Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Marcin Różalski
polski kickbokser, zawodnik muay thai i mieszanych sztuk walki (MMA) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Marcin Różalski (ur. 29 lipca 1978 w Płocku[1]) − polski zawodowy kick-bokser, zawodnik muay thai i mieszanych sztuk walki (MMA) wagi ciężkiej, mistrz świata organizacji ISKA z 2007 i WKA z 2008 w formule K-1. Były międzynarodowy mistrz KSW wagi ciężkiej z 2017 roku.
Remove ads
Remove ads
Kariera w kick-boxingu
Podsumowanie
Perspektywa
Jako amator był wielokrotnym medalistą mistrzostw Polski i Europy. W 2004 roku rozpoczął zawodowe starty w K-1[2], dochodząc do półfinału pierwszego Grand Prix Polski w tejże formule. 25 października 2004, przegrał w Paryżu, z wielokrotnym mistrzem świata i Europy w boksie tajskim Cheickiem Kongo przez TKO w 3. rundzie. 18 grudnia 2004 roku, na gali K-1 MAX Spain 2004, w hiszpańskiej Guadalajarze, wygrał przez TKO z zawodnikiem gospodarzy Damianem Garcią.
27 lutego 2005 przegrał na punkty z Przemysławem Saletą, natomiast w październiku tego samego roku został zawodowym mistrzem Polski w boksie tajskim, nokautując Krzysztofa Misiaczyka w 2. rundzie[3][4].
17 lutego 2006 doszedł do finału turnieju K-1 European League w Budapeszcie, jednak nie wystąpił w nim z powodu kontuzji, której nabawił się w wygranym, półfinałowym starciu z Ante Varnicą. Na początku marca tego samego roku, wygrał drugą edycję Grand Prix Polski, pokonując wszystkich rywali przed czasem, w tym Rafała Petertila w finałowej walce.
13 maja 2006 pokonał amerykańskiego zawodnika Ricka Roufusa jednogłośnie na punkty[5]. W kwietniu 2007 roku, przegrał z Białorusinem Siarhiejem Hurem, odpadając z turnieju K-1 Italy Oktagon.
3 marca 2007 podczas gali Angels of Fire w Płocku, zdobył zawodowe mistrzostwo świata federacji ISKA (zasady orientalne / K-1). W walce o tytuł pokonał przez techniczny nokaut Turka Yahayę Gulaya[6].
9 czerwca 2007, przegrał w finale K-1 Poland Grand Prix z Łukaszem Jaroszem przez TKO w drugiej rundzie przez niskie kopnięcia[7].
8 marca 2008 (Angels of Fire III) został drugi raz w zawodowej karierze mistrzem świata, tym razem organizacji WKA w formule K-1. Tym razem pokonał po 5 rundach przez decyzję sędziów obrońcę tytułu, reprezentującego Szwajcarię Mitata Tahirsylaja[8].
W maju 2009 roku po raz pierwszy wystąpił w oficjalnym turnieju prestiżowej organizacji K-1, zaliczanym do cyklu World GP − K-1 World Grand Prix 2009 w Łodzi. W ćwierćfinale znokautował specjalistę taekwondo, Koreańczyka Park Yong-soo, jednak musiał się później wycofać z udziału w półfinale z powodu kontuzji ręki[9].
W listopadzie 2017 roku zakończył współpracę z KSW, wiążąc się z organizacją DSF Kickboxing Challenge, gdzie po prawie dziewięciu latach powróci do startów w kickboxingu[10].
13 kwietnia 2018 na gali DSF Kickboxing Challenge 14 w Warszawie, zrewanżował się po latach Peterowi Grahamowi za porażkę na zasadach MMA 2014 roku z gali KSW 28[11].
18 czerwca 2022 podczas gali KSW 71: Ziółkowski vs. Rajewski przegrał przez TKO (cztery nokdauny) w drugiej rundzie z doświadczonym Errolem Zimmermanem[12]. Pojedynek odbył się na zasadach K-1, jednak w małych rękawicach[13].
11 października 2024 podczas walki wieczoru wydarzenia Strike King 3 w Piotrkowie Trybunalskim zmierzył się z Mariuszem Wachem[14]. O wyniku walki zadecydowali sędziowie, którzy nie przyznali zwycięstwa żadnemu z zawodników i orzekli remis[15]. Po walce ogłosił zakończenie sportowej kariery[16].
Remove ads
Kariera MMA
Podsumowanie
Perspektywa
W listopadzie 2010 roku podpisał kontrakt z organizacją Konfrontacja Sztuk Walki na występy w mieszanych sztukach walki (MMA)[17].
Zadebiutował 19 marca 2011 roku podczas gali KSW 15 w Warszawie, gdy pokonał przez techniczny nokaut Marcina Bartkiewicza (walka została przerwana z powodu rozcięcia na głowie Bartkiewicza)[18].
Dwa miesiące później, na KSW 16 Różalski po raz kolejny tryumfował z powodu kontuzji rywala, gdy walczący z nim Rosjanin Siergiej Szemietow doznał urazu ręki[19].
25 lutego 2012 roku w walce wieczoru na gali KSW 18: Unfinished Sympathy przegrał w pierwszej rundzie z Holendrem Valentijnem Overeemem[20][21] Jego pierwotnym rywalem na tym wydarzeniu miał być Jérôme Le Banner, jednak ten na kilka dni przed walką wycofał się z powodu kontuzji torebki stawowej[22].
28 września 2013 roku na KSW 24: Starcie Gigantów poddał innego kickboksera Pawła Słowińskiego duszeniem zza pleców w 1. rundzie[23][24]. Po walce został nagrodzony przez organizację pierwszym bonusem finansowym za najlepsze poddanie wieczoru[25].
22 marca 2014 roku podczas KSW 26: Materla vs. Silva III zmierzył się z Nickiem Rossboroughem[26]. W drugiej rundzie zwyciężył przez techniczny nokaut[27].
4 października 2014 roku na KSW 28: Fighters Den przegrał przez poddanie z Peterem Grahamem z powodu kontuzji kolana. Przed walką 27 maja 2016 z Mariuszem Pudzianowskim waga Różalskiego wynosiła 114,8 kg[28].
27 maja 2016 na KSW 35: Khalidov vs. Karaoglu zmierzył się z byłym strongmanem, Mariuszem Pudzianowskim[29]. W drugiej rundzie zwyciężył przez poddanie[30]. Różalski za swój występ został wyróżniony drugim bonusem w kategorii poddanie wieczoru[31].
Rok później 27 maja 2017 podczas KSW 39, które odbyło się na Stadionie Narodowym znokautował ówczesnego mistrza KSW wagi ciężkiej Fernando Rodriguesa Jr. w 16 sekundzie starcia, odbierając mu tym samym mistrzostwo[32]. Jak sam wyznał, cała akcja, która można było zobaczyć w oktagonie była trenowana specjalnie pod rywala[33]. Po zwycięstwie i zdobyciu pasa mistrzowskiego Różalski ogłosił niemal od razu, że pas zostanie zwakowany ze względu na brak jego [Różalskiego] zainteresowania pasami. Oficjalnie pas zwakował w lipcu, wręczając go właścicielowi federacji KSW, Maciejowi Kawulskiemu[34].
1 marca 2019 roku zakończył sportową karierę[35]. 7 września 2020 na oficjalnym kanale KSW (na serwisie YouTube) został opublikowany film pt. „On wraca...”, który miał sugerować powrót Różala do klatki KSW[36]. Trzy następne dni później na ten kanał zostało dodane kolejne wideo, potwierdzające powrót Różalskiego, jednak nie do największej polskiej organizacji, a do nowo powstałej Genesis, w której stoczył pojedynek na gołe pięści[37].
Remove ads
Boks
W czerwcu 2002 roku w Płocku stoczył jedyną w swej karierze zawodową walkę bokserską, gdy pokonał przez techniczny nokaut w 3. rundzie Pawła Newazila[38].
Boks na gołe pięści
23 października 2020 roku w powrocie do walk stoczył swój pierwszy pojedynek w formule boksu na gołe pięści z możliwością używania uderzeń łokciami, podczas pierwszej gali nowo powstałej organizacji Genesis[39][40]. Walkę przegrał z byłym mistrzem UFC − Joshem Barnettem, gdyż nie był zdolny wyjść do trzeciej rundy[41].
Osiągnięcia
Kick-boxing[42]
- 6-krotny amatorski mistrz Polski w kickboxingu
- amatorski wicemistrz Europy w kickboxingu
- 2005: zawodowy mistrz Polski w boksie tajskim
- 2006: K-1 European League − finalista turnieju
- 2006: II Grand Prix Polski − 1. miejsce w turnieju wagi ciężkiej
- 2007: międzynarodowy mistrz Polski w wadze ciężkiej, formuła K-1[43]
- 2007: mistrz świata ISKA w wadze ciężkiej, formuła K-1
- 2007: K-1 Poland Grand Prix − finalista turnieju wagi ciężkiej
- 2008: mistrz świata WKA w wadze superciężkiej, formuła K-1
- 2009: ćwierćfinalista K-1 World Grand Prix 2009 w Łodzi
Mieszane sztuki walki
Remove ads
Lista zawodowych walk w kick-boxingu
| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
| Remis | 22-9-2 |  Mariusz Wach |
Remis | 3 | 3:00 | Strike King 3: Różalski vs. Wach | 11.10.2024 | Piotrków Trybunalski |
Walka w wadze open. Main Event |
| Przegrana | 22-9-1 |  Errol Zimmerman |
TKO (cztery nokdauny) | 2 | 1:26 | KSW 71: Ziółkowski vs. Rajewski | 18.06.2022 | Toruń |
Walka w formule K-1 w rękawicach do MMA. Co-Main Event |
| Wygrana | 22-8-1 |  Peter Graham | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | DSF Kickboxing Challenge 14 | 13.04.2018 | Warszawa | Debiut w DSF Kickboxing Challenge |
| Wygrana | 21-8-1 |  Yong Soo Park | KO (kopnięcie w korpus) | 3 | 0:32 | K-1 World GP 2009 in Lodz | 23.05.2009 | Łódź | Ćwierćfinał turnieju K-1 World GP 2009 |
| Wygrana | 20-8-1 |  Mitat Tahirsylaj | Decyzja | 5 | 3:00 | Angels of Fire III | 08.03.2008 | Płock | Został mistrzem świata WKA w wadze superciężkiej |
| Przegrana | 19-8-1 |  Gregory Tony | Decyzja | 3 | 3:00 | Angels of Fire II | 27.10.2007 | Płock |
|
| Przegrana | 19-7-1 | Patrice Quarteron | TKO (cios kolanem) | 3 | 2:20 | A-1 World Combat Cup | 14.07.2007 |  Turcja |
|
| Przegrana | 19-6-1 | Łukasz Jarosz | TKO (niskie kopnięcia) | 2 | 1:35 | K-1 Poland Grand Prix 2007 | 09.06.2007 | Nowy Targ | Przegrał w finale turnieju K-1 Poland Grand Prix 2007 |
| Wygrana | 19-5-1 |  Siarhiej Hur | Decyzja | 4 | 3:00 | K-1 Poland Grand Prix 2007 | 09.06.2007 | Nowy Targ | Półfinał turnieju K-1 Poland Grand Prix 2007 |
| Wygrana | 18-5-1 |  Roman Kleibl | KO (prawy sierpowy) | 3 | 0:44 | K-1 Poland Grand Prix 2007 | 09.06.2007 | Nowy Targ | Ćwierćfinał turnieju K-1 Poland Grand Prix 2007 |
| Przegrana | 17-5-1 | Siarhiej Hur | Decyzja | 3 | 3:00 | K-1 Italy Oktagon 2007 | 14.04.2007 |  Mediolan | Przegrał w ćwierćfinale turnieju K-1 Italy Oktagon |
| Wygrana | 17-4-1 |  Yahya Gülay | TKO (poddanie przez narożnik) | 5 | 2:00 | Angels of Fire | 03.03.2007 | Płock | Został mistrzem świata ISKA w wadze ciężkiej, formuła K-1 |
| Wygrana | 16-4-1 |  David Keclik | Decyzja | 3 | 3:00 | Night of Glory | 06.01.2007 | Nowy Targ | Został międzynarodowym mistrzem Polski w wadze ciężkiej, formuła K-1 |
| Wygrana | 15-4-1 |  Abdullah Selam | KO (wysokie kopnięcie i ciosy pięściami) | 1 | 1:37 | A-1 Final | 04.11.2006 | Stambuł |
|
| Wygrana | 14-4-1 | Andrej Zurawkow | Decyzja | 3 | 3:00 | K-1 Fighting Network RIGA | 04.11.2006 |  Ryga |
|
| Wygrana | 13-4-1 |  Rick Roufus | Decyzja | 3 | 3:00 | Best of the Best II | 13.05.2006 | Warszawa |
|
| Wygrana | 12-4-1 | Rafał Petertil | TKO (przerwanie przez narożnik) | 1 | 3:00 | II Grand Prix Polski | 04.03.2006 | Wrocław | Wygrał II Grand Prix Polski |
| Wygrana | 11-4-1 | Artur Kowalczyk | TKO (cios pięścią) | 1 | 2:24 | II Grand Prix Polski | 04.03.2006 | Wrocław | Półfinał II Grand Prix Polski |
| Wygrana | 10-4-1 | Mariusz Kornacki | TKO | 2 | 3:00 | II Grand Prix Polski | 04.03.2006 | Wrocław | Ćwierćfinał II Grand Prix Polski |
| Wygrana | 9-4-1 |  Ante Varnica | Decyzja | 4 | 3:00 | K-1 European League 2006 | 17.02.2006 |  Budapeszt | Z powodu kontuzji nie wystąpił w finale turnieju K-1 European League 2006 |
| Wygrana | 8-4-1 | Brunner Tihamer | Decyzja | 3 | 3:00 | K-1 European League 2006 | 17.02.2006 | Budapeszt |
|
| Przegrana | 7-4-1 | Ashwin Balrak | Decyzja | 3 | 3:00 | Fights at the Border IV | 10.12.2005 |  Lommel | Przegrał w półfinale turnieju Fights at the Border IV |
| Wygrana | 7-3-1 | Ahmet Jattari | Decyzja | 3 | 3:00 | Fights at the Border IV | 10.12.2005 | Lommel |
|
| Wygrana | 6-3-1 | Krzysztof Misiaczyk | KO | 2 | ? | Gala Boksu Tajskiego | 08.10.2005 | ? | Zdobył tytuł mistrza Polski w boksie tajskim |
| Remis | 5-3-1 | Birol Topuz | Remis | 3 | ? | A-1 Stambuł Turcja vs. Świata | 01.10.2005 | Stambuł |
|
| Wygrana | 5-3 | Karl Dubus | TKO | 3 | 3:00 | A-1 World Combat Cup | 30.04.2005 | Lyon |
|
| Przegrana | 4-3 | Przemysław Saleta | Decyzja | 3 | 3:00 | Boxing Europe & Glormax | 27.02.2005 | Włocławek |
|
| Wygrana | 4-2 |  Damian Garcia | TKO | 2 | ? | K-1 MAX Spain 2004 | 18.12.2004 | Guadalajara |
|
| Przegrana | 3-2 | Cheick Kongo | TKO (ciosy kolanami) | 3 | ? | Muay Thai Tournament | 25.09.2004 | Paryż |
|
| Wygrana | 3-1 |  Wasiliew | TKO (przerwanie przez narożnik) | 6 | ? | Turniej Muay Thai | 02.07.2004 | Kłajpeda |
|
| Wygrana | 2-1 | Claudius Agape | KO (wysokie kopnięcie) | 1 | 0:30 | Ultimate Thai 2 | 28.02.2004 | Massy |
|
| Przegrana | 1-1 | Rafał Petertil | Decyzja | 3 | 3:00 | Grand Prix Polski | ??.??.2004 | Wrocław | Przegrał w półfinale Grand Prix Polski |
| Wygrana | 1-0 | ? | ? | ? | ? | Grand Prix Polski | ??.??.2004 | Wrocław | Debiut w zawodowym kick-boxingu. Ćwierćfinał Grand Prix Polski |
Remove ads
Lista zawodowych walk w MMA
Remove ads
Lista walk w boksie
Lista walk w boksie na gołe pięści
Inne informacje
W 2020 roku wraz z Bartoszem Fabińskim wziął udział w reality show „Ameryka Express”[44][45].
W maju 2024 roku zapowiedział wydanie swojej biografii. Za pracę nad merytoryczną formą treści zawartych w książce odpowiada reporter Jarek Świątek[46]. Sprzedaż książki pt. „Różal - Instrukcja Samodestrukcji” wystartowała we wrześniu[47].
Deklaruje się jako satanista[48].
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads