Marzena Skotnicówna
polska taterniczka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marzena Skotnicówna (ur. 13 października 1911 albo 11 października 1911 w Zakopanem, zm. 6 października 1929 w Tatrach) – polska taterniczka.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
taterniczka |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Była córką Marii Skotnicowej, czeskiej pisarki z Zaolzia i rzeźbiarza wykładającego w Zakopiańskiej Szkole Przemysłu Drzewnego[1].
Należała do czołowych taterniczek swego okresu, była członkinią Sekcji Taternickiej AZS w Krakowie. Najważniejsze pierwsze przejścia w jej karierze to:
- pierwsze wejście północno-zachodnią ścianą Kozich Czub (1929, z Zofią Galicówną),
- pierwsze przejście północnej ściany Małego Ostrego Szczytu,
- pierwsze przejście wschodniej krawędzi Żółtej Ściany (1929),
- pierwsze przejście północnej ściany Rywocin,
- pierwsze wejście od północy na Pięciostawiańską Turnię (1929).
Często wspinała się ze swoją młodszą siostrą Lidą. Pokonały razem między innymi północno-zachodnią ścianę Mnicha. Wraz z nią zginęła w górach, próbując pokonać południową ścianę Zamarłej Turni.
Julian Przyboś poświęcił jej wiersz Z Tatr. Pamięci taterniczki, która zginęła na Zamarłej Turni[2]. Poeta zakochał się w taterniczce, jednak nieprawdziwa jest informacja o tym, jakoby byli ze sobą zaręczeni. Skotnicówna poznała Przybosia w gimnazjum w Cieszynie – uczyła się tam w latach 1927–1929, kiedy on pracował w szkole jako nauczyciel. Postać tragicznie zmarłej taterniczki pojawiała się także w innych wierszach Przybosia[3].
Jest pochowana wraz z siostrą Lidą w Zakopanem na nowym cmentarzu przy ulicy Nowotarskiej (kwatera M4-1-1)[4].
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.