Marazm

Marazm (gr. μαρασμός marasmós – gaśnięcie, uwiąd) – w medycynie oznacza stan wyniszczenia organizmu, niekiedy ze zmianami w korze mózgowej, prowadzące do zmniejszenia sprawności myślenia i apatii; także oznacza apatię; depresję; przygnębienie^[1].

Dziecko cierpiące na niedożywienie typu marasmus (Indie, 1972)

Potocznie słowo oznacza zastój, bezwład, przekonanie o niemożności zrobienia czegokolwiek.

Marazm – metaforyczna wizja marazmu na plakacie

Niedożywienie typu marasmus

Terminem tym określa się też łagodne niedożywienie powstałe w wyniku niedoborów białkowo-kalorycznych w diecie^[2]. Przyczyną tego typu niedożywienia może być długotrwałe głodzenie, urazy lub stany pooperacyjne. Następstwa niedożywienia typu marasmus obejmują^[2]:

• zmniejszenie masy ciała kosztem masy mięśniowej;
• zmniejszenie antropometrycznych wskaźników odżywienia białkowego;
• osłabienie siły mięśniowej;
• niedokrwistość;
• spadek odporności;
• upośledzenie oddychania, krążenia, trawienia i wchłaniania pokarmu;
• suchą, pomarszczoną skórę;
• starczy wygląd twarzy;
• znaczne upośledzenie wzrostu u dzieci;
• obniżenie ciepłoty ciała (z wyjątkiem stanów infekcji);
• rzadkie włosy.

W niedożywieniu typu marasmus nie występują obrzęki ani stłuszczenie wątroby, a hipoalbuminemia jest mniej wyraźna w porównaniu do niedożywienia typu kwashiorkor^[2]. Często zostaje zachowane dobre łaknienie^[2].

Zobacz też

• Zaburzenia odżywiania