MESM

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

MESM (ukr. MEOM, Мала Електронна Обчислювальна Машина.; ros. МЭСМ, Малая Электронно-Счетная Машина.: 'Mała Elektroniczna Maszyna Licząca’) był pierwszym uniwersalnie programowalnym elektronicznym komputerem w ZSRR. Niektórzy badacze podają, że był to także pierwszy komputer w kontynentalnej Europie, nawet jeśli elektromechaniczne komputery (Z2, Z3 i Z4) i szwedzki BARK poprzedzały go[1].

Szybkie fakty Producent, Premiera ...
MESM
MEOM, МЭСМ
Producent

Kijowski Instytut Elektrotechnologii

Premiera

1950

Koniec produkcji

1959

Procesor

6000 lamp elektronowych, 5 kHZ

Wymiary

od 8 do 10 metrów długości i około 2 metrów wysokości

następca:
BESM
Zamknij

Podstawowe informacje

MESM został stworzony przez zespół naukowców pod przewodnictwem Sergieja Lebiediewa z Kijowskiego Instytutu Elektrotechnologii w Ukraińskiej SRR w Feofaniji (w pobliżu Kijowa)[1].

Oryginalnie, MESM był pomyślany jako próba stworzenia Dużej Elektronicznej Maszyny Liczącej i litera „M” w nazwie oznaczała „model” (prototyp).

Praca nad tą maszyną była czysto naukowa, w celu eksperymentalnego przetestowania zasad tworzenia uniwersalnych cyfrowych komputerów. Po pierwszych sukcesach i w celu spełnienia rozlicznych potrzeb rządowych, zdecydowano się na finalizację projektu budowy tego komputera, aby mogła ona pomóc w obliczeniach związanych z radziecką bombą atomową[2] (co nazwano eufemistycznie „rozwiązywaniem prawdziwych problemów”). Projekt stał się w pełni operacyjny w 1950[3][4]. Posiadał około 6000 lamp elektronowych i wymagał około 25 kW mocy. Mógł wykonywać około 3000 operacji na minutę[5].

Konstrukcja i historia użycia

Podsumowanie
Perspektywa
Thumb
Współczesny widok budynku w Feofaniji (obecny adres: Ulica Naukowiec Lebiediewa 19), gdzie stworzono MESM.
  • Podstawowa architektura komputera była gotowa pod koniec 1949 r. To samo można powiedzieć o paru schematycznych diagramach bardziej szczegółowych części.
  • 1950 komputer zamontowano w dwupoziomowym budynku w Feofanii, gdzie przed 2 Wojną Światową swoją lokalizację miał szpital psychiatryczny.
  • 6 listopada 1960 zespół dokonał pierwszego testu komputera. Zadanie wyglądało następująco:
  • 4 stycznia 1951. Wykonano pierwsze użyteczne obliczenia. Obliczono silnię, podniesiono liczbę do potęgi. Komputer pokazano specjalnej komisji Akademii Nauk ZSRR. Zespołem przewodził Mstisław Kiełdysz
  • 25 grudnia 1951. Komputer przeszedł pozytywnie oficjalny test rządowy. Akademia Nauk ZSRR i Mstisław Kiełdysz zaczęli regularną pracę na MESM.
  • Komputer był w użytku do 1957 r. Po tej dacie przeniesiono go do Politechniki Kijowskiej imienia Igora Sikorskiego, gdzie był używany w celach treningowych.
  • W 1959 r. zrezygnowano z używania MESM.

“Komputer rozłożono na kawałki, z których stworzono zestaw podpórek. Ostatecznie wszystkie one zostały wyrzucone na śmietnik” wspominał potem Borys Malinowski(inne języki).

Wiele z lamp elektronowych i innych komponentów pozostałych po MESM są przechowywane przez Fundację Historii i Rozwoju Informatyki i Technologii w Kijowskim Domu Naukowców Narodowej Akademii Nauk Ukrainy.

Zastosowanie

Podsumowanie
Perspektywa

W latach 1952–1953 MESM posłużyła do rozwiązania następujących problemów fizycznych i informatycznych[6]:

  • zestawienie tabel do statystycznej kontroli akceptacji (B. W. Gnedenko, wykonawczyni K. L. Juszczenko),
  • dynamiczne problemy teorii sprężystości (O. J. Iszliński, wykonawca O. A. Juszczenko),
  • dobór optymalnych parametrów lin kopalnianych (G. I. Sawin, O. J. Iszliński, wykonawca O. A. Juszczenko),
  • wyznaczanie obszarów stabilności systemów elektroenergetycznych, w szczególności Kuibyszew HPP (L. W. Cukernik, wykonawcy B. C. Koroluk, K. L. Juszczenko),
  • obliczanie naprężeń termicznych konstrukcji budowlanych (A. D. Kovalenko, wykonawczyni K. L. Juszczenko),
  • przetwarzanie obserwacji geodezyjnych (N. I. Jakubetskaja, wykonawczyni K. L. Juszczenko),
  • obliczenia problemów syntezy amoniaku (wykonawca L. N. Iwanienko),
  • szacowanie objętości robót ziemnych przy projektowaniu dróg (A. K. Kawkin, wykonawcy K. L. Juszczenko, L. M. Iwanienko, A. M. Sybriko),
  • optymalizacja przebiegu głównych linii elektroenergetycznych wysokiego napięcia, w szczególności Kujbyszew HPP – Moskwa (B. W. Gnedenko, K. L. Juszczenko) – 1952,
  • balistyka zewnętrzna (M.W. Keldysz, J. O. Mitropolski and O. A. Juszczenko, wykonanie: K. L. Juszczenko, M. R. Szura-Bura, J. D. Szmyglewski),
  • mechanika nieliniowa (J. O. Mitropolski, wykonawca O. A. Juszczenko),
  • obliczanie naprężeń termicznych konstrukcji budowlanych (A. D. Kowalenko, wykonawczyni K. L. Juszczenko).

Podczas badań z użyciem MESM Kateryna Juszczenko opracowała eksperymentalny program programistyczny, w czasie opracowywania którego zdobyła doświadczenie, które wykorzystała przy implementacji kompilatorów Adresowego Języka Programowania[6].

Wykorzystanie MESM miało ogromne znaczenie dla rozwiązania najważniejszych problemów gospodarki narodowej, przemysłu obronnego i kosmicznego ZSRR, a unikalna architektura wpłynęła na architekturę komputerów budowanych później. Prace nad MESM przyczyniły się do powstania programowania wysokiego poziomu i wynalazku z najpotężniejszego wynalazku spośród wszystkich nowoczesnych technologii programistycznych – pośredniego adresowania i adresów najwyższej rangi (wskaźników)[6].

Specyfikacja systemowa

Podsumowanie
Perspektywa
  • Jednostka arytmetyczno-logiczna
  • Kodowanie liczb
  • Instrukcje
    • 20 binarnych bitów na komendę
      • Pierwsze 4 bity – kod operacji
      • Następne 5 bitów – pierwszy adres operandu, następne 5 to drugi adres operandu
      • Ostatnie 6 bitów – adres wyniku operacji
      • Wspierano poniższe typu instrukcji
        • Dodawanie
        • Dodawanie z przeniesieniem
        • Odejmowanie
        • Mnożenie
        • Dzielenie
        • Przesunięcie binarne
        • Porównywanie
        • Porównywanie wartości absolutnych
        • Transfer kontroli
        • Odczytywanie pamięci bębnowej
        • Stop
  • RAM
    • bazująca na przerzutnikach
    • Separacja danych i kodu
      • 31 słów na dane
      • 63 słów na kod
  • ROM
      • 31 słów na dane
      • 63 słów na kod
  • Taktowanie
    • 5 kHz
  • Moc obliczeniowa
    • Około 3000 operacji na minutę (pełen czas jednego cyklu to 17.6 ms; operacje dzielenia trwały od 17.6 do 20.8 ms)

Ten komputer zbudowano z 6000 lamp elektronowych, w tym z około 3500 triod i 2500 diod. Zajmował on 60 m² przestrzeni i używał około 25 kW mocy.

Dane wczytywano z kart perforowanych lub wpisywano korzystając z łączników elektrycznych. Dodatkowo, komputer mógł korzystać z pamięci bębnowej, która mogła pomieścić do 5000 kodów liczb lub poleceń.

Korzystano z elektromechanicznej drukarki jako urządzenia wyjścia.

Zobacz też

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.