18 punktów. W lutym 1993 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Falun, gdzie zdobył złoty medal w sztafecie. Japończycy w składzie: Takanori Kōno, Masashi Abe i Kenji Ogiwara zapewnili sobie zwycięstwo już na skoczni. Na mecie wyprzedzili Norwegów o ponad trzy i pół minuty, a trzecich Niemców o ponad osiem minut. Indywidualnie Masashi był drugi w konkursie skoków, ale w biegu spadł na piątą pozycję.

W zawodach pucharowych Abe startował do zakończenia sezonu 1994/1995, ale na podium już nie stanął. Najbliżej tego był 9 lutego 1995 roku, kiedy był czwarty podczas zawodów w Oslo. W tym czasie wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie zmagania indywidualne ukończył na dziesiątym miejscu. W zawodach drużynowych walka o złoto zakończyła się już na skoczni - Ogiwara, Abe i Kōno wyprzedzili Norwegów o ponad 60 punktów, co dało im przewagę ponad pięciu minut przed biegiem. Na trasie biegu Norwegowie odrobili zaledwie 18 sekund i tym samym Japończycy obronili tytuł zdobyty w Albertville dwa lata wcześniej. Trzecie miejsce przypadło Szwajcarom. Startował także rok później, podczas mistrzostw świata w Thunder Bay, gdzie w sztafecie ponownie wywalczył złoty medal. Tym razem obok niego w drużynie japońskiej wystąpili: Tsugiharu Ogiwara, Kenji Ogiwara i Takanori Kōno. Po raz kolejny reprezentanci Japonii byli najlepsi w skokach, co dało im dużą przewagę przed biegiem. Na mecie wyprzedzili Norwegów o blisko dwie minuty, a trzecich Szwajcarów o ponad pięć. Konkurs indywidualny zakończył na ósmej pozycji. Ostatni oficjalny występ zanotował 25 marca 1995 roku w Sapporo, gdzie zajął 16. miejsce w Gundersenie. W 1995 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

Igrzyska Olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
9.	24 lutego	1988	Calgary	Sztafeta K-90/3 × 10 km[2]	1:20:46,0	+8:40,3	RFN
31.	28 lutego	1988	Calgary	Gundersen K-90/15 km	38:16,8	+5:03,6	Hippolyt Kempf
30.	12 lutego	1992	Albertville	Gundersen K-90/15 km	44:28,1	+6:40,4	Fabrice Guy
10.	19 lutego	1994	Lillehammer	Gundersen K-90/15 km	39:07,9	+4:13,8	Fred Børre Lundberg
1.	24 lutego	1994	Lillehammer	Sztafeta K-90/3 × 10 km[3]	1:22:51,8	-	-

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
9.	14 lutego	1987	Oberstdorf	Sztafeta K-90/3 × 10 km[4]	1261,94	-113,48	RFN
11.	7 lutego	1991	Val di Fiemme	Gundersen K-90/15 km	41:00,6	+2:58,9	Fred Børre Lundberg
3.	8 lutego	1991	Val di Fiemme	Sztafeta K-90/3 × 10 km[5]	1:21:22,5	+1.51,9	Austria
6.	18 lutego	1993	Falun	Gundersen K-90/15 km	46:47,5	+3:14,6	Kenji Ogiwara
1.	19 lutego	1993	Falun	Sztafeta K-90/3 × 10 km[6]	1:19:25,7	-	-
8.	22 lutego	1995	Thunder Bay	Gundersen K-90/15 km	41:16,9	+1:52,0	Fred Børre Lundberg
1.	10 marca	1995	Thunder Bay	Sztafeta K-90/4 × 5 km[7]	56:20,2	-	-

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1986/1987: 20.
• sezon 1987/1988: 28.
• sezon 1989/1990: 25.
• sezon 1990/1991: 7.
• sezon 1991/1992: 28.
• sezon 1992/1993: 4.
• sezon 1993/1994: 11.
• sezon 1994/1995: 10.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	23 marca 1991	Sankt Moritz	Gundersen K90/15 km	?	2.	+6.3 s	Klaus Sulzenbacher
2.	19 grudnia 1992	Sankt Moritz	Gundersen K90/15 km	?	3.	+1:49.0 min	Kenji Ogiwara
3.	8 stycznia 1993	Schonach	Gundersen K90/15 km	?	2.	+1.0 s	Fred Børre Lundberg
4.	5 marca 1993	Lahti	Gundersen K90/15 km	?	3.	+37.1 s	Kenji Ogiwara