Losartan

Losartan (łac. losartanum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, hamujący działanie angiotensyny II poprzez blokadę receptora angiotensynowego typu 1 (AT₁).

Losartan

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C22H23ClN6O
Masa molowa	422,91 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	114798-26-4
PubChem	3961
DrugBank	DB00678
SMILES CCCCC1=NC(=C(N1CC2=CC=C(C=C2)C3=CC=CC=C3C4=NNN=N4)CO)Cl
InChI InChI=1S/C22H23ClN6O/c1-2-3-8-20-24-21(23)19(14-30)29(20)13-15-9-11-16(12-10-15)17-6-4-5-7-18(17)22-25-27-28-26-22/h4-7,9-12,30H,2-3,8,13-14H2,1H3,(H,25,26,27,28) InChIKey PSIFNNKUMBGKDQ-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Temperatura topnienia 183,5-184,5 °C[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2016-11-21] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów losartan potasu Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS (na podstawie podanej karty charakterystyki). NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[2] 0 0 0
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	C09CA01 C09DA01 C09DB06
Stosowanie w ciąży	kategoria D[3] C, D[4]
Farmakokinetyka Biodostępność 33%[4] Okres półtrwania 2h[4] Wiązanie z białkami osocza i tkanek 99%[4] Metabolizm wątrobowy [4] Wydalanie 35% z moczem, 58% z żółcią[4]
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustna Objętość dystrybucji 34 l[5]

Aktywność biologiczna

Losartan pierwszy zarejestrowany sartan^[6]}, antagonistą receptora angiotensyny II^[5], działający poprzez blokadę receptora angiotensynowego typu 1 (AT₁)^[6], nie posiadający własnej aktywności wewnętrznej^[4]. Losartan podlega efektowi pierwszego przejścia i jest metabolizowany w 14% do czynnego metabolitu kwasu karboksylowego losartanu, natomiast pozostała część do nieczynnych metabolitów^[4][5]. Biologiczny okres półtrwania losartanu wynosi 2 godziny, natomiast okres półtrwania czynnego metabolitu wynosi 6-9 godzin^[4].

Zastosowanie

• leczenie pierwotnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat^[5]
• leczenie chorób nerek u pacjentów dorosłych z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 z białkomoczem ≥ 0,5 g/dobę, jako składowa leczenia przeciwnadciśnieniowego^[5]
• leczenie przewlekłej niewydolności serca (u dorosłych pacjentów), gdy leczenie inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę (ACE) nie jest właściwe z powodu występowania złej tolerancji, zwłaszcza kaszlu, lub przeciwwskazania (u pacjentów z niewydolnością serca, których stan został ustabilizowany podczas stosowania inhibitora ACE, nie należy zmieniać leczenia na losartan, frakcja wyrzutowa lewej komory serca u pacjentów powinna wynosić ≤ 40%, a ich stan kliniczny powinien być ustabilizowany podczas leczenia zgodnego ze standardami dla przewlekłej niewydolności serca)^[5]
• zmniejszenie ryzyka wystąpienia udaru mózgu u pacjentów dorosłych z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory serca potwierdzonym w EKG^[5]

Losartan jest dopuszczony do obrotu w Polsce zarówno w postaci preparatów prostych, jak i złożonych z amlodypiną oraz hydrochlorotiazydem(2016)^[7].

Działania niepożądane

Losartan może powodować następujące działania niepożądane, występujące ≥1/1000 (bardzo często, często i niezbyt często)^[5]:

• niedokrwistość
• zawroty głowy
• senność
• ból głowy
• zaburzenia snu
• palpitacja
• choroba niedokrwienna serca
• hipotensja ortostatyczna
• duszność
• kaszel
• ból brzucha
• zaparcie
• biegunka
• nudności
• wymioty
• nadwrażliwość skórna
• świąd
• niewydolność nerek
• osłabienie
• zmęczenie
• hiperkaliemia