Leto II Atryda

Leto II Atryda (także Bóg Imperator, Tyran) – postać literacka stworzona przez Franka Herberta, występująca w powieściach Dzieci Diuny i Bóg Imperator Diuny. Urodził się jako człowiek, syn Muad'Diba i jego konkubiny Chani. Po śmierci ojca postanowił wprowadzić ludzkość na „Złotą Drogę”. By zapewnić sobie nieśmiertelność, połączył się z piaskowymi trociami – larwami czerwia pustyni. Zapoczątkowało to przemianę w czerwia, trwającą trzy i pół tysiąca lat, w czasie których Leto panuje jako Bóg Imperator.

Jestem tym, co można by nazwać pre-czerwiem. Moje ciało ma około siedmiu metrów długości i nieco ponad dwa metry średnicy, atrydzka twarz umieszczona jest na jednym końcu, w miejscu, gdzie zwykle mają ją ludzie, ramiona i dłonie (wciąż zupełnie rozpoznawalne jako ludzkie) znajdują się tuż poniżej. Moje nogi i stopy? Cóż, uległy prawie zupełnej atrofii. To tylko płetwy, naprawdę, i przewędrowały na tył ciała. W sumie ważę w przybliżeniu pięć dawnych ton. „Dzienniki Leto II”^[1]

Leto II Atryda

Bóg Imperator, Tyran

Postać z Diuny
Pierwsze wystąpienie	Dzieci Diuny
Ostatnie wystąpienie	Bóg Imperator Diuny
Twórca	Frank Herbert
Dane biograficzne
Data urodzenia	10 207
Data śmierci	13 725
Rodzina	Paul Atryda (ojciec) Chani (matka) Ganima (siostra) małżeństwo: Hwi Nori

Leto jest „przednarodzonym” – to znaczy, że osiągnął świadomość swego istnienia już w łonie matki. Posiada także dostęp do wspomnień wszystkich swoich przodków od początku istnienia ludzkości. Mogą oni również przez niego przemawiać. Gdy przemawia przez niego dowolny przodek, jego twarz w niewytłumaczony sposób nabiera rysów tej osoby. Imperator posiada również zdolności z zakresu postrzegania pozazmysłowego, które daje mu wytwarzany przez ciało czerwia melanż. Jego jedyną słabą stroną jest wrażliwość na wodę.