Marcin Wojciechowski
polski dziennikarz, dyplomata Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Ryszard Wojciechowski (ur. 7 września 1975[1] w Warszawie[2]) – polski dziennikarz, reżyser filmów dokumentalnych i dyplomata, rzecznik prasowy MSZ (2013–2015), chargé d’affaires RP w Białorusi (2020–2024).
 Marcin Wojciechowski (2021) | |
| Data i miejsce urodzenia |
7 września 1975 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz, dyplomata |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
rzecznik prasowy MSZ (2013–2015), chargé d’affaires RP w Białorusi (2020–2024) |
| Pracodawca |
„Gazeta Wyborcza” (1998–2013), MSZ (od 2013) |
| Odznaczenia | |
 | |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Absolwent VII Liceum Ogólnokształcącego im. Juliusza Słowackiego w Warszawie[3] oraz Uniwersytetu Warszawskiego[4]. Od 1998 pracował jako dziennikarz „Gazety Wyborczej”, był korespondentem wojennym na Bałkanach m.in. w trakcie interwencji NATO w Jugosławii[4]. Pracował również jako korespondent w Kijowie i Moskwie[5]. Zajął się także pracą nad filmami dokumentalnymi, m.in. jako reżyser produkcji filmów Za Niemen (1999) i Czekając na Minjan (1998), poświęconych głównie tematyce historyczno-społecznej, dziejom Polaków na Wschodzie i Żydów polskich[6]. Jest również autorem artykułów opisujących relacje polsko-ukraińskie, w tym zagadnienia z okresu II wojny światowej oraz książki Pomarańczowy majdan[7]. Był także członkiem rady (2011–2012) oraz wiceprezesem zarządu (2012–2013) Fundacji Solidarności Międzynarodowej[1].
W 2013 powołany na stanowisko rzecznika prasowego Ministerstwa Spraw Zagranicznych[8]. W sierpniu 2015 został mianowany ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym RP na Ukrainie[9] w miejsce Henryka Litwina. Nie objął jednak tego stanowiska, gdyż po zmianie rządu postanowienie o jego nominacji zostało uchylone w grudniu 2015[10]. Podjął natomiast pracę na placówce w Mińsku jako radca odpowiedzialny za kontakty z mediami[11], a następnie jako zastępca ambasadora tamże[12]. W październiku 2020, po ochłodzeniu relacji polsko-białoruskich i wezwaniu do Warszawy na konsultacje ambasadora Artura Michalskiego, Marcin Wojciechowski jako chargé d’affaires przejął kierownictwo placówki[13]. W styczniu 2024 zakończył misję w Mińsku, po czym podjął pracę w centrali MSZ[14].
Odznaczenia i wyróżnienia
W 2010 został laureatem Nagrody Pojednania Polsko-Ukraińskiego[15]. W 2011 odznaczony ukraińskim Orderem „Za zasługi” III stopnia[16].
Życie prywatne
Żonaty, ojciec trzech córek. Mówi w języku angielskim, francuskim, rosyjskim i ukraińskim[17].
Publikacje książkowe
- Igor Klamkin, Lew Timofiejew, Szara strefa w Rosji, Marcin Wojciechowski (tłum.), Warszawa: Cyklady, 2003, ISBN 978-83-86859-74-0.
- Marcin Wojciechowski, Pomarańczowy majdan, Warszawa: W.A.B., 2006 (Terra Incognita), ISBN 978-83-7414-187-1.
- Adam Daniel Rotfeld, Marcin Wojciechowski, W cieniu: 12 rozmów z Marcinem Wojciechowskim, Teresa Torańska, Warszawa: Agora, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, 2012, ISBN 978-83-268-0684-1.
- Marcin Wojciechowski, Europejski wybór Białorusi: stracona szansa?, Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, 2024, ISBN 978-83-67487-82-5.
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.