Marek szerokolistny (Sium latifolium L.) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych. Wieloletnia roślina zielna rosnąca w szuwarach na brzegach wód w Europie i zachodniej Azji.
Systematyka[1][2] | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Podkrólestwo | |||||
Nadgromada | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Nadklasa | |||||
Klasa | |||||
Nadrząd | |||||
Rząd | |||||
Rodzina | |||||
Rodzaj | |||||
Gatunek |
marek szerokolistny | ||||
Nazwa systematyczna | |||||
Sium latifolium L. : Sp. pl. 1:251. 1753 | |||||
|
Rozmieszczenie geograficzne
Rośnie dziko w Europie (od Hiszpanii i Irlandii na wschód) oraz w Kazachstanie, na Syberii i w zachodnich Chinach. Jako gatunek introdukowany rośnie w Chile[3]. W Polsce pospolity na niżu, rzadki na pogórzu[4][5].
Morfologia
- Pokrój
- Naga roślina zielna osiągająca wysokość od 0,5 m do 1,5 m[4][6].
- Łodyga
- Prosto wzniesiona[7], wewnątrz pusta, kanciasto bruzdowana, gałęzista w górnej części[4].
- Liście
- Najniższe, zanurzone w wodzie, są 2–3-krotnie pierzaste o nitkowatych odcinkach[4]. Liście wyżej rozmieszczone na łodydze (powietrzne) są pojedynczo pierzaste, z 4–10 parami[7] lancetowatych i ostro piłkowanych listków[4] o długości 3–6 cm[7]. Długość liści powietrznych dochodzi do 40 cm[7].
- Kwiaty
- Zebrane w baldaszki, a te skupione po 10–30 tworzą baldachy złożone na szczycie pędu głównego i jego rozgałęzień. Pokrywy baldachów 5–6-listne, pokrywki baldaszków 5–8-listne. Listki są równowąskie do lancetowatych, obłonione na brzegu. Kielich ma wyraźne, szydlaste ząbki. Płatki korony są białe, okrągłe do eliptycznych, do 1,5 mm długości[4].
- Owoce
- Elipsoidalne rozłupnie o długości do 4 mm i szerokości do 3 mm. Rozłupki mają 5 grubych żeber i po 2–3 smugi między nimi. Ośka jest zrośnięta z owocami[4].
- Gatunki podobne
- Potocznik wąskolistny Berula erecta różni się obłą i kreskowaną łodygą, baldachami wyrastającymi wzdłuż łodygi naprzeciw liści, listkami podwójnie piłkowanymi[6], owocami pozbawionymi wystających żeber[4].
- Pęczyna węzłobaldachowa Helosciadium nodiflorum (i inne pęczyny) różnią się korzeniącą się w węzłach łodygą i bardzo drobnymi, niewyraźnymi ząbkami kielicha. Pęczyna węzłobaldachowa wyróżnia się także co najwyżej tylko dwoma listkami pokrywy, biało obrzeżonymi pokrywkami oraz równomiernie karbowanymi brzegami listków[6][4].
- Marek kucmerka Sium sisarum ma łodygę obłą i tylko prążkowaną oraz bardzo drobne działki kielicha[6].
Biologia i ekologia
Bylina, hemikryptofit, hydrofit. Kwitnie w lipcu i sierpniu[6].
Gatunek umiarkowanie światłolubny. Rośnie w wodzie lub na mokrej eutroficznej glebie o odczynie od obojętnego do zasadowego. Występuje w szuwarach na brzegach wód i w olszynach bagiennych[7]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Phragmitetea[8].
Roślina trująca[7].
Przypisy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.