Linia kolejowa Psków – Skangali

Linia kolejowa Psków – Skangali – linia kolejowa w Rosji łącząca stację Psków Pasażerski ze stacją Skangali i z granicą państwową z Łotwą. Zarządzana jest przez region petersbursko-witebski Kolei Październikowej (część Kolei Rosyjskich).

Linia kolejowa

Psków – Skangali
Dane podstawowe
Zarządca	Koleje Rosyjskie
Długość	119,33 km
Rozstaw szyn	1520 mm
most na rzece Czeriocha
Historia
Rok otwarcia	1862
Przebieg Legenda eksploatowana / istniejąca   zlikwidowana / rozebrana lub planowana kolej metro lub kolej lekka stacja kolejowa/stacja metra przystanek stacja bez ruchu pasażerskiego ładownia, posterunek ruchu itp przystanek częściowo używany koniec linii odcinek odcinek w tunelu odcinek na estakadzie wiadukt most tunel pod wodą zmiana kilometrażu granica państwowa / inna mijanka przejazd kolejowo-drogowy przeprawa promowa     odcinek zelektryfikowany   ↑ Ługa – Psków ↑ Petersburg → Dno – Psków 273,47 Psków Pasażerski ← Psków – Pieczory 274,30 Psków Towarowy → Dno – Psków 275,98 Psków Turistskij rzeka Czeriocha 280,20 Czeriocha 284 km Sołowji 286,16 287 km 291,40 Striemutka 294 km 298,99 Czerskaja 302,40 303 km 308,47 308 km 310,03 Dułowskaja 318,80 Szczepiec 325,64 Ostrow rzeka Wielikaja 332 km 337,91 Brianczaninowo 343,00 Golcewo 348,84 349 km ↑  ZSRR ↓  Łotwa (1918 - 1940)[1] 353,36 Ritupe 359,5 Piragi 367,8 Pytałowo ← Pytałowo – Gulbene 374,6 Biełkino 382,64 Punduri 390,4 391 km 392,8 Skangali ↑  Rosja granica państwa (RUS/LV) ↓  Łotwa ↓ Kārsava – Rzeżyca ↓Warszawa

Linia położona jest w obwodzie pskowskim. Na całej długości jest niezelektryfikowana i jednotorowa.

Historia

Linia została otwarta 15 grudnia^?/27 grudnia 1862 jako fragment Kolei Warszawsko-Petersburskiej, pierwotnie będąc linią dwutorową^[2]. Początkowo linia leżała w Imperium Rosyjskim, w latach 1918 - 1940 przedzielona była granicą łotewsko-sowiecką^[1], następnie w całości w Związku Sowieckim (1940 - 1991). Od 1991 znajduje się w granicach Rosji.

Do 1992 należący do 1940 do Łotwy odcinek Pytałowo – Skangali podlegał pod Kolej Bałtycką^[a], mimo iż leżał na terytorium Rosyjskiej FSRR. Po odzyskaniu przez Łotwę niepodległości w 1991 i reaktywacji Kolei Łotewskich w tym samym roku, przez kilka miesięcy odcinek był zarządzany przez łotewskie przedsiębiorstwo. Zgodnie z podpisaną 25 lutego 1992 (ale obowiązującą od 1 stycznia 1992) umową pomiędzy Ministerstwem Transportu Republiki Łotewskiej a Ministerstwem Transportu Federacji Rosyjskiej, stacje leżące po rosyjskiej stronie granicy zostały przekazane Kolejom Rosyjskim, które włączyły je do Kolei Październikowej. Umowa ta spotkała się z krytyką części posłów łotewskiego Sejmu^[3][4].

Uwagi

1. Kolej Bałtycka, będąca częścią Kolei Radzieckich, obejmowała infrastrukturę kolejową na terytoriach współczesnych Łotwy, Estonii, Litwy i części Rosji (w tym w obwodzie królewieckim), które przypadły Związkowi Sowieckiemu po II wojnie światowej

Przypisy

1. 1936 Запад СССР - РККА 1:200K. [dostęp 2022-12-27]. (ros.).
2. Schemat dróg żelaznych europejskiej części Rosji (1912). [dostęp 2022-12-27]. (ros.).
3. V Sesja Plenarna Sejmu Republiki Łotewskiej. 30 marca 1994. Odpowiedź ministra transportu A. Gūtmanisa na pytanie Sejmu. Sejm Republiki Łotewskiej. [dostęp 2022-12-27]. (łot.).
4. Dzelzceļa stacijas un pieturas punkti līnijā Rītupe - Zemgale. spoki.lv. [dostęp 2022-12-27]. (łot.).

Bibliografia

• Участок Псков-Пассажирский — Скангали. railwayz.info. [dostęp 2022-12-27]. (ros.).
• Google Maps
• 2001 Карта России. [dostęp 2022-12-27]. (ros.).