Lucyn

Lucyn (łot. Ludza, niem. Ludsen, est. Lutsi, biał. Люцын, ros. Люцин /do 1920/, obecnie Лудза) – miasto na Łotwie w historycznej Łatgalii, nad Jeziorem Lucyńskim (dawniej zwanym też jez. Łuża). Stolica gminy Ludza (łot. – Ludzas novads). Znajdują się tu ruiny zamku krzyżackiego wzniesionego w XIV wieku^[2].

Lucyn

Ludza

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lucynie
Herb
Państwo	Łotwa
Gmina	Lucyn
Populacja (2016) • liczba ludności • gęstość	8718[1] 827,9 os./km²
Nr kierunkowy	657
Kod pocztowy	5701
Położenie na mapie Łotwy Lucyn
56°32′47″N 27°43′37″E
Strona internetowa

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Lucyn

Ruiny zamku

W mieście jest stacja kolejowa Lucyn.

Historia

Miejscowość wzmiankowana w 1177, prawa miejskie otrzymała w roku 1777. Od 1582 roku do I rozbioru Polski miasto znajdowało się na obszarze Województwa wendeńskiego później inflanckiego I Rzeczypospolitej. W 1772 roku w mieście żyło 195 mieszkańców (w większości katolików oraz nie więcej jak 32 żydów)^[3]. W 1864 roku miasto liczyło blisko 3530 mieszkańców, w tym 1200 katolików, 37 protestantów, 54 raskolników, 416 prawosławnych (głównie żołnierze i urzędnicy rosyjscy) oraz 1778 żydów^[3]. W 1880 roku spis ludności wykazał 5258 mieszkańców i 750 domów^[3]. Pod koniec XIX wieku miasto administracyjnie należało do guberni witebskiej i w 1897 roku liczyło 3919 mieszkańców (jednak według spisu ludności z 1881 r. w 754 domach zamieszkiwało tam 5258 osób).

Podczas okupacji hitlerowskiej, w lipcu roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1000 osób. W 2 kwietnia roku Niemcy ostatecznie zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano nad jeziorem Crima. Sprawcami zbrodni byli policjanci żydowscy dowodzeni przez oficerów niemieckich^[4].

Urodzeni w Lucynie

• 29 listopada 1864 – Karol Bohdanowicz, polski geolog.
• 1763 – Jakow Kulniew, rosyjski dowódca wojskowy.
• 27 maja 1876 – Ferdynand Ossendowski, polski pisarz i podróżnik, chemik i geolog.
• 17 lub 18 czerwca 1894 – Leonid Dobyczin, rosyjski prozaik.

Miasta partnerskie

• Międzyrzec Podlaski, Polska

Zobacz też

• Białoruskie Gimnazjum Państwowe w Lucynie

Przypisy

1. «Latvijas iedzīvotāju skaits pašvaldībās pagastu dalījumā». pmlp.gov.lv. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-22)]..
2. Według encyklopedii Orgelbranda w 1339, a według Słownika geograficznego Król. Pol. – w 1399.
3. Przegląd Powszechny, Nr 1, rok 1884, s. 34.
4. Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1016.

Linki zewnętrzne

• Lucyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 462.
• Gustaw Manteuffel: Lucyn w Inflantach (1884) w bibliotece Polona

Kontrola autorytatywna (miasto):

• VIAF: 140783553
• LCCN: n85116592
• GND: 4441074-8
• NKC: xx0154048
• J9U: 987007562356605171
• LNB: 000041734

Encyklopedie internetowe:

• PWN: 3934363
• VLE: ludza