Maria Janina Okoń

Maria Janina Okoń (ur. 9 grudnia 1929 w Sielcu, zm. 17 września 2001 w Lublinie) – poetka, publicystka, pedagog, krytyk literacki, regionalistka.

Życiorys

Ukończyła Liceum Pedagogiczne w Chełmie (1950), Studium Nauczycielskie w Warszawie (1963), pedagogikę na UMCS i UW (1967) oraz studia podyplomowe z bibliotekarstwa w Instytucie Kształcenia Nauczycieli w Warszawie (1978).

Uczyła w szkołach podstawowych w Poniatówce, Leśniczówce i Świerżach (1950–1955) oraz w Domu Dziecka (1955–1957) i w Szkole Podstawowej nr 1 w Chełmie (1957–1974); była m.in. zastępcą dyrektora szkoły, wizytatorem metodykiem, bibliotekarką w Zespole Szkół Zawodowych nr 4 im. K.A. Jaworskiego, instruktorem ZHP i organizatorem szkolnych zespołów artystycznych. Na zaopatrzenie emerytalne przeszła w 1982 roku.

Członek Ligi Morskiej (1949–1951), ZNP (1950–1981), Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Chełmskiej (1961–1982), Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich (1977–1981) i Nauczycielskiego Klubu Literackiego im. Józefa Czechowicza w Lublinie, filia w Chełmie(1970–1991).

Debiutowała w 1966 recenzją w Głosie Młodzieży Wiejskiej. Pisała wiersze, fraszki, aforyzmy i rozprawy pedagogiczne. Szkice, artykuły i eseje publikowała w czasopismach ogólnopolskich i regionalnych, m.in. w Słowie Powszechnym, Nike i Kurierze Lubelskim.

Żona (1951) Longina Jana Okonia.

Zmarła 17 września 2001 r. w Lublinie, pogrzebana na cmentarzu komunalnym przy ul. Mościckiego w Chełmie.

Publikacje książkowe

• Ekslibrisy nie tylko bibliofila (1984)
• Portret Jadwigi Radlińskiej-Szczawiejowej (1985)
• Pryzmaty, biogramy chełmskiej grupy literackiej (1987)
• Krawędzie, fraszki (2002)
• Książki i ludzie, recenzje, szkice, wspomnienia (2002)
• Dwie struny, aforyzmy wydane wspólnie z mężem (2002)

Prace w dziełach zbiorowych:

• Polska powieść historyczna XX wieku (1990),
• Nie tylko pamięć (1991),
• Złote myśli ludzi wielkiego serca (2004),
• Z fraszką przez stulecia, XV – XX wiek (2005),
• Wielka księga myśli polskiej (2005),
• Podróż w głąb pamięci (2005),
• Księga fraszek (2006).

Nagrody

Ministra Oświaty i Wychowania (1965, 1972, 1977), Kuratora Oświaty (1981 i 1982). Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1986), Złotym Krzyżem Zasługi (1976), odznaką Tysiąclecia Państwa Polskiego (1966) oraz pośmiertnie, za całokształt twórczości, Srebrnym Wawrzynem Literackim.

Bibliografia

• Okoń Maria Janina – Encyklopedia Kto jest kto? New age studio, Warszawa 1993, s. 258.
• Maria Janina Okoń (1929 – 2001) - Gazeta Wyborcza w Lublinie nr 229, dnia 1 października 2001, s.6.
• Pożegnanie Marii Janiny Okoń -Kurier Lubelskinr 232, dnia 4 października 2001, s. 7.
• Z.W.Okoń: Ty jesteś Miła dniem… - Wieści Chełmskie nr 9, październik 2001, s.7.

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000071798372
• VIAF: 102053502
• NKC: ola20191034942
• PLWABN: 9810667491105606
• NUKAT: n99705031