Mała

Mała – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie ropczycko-sędziszowskim, w gminie Ropczyce^[6][4].

Mała

wieś
Widok na wieś od południa
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	ropczycko-sędziszowski
Gmina	Ropczyce
Liczba ludności (2011)	1391[1][2]
Strefa numeracyjna	17
Kod pocztowy	39-107[3]
Tablice rejestracyjne	RRS
SIMC	0660021[4]
Położenie na mapie gminy Ropczyce Mała
Położenie na mapie Polski Mała
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Mała
Położenie na mapie powiatu ropczycko-sędziszowskiego Mała
49°57′50″N 21°30′18″E[5]
Strona internetowa

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mała, po jej zniesieniu w gromadzie Niedźwiada. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.

Miejscowość jest siedzibą parafii św. Michała Archanioła, należącej do dekanatu Wielopole Skrzyńskie, diecezji rzeszowskiej^[7].

Części wsi

Integralne części wsi^[6][4]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0660038	Budzikówka	część wsi
0660044	Dział	część wsi
0660050	Dziedzicówka	część wsi
0660067	Góra	część wsi
0660073	Granice	część wsi
0660080	Jamszcze	część wsi
0660096	Kamieniec	część wsi
0660104	Kociemyśl	część wsi
0660110	Madejówka	część wsi
0660127	Miasto	część wsi
0660133	Miklosówka	część wsi
0660140	Od Braciejowej	część wsi
0660156	Orkiszówka	część wsi
0660162	Piterówka	część wsi
0660179	Pod Pomnik	część wsi
0660185	Podjamszcze	część wsi
0660191	Podkociomyśle	część wsi
0660200	Porąbka	część wsi
0660216	Pustki	część wsi
0660222	Rzeki	część wsi
0660239	Zagórze	część wsi

Historia

Z Małej wywodzą się dwie znane postacie: Tadeusz Sinko, prof. Uniwersytetu Jagiellońskiego, nauczyciel greki i łaciny oraz prof. Wojciech Durek, artysta rzeźbiarz. Po ukończeniu edukacji w Polsce i studiach w Wiedniu, prof. Durek powrócił do rodzinnej wsi. Chciał po sobie pozostawić w Małej jakąś pamiątkę. W porozumieniu z ówczesnym proboszczem księdzem Józefem Kuczkiem i przy pomocy miejscowej ludności postanowił postawić na najwyższym wzgórzu figurę Chrystusa Króla. Cokół stanął w 1937 roku. Figurę została odlana z betonu. W czasie II wojny światowej przetrwała nie uszkodzona. Po wojnie sowieccy żołnierze strzelali do figury Chrystusa. Uszkodzone zostały: głowa, szyja i jedna dłoń. Uszkodzenia zostały szybko naprawione przez autora rzeźby.^[8]. Według innej relacji uszkodzenia figury dokonali żołnierze niemieccy^[9].

Pomnik został wzniesiony jako wotum dziękczynne za uratowanie wsi Mała od klęski gradobicie, które spustoszyło sąsiednie miejscowości (za informacją z tablicy przy pomniku)

Kilka razy do roku pod figurą odbywają się nabożeństwa z udziałem młodzieży. W okresie Wielkiego Postu odprawiana jest droga krzyżowa. Istnieje prawdopodobieństwo, że Wojciech Durek zaczerpnął wzór figury podobnej do 30-metrowej figury Chrystusa, górującego nad Rio de Janeiro ze wzgórza Corcovado, zbudowanej w 1931 roku. Był to jedyny taki pomnik w Polsce do dnia 6 listopada 2010 roku, kiedy to w Świebodzinie stanął 33-metrowy, największy na świecie Pomnik Chrystusa Króla.

• 
  Zabytkowy kościół parafialny
• 
  Pomnik Chrystusa Króla
• 
  Pomnik poległych w latach 1914-20

Zabytki

• Kościół św. Michała Archanioła - został wzniesiony końcem XVI wieku. Położony na wzniesieniu, wielokrotnie przebudowywany. Niewielka drewniana budowla, jednonawowa z węższym zamkniętym trójbocznie prezbiterium. Tuż przy kościele znajduje się cmentarz parafialny o powierzchni 2 ha, a na nim murowana kaplica wybudowana w 1847 roku (nr rej.: A-560 z 23.08.1979)^[10].
• Pomnik Chrystusa Króla - monument o konstrukcji żelbetowej zbudowany w 1937 roku, autorstwa Wojciecha Durka. Figura wraz z postumentem ma 17,5 m wysokości. Usytuowana na wzgórzu, w roku 2007 wygrała w plebiscycie Nowin na „Siedem cudów Podkarpacia”^[11].
• Resztki parku dworskiego - założony w pierwszej połowie XIX wieku. Obecnie można jedynie oglądać pozostałości parku krajobrazowego w postaci starodrzewia: lip, kasztanów i dębów (nr rej.: 1256 z 3.11.1992)^[10].
• Kapliczki pochodzące z połowy XIX wieku.

Bibliografia

• Informacje o Małej w serwisie Urzędu Miejskiego Ropczyce [dostęp 31 sierpnia 2011]