Loading AI tools
rugbysta Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Liam Williams (ur. 9 kwietnia 1991 r. w Morriston[1][5][6] w hrabstwie Swansea) – walijski rugbysta występujący na pozycji obrońcy lub skrzydłowego. Reprezentant kraju, dwukrotny uczestnik pucharu świata, członek drużyny British and Irish Lions.
 | |||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Liam Brian Williams[1] | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim | |||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
9 kwietnia 1991 | ||||||||||||||||
| Wzrost | |||||||||||||||||
| Rugby union | |||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Reprezentacja narodowa[infobox 2] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Pierwszy kontakt z rugby Williams miał w wieku lat sześciu[9] w młodzieżowych grupach miejscowego klubu Waunarlwydd R.F.C.[3][4] Ze swoją pierwszą drużyną dotarł do finału West Wales Cup[2], jednak w ocenie sztabu szkoleniowego Ospreys był zbyt mało uzdolniony, by otrzymać zaproszenie do klubowej akademii[4][10][11]. W ekipie Waunarlwydd zadebiutował w rozgrywkach seniorów[12], jednocześnie przez trzy lata praktykując jako monter rusztowań w zakładach metalurgicznych Margam w Port Talbot[4][11][12].
Latem 2010 roku dołączył do półamatorskiego Llanelli R.F.C.[2][3] W trakcie sezonu wystąpił w 22 meczach pierwszej drużyny[2].
W 2011 roku podpisał kontrakt z ekipą Scarlets z Pro12, debiutując w spotkaniu z Connacht Rugby[2]. W pierwszym sezonie w 26 występach zdobył osiem przyłożeń[3]. Był także nominowany do miana odkrycia turnieju podczas zmagań o Anglo-Welsh Cup[3][13][5]. W europejskich rozgrywkach zadebiutował w spotkaniu z Castres Olympique już w listopadzie 2011 roku[14]. W drużynie Scarlets występował przez sześć sezonów, w trakcie których w czerwonej koszulce zanotował 140 punktów w 75 ligowych spotkaniach[7]. Swój największy sukces osiągnął jednak w ostatnim meczu, kiedy to po zwycięstwie nad irlandzkim Munster Scarlets sięgnęli po pierwszy od 2004 roku tytuł mistrzowski. Williams zdobył wówczas pierwsze przyłożenie finału[5][15][16].
Wraz z początkiem sezonu Williams przeniósł się do angielskiej drużyny Saracens F.C. Informację tę podano do publicznej wiadomości już w styczniu 2017 roku[17]. W debiutanckim sezonie występował głównie na skrzydle, skąd zdobył siedem przyłożeń[8]. Ze swoim nowym zespołem wywalczył mistrzostwo Anglii, jednak wobec urazu ramienia, jakiego doznał w ostatnim meczu sezonu zasadniczego, nie był w stanie wystąpić w fazie pucharowej[18][19][20]. Podobnie we wcześniejszej fazie rozgrywek kontuzja pachwiny zmusiła go do niemal trzymiesięcznej przerwie w grze[20]. W pierwszym spotkaniu nowego sezonu 2018/2019, przeciw Bristol Bears Williams jako rezerwowy zdobył hattrick przyłożeń; wyczyn ten powtórzył – już jako zawodnik podstawowego składu – w meczu z Bath[8]. Ostatecznie Saracens ponownie okazali się najlepsi w kraju, a Williams zdobył jedno z przyłożeń w finałowym pojedynku z Exeter Chiefs wygranym 37:34[5][21]. Drużyna spod Londynu sięgnęła wówczas po „podwójną koronę”, niespełna miesiąc wcześniej zdobywając także trofeum na arenie międzynarodowej, European Rugby Champions Cup. W finale zespół Williamsa pokonał Irlandczyków z Leinster 20:10[14][22]. W ciągu sezonu Walijczyk przedłużył kontrakt z Saracens na kolejny rok[4].
W obozach młodzieżowych reprezentacji uczestniczył co najmniej począwszy od 2002 roku i kadry do lat 11[23]. Choć zdarzało mu się grać w grupach do lat 15 czy 16[11], na dobre w drużynach młodzieżowych przebił się dopiero w zespole U-20. W 2011 roku brał udział w Pucharze Sześciu Narodów oraz mistrzostwach świata we Włoszech[5], gdzie Walia zajęła 7. miejsce[24]. Spotkanie z Nową Zelandia zakończyło się rekordową porażką 0:92[11].
W listopadzie 2011 roku, po zakończonym pucharze świata otrzymał powołanie na zgrupowanie pierwszej pierwszej reprezentacji[1][2]. Był w 25-osobowym składzie podczas Pucharu Sześciu Narodów, kiedy Walijczycy zdobyli wielki szlem, jednak nie wystąpił w żadnym spotkaniu[25][26]. Swój pierwszy mecz rozegrał dopiero w sparingu z Barbarians w czerwcu 2012 roku, który to walijska federacja zakwalifikowała jako mecz oficjalny[2][3]. Bezpośrednio po tym spotkaniu znalazł się w składzie reprezentacji na serię meczów w Australii[4] (rozegrał sparing z ekipą Brumbies)[5]. Pomimo początkowych trudności[27] Williams niedługo później stał się pewnym punktem drużyny, uczestnicząc w kolejnych zmaganiach o Puchar Sześciu Narodów 2014 i 2015[28].
Pomimo pośpiesznego powrotu do zdrowia po kontuzji (pęknięcie kości stopy)[9][5], znalazł się w składzie Walijczyków na puchar świata 2015[29]. Nie w pełni zaleczony uraz odnowił się w trzecim spotkaniu grupowym z Australią. Kontuzja po raz kolejny oznaczała kilkumiesięczną rehabilitację[9]. Tuż po odzyskaniu pełnej sprawności wziął udział we wszystkich pięciu meczach kolejnej edycji Pucharu Sześciu Narodów, jednak w ostatnim spotkaniu ponownie doznał urazu, tym razem mięśni uda[28][9]. W czerwcu był jednym z podstawowych zawodników reprezentacji Walii podczas serii spotkań z Nową Zelandią[28].
W kolejnym sezonie reprezentacyjnym, mimo nieudanych rozgrywek w zimowym Pucharze Sześciu Narodów[26][28], Williams znalazł się w składzie British and Irish Lions, mieszanej reprezentacji Wysp Brytyjskich, na tournée po Nowej Zelandii. W czasie spotkań na antypodach imponował wysoką formą. Wystąpił w sześciu spotkaniach, w tym w podstawowym ustawieniu we wszystkich trzech meczach z zespołem All Blacks[26][30], notując przy tym godny odnotowania udział przy pamiętnym przyłożeniu Seána O’Briena[4][10][20][25].
Jesienią 2018 roku Williams, w wieku 27 lat rozegrał swój 50. mecz w narodowych barwach[4][27]. Pojedynek z Tonga na Millennium Stadium zakończył się wysokim zwycięstwem gospodarzy, a sam jubilat zdobył w nim dwa przyłożenia[26]. Spośród listopadowych spotkań Walijczycy wygrali wszystkie i z dziewięcioma zwycięstwami z rzędu umocnili się na trzecim miejscu w światowym rankingu[31]. W lutym i marcu Williams pełnił rolę podstawowego obrońcy reprezentacji, która wygrywając wszystkie pięć spotkań sięgnęła po wielki szlem podczas Pucharu Sześciu Narodów 2019[26][32]. Jego imponujące występy sprawiły, że po zakończeniu rozgrywek był jednym z nominowanych do tytułu zawodnika turnieju[33]. We wrześniu tego samego roku znalazł się w składzie na swój drugi puchar świata, który rozgrywany miał być w Japonii[34].
Stan na dzień 7 września 2019 r.[26]
| Lp. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Rozgrywki |
|---|---|---|---|---|
| 1. | 15 marca 2014 | Millennium Stadium, Cardiff |  Szkocja | Puchar Sześciu Narodów 2014 |
| 2. | 21 marca 2015 | Stadio Olimpico, Rzym |  Włochy | Puchar Sześciu Narodów 2015 |
| 3. | 19 marca 2016 | Millennium Stadium, Cardiff | Włochy | Puchar Sześciu Narodów 2016 |
| 4. | 18 czerwca 2016 | Wellington Regional Stadium, Wellington |  Nowa Zelandia | mecz towarzyski |
| 5. | 12 listopada 2016 | Millennium Stadium, Cardiff |  Argentyna | mecz towarzyski |
| 6. | 5 lutego 2017 | Stadio Olimpico, Rzym | Włochy | Puchar Sześciu Narodów 2017 |
| 7. | 11 lutego 2017 | Millennium Stadium, Cardiff |  Anglia | Puchar Sześciu Narodów 2017 |
| 8. | 25 lutego 2017 | Murrayfield Stadium, Edynburg | Szkocja | Puchar Sześciu Narodów 2017 |
| 9. | 17 marca 2018 | Millennium Stadium, Cardiff |  Francja | mecz towarzyski |
| 10. | 17 listopada 2018 | Millennium Stadium, Cardiff |  Tonga | mecz towarzyski |
| 11. | ||||
| 12. | 24 listopada 2018 | Millennium Stadium, Cardiff |  Południowa Afryka | mecz towarzyski |
Williams słynie z wytrzymałości fizycznej oraz ambitnej, zaangażowanej postawy na boisku, zwłaszcza w obronie[2][11][35][36]. W ataku stałym elementem jego gry są dynamiczne wbiegnięcia z głębi pola regularnie dające zdobycz punktową[12][36]. Jego szczególnie silną stroną jest walka o górne piłki i ich łapanie w wyskoku[12][35][36] – sam siebie nazywa „rozbrajaczem bomb” (od ang. bomb kick – zagranie piłki nogą, po którym ta spada na ziemię z dużej wysokości)[11][25].
Z równym powodzeniem występuje jako obrońca oraz skrzydłowy[13][36] – w swoich pierwszych pięćdziesięciu spotkaniach w reprezentacji Walii na obu pozycjach występował niemal w równych proporcjach[5][27]. Choć sam niejednokrotnie wskazywał, że lepiej czuje się jako obrońca[11][27][37][38], na pozycji tej w kadrze przyszło mu rywalizować chociażby z Leigh Halfpennym[11][38][35].
Już na początku swojej kariery porównywany był do J.P.R. Williamsa, legendarnego reprezentanta Walii z lat 70.[11][12][37] Po serii imponujących występów w latach 2018–2019 przez część tytułów prasowych i ekspertów sportowych zaczął być określany mianem najlepszego lub jednego z najlepszych zawodników na swojej pozycji[12][25][39][40].
W maju 2021 roku ogłoszono, że zawodnik znalazł się w składzie British and Irish Lions na serię spotkań w Południowej Afryce[41].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
