Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lehman Brothers Holdings Inc. – amerykański bank inwestycyjny, oferujący głównie usługi finansowe dla klientów instytucjonalnych, jeden z największych w kraju. Został założony w 1850 roku przez żydowskich imigrantów z Niemiec, braci Henry’ego , Emanuela i Mayera Lehmanów. W 1969 roku połączył się z American Express, ale w 1994 roku nastąpił podział banku. Był 4. co do wielkości bankiem inwestycyjnym w Stanach Zjednoczonych, za Goldman Sachs, Morgan Stanley i Merrill Lynch.
Państwo | |
---|---|
Stan | |
Siedziba | |
Data założenia |
1850 |
Data likwidacji |
2008 |
Zatrudnienie |
26,2 tys. osób (2008) |
ISIN | |
Strona internetowa |
Bank ogłosił upadłość dnia 15 września 2008 roku, co spowodowało panikę na giełdach papierów wartościowych i wzrost przekonania o kryzysie kredytów hipotecznych wysokiego ryzyka.
Barclays przejął bankowość inwestycyjną Lehman Brothers w Stanach Zjednoczonych, część europejska i azjatycka została przejęta przez japoński koncern Nomura[1].
Ogłoszenie upadłości przez Lehman Brothers było jedną z przyczyn zapoczątkowanego w 2008 roku tzw. kryzysu finansowego, który rozprzestrzenił się na cały świat.
Założyciel firmy Henry Lehman urodził się w Niemczech w 1821 roku. Wyemigrował do USA, osiadł w mieście Montgomery w stanie Alabama, gdzie w 1845 roku otworzył sklep[2]. Wkrótce po rozpoczęciu działalności zaprosił do Alabamy swoich braci: Emanuela i Mayera[2]. Henry zmarł w 1854 r., jego brat Emanuel otworzył w Nowym Jorku przedstawicielstwo handlowe zajmujące się handlem bawełną[3]. Przez kolejnych kilkanaście lat firma zajmowała się głównie handlem towarami[3].
W 1887 roku firma dołączyła do Nowojorskiej Giełdy Papierów Wartościowych jako członek[4]. Firma zajmowała się wówczas handlem towarami, zwłaszcza bawełną, ale także inwestycjami w nieruchomości, otwarła również pierwsze placówki bankowe[4]. Z czasem handel towarami stawał się mniej istotny, a ważniejszą rolę zaczęła odgrywać działalność finansowa[4]. Firma była kontrolowana przez rodzinę Lehmanów, nikt spoza rodziny nie został dopuszczony do zarządu do 1924 roku[4].
Od przełomu XIX i XX wieku firma zajmowała się również działalnością, którą dziś nazwano by venture capital, czyli inwestowaniem w innowacyjne firmy na wczesnych etapach rozwoju. Pionierem na tym polu był Philip Lehman, który w 1897 roku zainwestował w firmę Electric Vehicle Company, która miała zamiar budować elektryczne samochody[5]. Lehman Brothers inwestował również w przedsiębiorstwa produkujące opony samochodowe[5]. Firma organizowała również emisje akcji i wprowadzała na giełdę takie spółki jak Underwood Typewriter Company (producent maszyn do pisania) Studebaker (producent samochodów)[6].
Od lat 20. czołową postacią w firmie był Robert “Bobbie” Lehman, syn Philipa[7]. Tuż przed Wielkim Kryzysem zdecydował o utworzeniu spółki akcyjnej Lehman Corporation, debiut na giełdzie miał miejsce we wrześniu 1929 roku, spółka wyemitowała 1 mln akcji, 100 tys. z nich zostało objętych przez firmę matkę Lehman Brothers[8]. Lehman Brothers i Lehman Corporation były dwoma odrębnymi firmami[8]. W okresie wielkiego kryzysu Lehman Brothers skupował akcje Lehman Corp po niskich cenach, w 1934 posiadał 1/3 udziałów[9].
W okresie po II wojnie światowej wśród najgłośniejszych inwestycji Lehman Brothers był zakup udziałów w The Hertz Corporation, która w 1953 roku była wyceniana na 7 mln dolarów, a w 1965 roku na 100 mln[10].
W 1969 roku ostatni przedstawiciel rodziny Lehmanów Robert „Bobbie” zmarł[7]. Firma przeżywała trudniejszy okres, prezesem został Frederick L. Ehrman, po nim władzę przejął George Ball. Kolejnymi prezesami byli Peter G. “Pete” Peterson i Lewis Glucksman[11].
Lehman Brothers zajął się handlem papierami wartościowymi w latach 70., działalność ta miała coraz większy udział w zyskach[11]. W tym okresie firma była też pionierem rynku obligacji wysokodochodowych, przeprowadzając emisje długów spółek o niskich ratingach kredytowych[12].
W 1984 roku firma została przejęta przez bank Shearson American Express za 350 mln dolarów[11]. W 1994 roku American Express popadł w kłopoty finansowe i wyodrębnił Lehman Brothers ponownie jako spółkę akcyjną[12]. Dyrektorem generalnym spółki został Richard Fuld, który służył na tym stanowisku do końca istnienia firmy w 2008 roku[13].
W latach 2000. Lehman Brothers, podobnie jak inne banki inwestycyjne w USA, zaangażował się mocno w inwestycje związane z kredytami hipotecznymi[14]. Bank wydawał kredyty hipoteczne, skupował je od innych banków, emitował papiery wartościowe zabezpieczone kredytami hipotecznymi, finansował zakup czy budowę nieruchomości komercyjnych[14]. Działalność ta przynosiła bankowi ogromne zyski w okresie wzrostu cen nieruchomości[14]. Duża jej część była jednak finansowana kredytami, przy czym duży procent zadłużenia banku miał charakter krótkoterminowy[14].
W latach 2006–2008 ceny nieruchomości w USA zaczęły spadać, nastąpiło istotne spowolnienie na rynku[14]. Wpłynęło to negatywnie na sytuację finansową banku[14].
Na początku 2008 roku Lehman Brothers był czwartym co do wielkości bankiem inwestycyjnym w USA, posiadał aktywa o wartości 691 mld dolarów[14].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.